پرش به محتوا

حج ناتمام امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani
imported>Eahmadian
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{روزشمار واقعه عاشورا}}
{{روزشمار واقعه عاشورا}}
'''حج ناتمام'''، اشاره به آخرین [[حج]] [[امام حسین(ع)]] پیش از [[واقعه کربلا]] دارد. در برخی نقل‌های تاریخی آمده است امام برای اینکه به دست ماموران [[یزید بن معاویه]] دستگیر نشود، حج خود را ناتمام گذاشت و نیّتش را از [[عمره تمتع|عُمره تمتع]] به [[عمره مفرده|عُمره مفرده]] برگرداند و در [[روز ترویه]] (هشتم ذی الحجه) [[مکه]] را به سوی [[کوفه]] ترک گفت؛ اما بر اساس برخی شواهد تاریخی و روایات، [[امام]] از همان ابتدا نیت عمره مفرده داشته و حجی انجام نداده تا آن را ناتمام بگذارد؛ چراکه قربانی نکرده و از [[میقات]]، [[احرام]] نبسته و از پیش، برای رفتن آماده بوده است.
'''حج ناتمام'''، در تاریخ تشیع، به آخرین [[حج]] [[امام حسین(ع)]] پیش از [[واقعه کربلا]] اشاره دارد. در برخی نقل‌های تاریخی آمده است امام برای اینکه به دست ماموران [[یزید بن معاویه]] دستگیر نشود، حج خود را ناتمام گذاشت و نیّتش را از [[عمره تمتع|عُمره تمتع]] به [[عمره مفرده|عُمره مفرده]] برگرداند و در [[روز ترویه]] (هشتم ذی الحجه) [[مکه]] را به سوی [[کوفه]] ترک گفت؛ اما بر اساس برخی شواهد تاریخی و روایات، [[امام]] از همان ابتدا نیت عمره مفرده داشته و حجی انجام نداده تا آن را ناتمام بگذارد؛ چراکه قربانی نکرده و از [[میقات]]، [[احرام]] نبسته و از پیش، برای رفتن آماده بوده است.


==قول مشهور==
==قول مشهور==
[[شیخ مفید]] (م ۴۱۳ق) در کتاب [[الارشاد]] می‌نویسد:  
بنابر نظریه مشهور عالمان شیعه، امام حسین(ع) در آغاز قصد حج تمتع داشته ولی مجبور شده است آن را ناتمام بگذارد. [[شیخ مفید]] (م ۴۱۳ق) در کتاب [[الارشاد]] می‌نویسد:
:::«وقتی [[امام حسین(ع)]] تصمیم گرفت به [[عراق]] برود، [[خانه خدا]] را [[طواف]] و بین [[صفا و مروه]] سعی کرد و از [[احرام|اِحرام]] خود خارج شد و آن را عُمره قرار داد؛ زیرا با دستگیر‌شدن در بین مناسک نمی‌توانست اعمال حج را به پایان برساند؛ چون می‌خواستند او را دستگیر کنند و نزد [[یزید بن معاویه]] ببرند؛ از این روی امام با خانواده خود و [[شیعیان|شیعیانِ]] همراهش از [[مکه]] خارج شدند».<ref>مفید، الارشاد، ج۲، ص۶۶.</ref>
:::«وقتی [[امام حسین(ع)]] تصمیم گرفت به [[عراق]] برود، [[خانه خدا]] را [[طواف]] و بین [[صفا و مروه]] سعی کرد و از [[احرام|اِحرام]] خود خارج شد و آن را عُمره قرار داد؛ زیرا با دستگیر‌شدن در بین مناسک نمی‌توانست اعمال حج را به پایان برساند؛ چون می‌خواستند او را دستگیر کنند و نزد [[یزید بن معاویه]] ببرند؛ از این روی امام با خانواده خود و [[شیعیان|شیعیانِ]] همراهش از [[مکه]] خارج شدند».<ref>مفید، الارشاد، ج۲، ص۶۶.</ref>


از کلام [[فتال نیشابوری]] (م۵۰۸ق) در [[روضة الواعظین]]،<ref>ص۱۷۷.</ref> [[شیخ طبرسی]] در [[اعلام الوری]]،<ref>ج۱، ص۴۴۵.</ref> و نقل [[سید مرتضی عسکری|سیدمرتضی عسکری]]<ref>ر.ک: ج۳َ ص۵۷.</ref> از ابن کثیر (م۷۷۴ ق) و دیگر [[حدیث|مُحَدّثان]] و مورخان<ref>ر.ک: مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۹۹. بحرانی، کتاب العوالم الامام الحسین (ع)، ص۲۱۳. قندوزی، ینابیع الموده، ج۳، ص۵۹.</ref> نیز فهمیده می‌شود که امام حسین(ع) حج خود را ناتمام گذاشته است.
[[فتال نیشابوری]] (م۵۰۸ق) در [[روضة الواعظین]]،<ref>ص۱۷۷.</ref> [[شیخ طبرسی]] در [[اعلام الوری]]،<ref>ج۱، ص۴۴۵.</ref> و نقل [[سید مرتضی عسکری|سیدمرتضی عسکری]]<ref>ر.ک: ج۳َ ص۵۷.</ref> از ابن کثیر (م۷۷۴ ق) و دیگر [[حدیث|مُحَدّثان]] و مورخان<ref>ر.ک: مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۹۹. بحرانی، کتاب العوالم الامام الحسین (ع)، ص۲۱۳. قندوزی، ینابیع الموده، ج۳، ص۵۹.</ref> با این نظر همراهند.
 
==نظر مقابل مشهور==
==نظر مقابل مشهور==
برخی برخلاف نظر مشهور گفته‌اند [[امام حسین(ع)]] برای [[عمره تمتع]] [[احرام|مُحرِم]] نشد و عمره تمتعش را به [[عمره مفرده]] تبدیل نکرد، بلکه امام(ع) با عمره مفرده وارد [[مکه]] شد و با طوافِ وداع یا عمره مفردهٔ ماه [[ذی الحجه]] بدون تبدیل نیت از [[مکه]] خارج شد. برای این نظر، شواهدی تاریخی و روایی ارائه شده است.
برخی برخلاف نظر مشهور گفته‌اند [[امام حسین(ع)]] برای [[عمره تمتع]] [[احرام|مُحرِم]] نشد و عمره تمتعش را به [[عمره مفرده]] تبدیل نکرد، بلکه امام(ع) با عمره مفرده وارد [[مکه]] شد و با طوافِ وداع یا عمره مفردهٔ ماه [[ذی الحجه]] بدون تبدیل نیت از [[مکه]] خارج شد. برای این نظر، شواهدی تاریخی و روایی ارائه شده است.
کاربر ناشناس