پرش به محتوا

سال ۲۵۵ هجری قمری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
افزایش مطلب
جز (افزایش شناسه)
جز (افزایش مطلب)
خط ۴۸: خط ۴۸:
|برچسب۹ = در طبرستان
|برچسب۹ = در طبرستان
|داده۹ = [[علویان طبرستان|علویان]]
|داده۹ = [[علویان طبرستان|علویان]]
|سبک پایین =
|سبک پایین =
|پایین =
|پایین =
}}
}}
'''سال ۲۵۵ هجری قمری''' دویست و پنجاه و پنجمین سال پس از [[هجرت پیامبر|هجرت پیامبر (ص)]] از [[مکه]] به [[مدینه]] براساس سال‌شمار [[هجری قمری]] است. [[حضرت مهدی(ع)]]، داوزدهمین امام شیعیان در این سال متولد شده است.
'''سال ۲۵۵ هجری قمری''' دویست و پنجاه و پنجمین سال پس از [[هجرت پیامبر|هجرت پیامبر (ص)]] از [[مکه]] به [[مدینه]] براساس سال‌شمار [[هجری قمری]] است.  


اولین روز این سال، اول محرم برابر است با دوشنبه ۴ دی ۲۴۷ [[شمسی]] و ۲۴ دسامبر سال ۸۶۸ میلادی و آخرین روز این سال، ۲۹ ذی الحجه برابر است با پنجشنبه ۲۲ آذر سال ۲۴۸ شمسی و ۱۲ دسامبر سال ۸۶۹ میلادی.<ref>[http://www.elib.hbi.ir/persian/CLINICAL-EPIDEMIOLOGY/calendar%20converter4.htm سایت تبدیل تاریخ هجری]</ref>
[[حضرت مهدی(ع)]]، داوزدهمین امام شیعیان در این سال متولد شده است. این سال با دوران امامت امام حسن عسکری(۲۵۴-۲۶۰) مصادف بوده است.


==رویدادها==
==رویدادها==
* سال ۲۵۵ق با دوران امامت امام حسن عسکری(۲۵۴-۲۶۰) مصادف بوده است. همچنین در این سال معتز (۲۵۲-۲۵۵ق) و مهتدی (۲۵۵-۲۵۶ق) از [[خلفای عباسی]] حکومت را دست داشتند.
* سفر [[امام عسکری(ع)]] به [[جرجان]] در [[۳ ربیع‌الثانی]]<ref>قطب الدین راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۲۵–۴۲۶؛ اربلی، کشف الغمة، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص۴۲۷–۴۲۸؛ ابن حمزه طوسی، الثاقب فی المناقب، ۱۴۱۹ق، ص۲۱۵.</ref>
* سفر [[امام عسکری(ع)]] به [[جرجان]] در [[۳ ربیع‌الثانی]]<ref>قطب الدین راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۴۲۵–۴۲۶؛ اربلی، کشف الغمة، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص۴۲۷–۴۲۸؛ ابن حمزه طوسی، الثاقب فی المناقب، ۱۴۱۹ق، ص۲۱۵.</ref>
* آغاز [[قیام زنگیان]] در [[رمضان المبارک|ماه رمضان]]<ref name=":4">ابن‌جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۱۲، ص۲۳۵.</ref> سال ۲۵۵ق قیام خود را شروع کرد.<ref name=":1">ابوالفداء، المختصر، مصر، ج۲، ص۴۶.</ref>
* آغاز [[قیام زنگیان]] در [[رمضان المبارک|ماه رمضان]]<ref name=":4">ابن‌جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۱۲، ص۲۳۵.</ref> سال ۲۵۵ق قیام خود را شروع کرد.<ref name=":1">ابوالفداء، المختصر، مصر، ج۲، ص۴۶.</ref>