پرش به محتوا

عمان سامانی: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۶۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ دسامبر ۲۰۱۹
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (تمیز کاری)
imported>Safaei
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:
| تأثیرگرفته از    =
| تأثیرگرفته از    =
}}
}}
'''میرزا نورالله''' مشهور به '''عُمّان سامانی''' و ملقب به '''تاجُ الشُعَرا''' (۱۲۵۸-۱۳۲۲ق)، شاعر [[شیعه]] در زمان [[قاجار]] بود. گنجینة الاسرار، مثنوی ۸۱۲ بیتی او درباره [[واقعه عاشورا]]، یکی از شاهکارهای [[واقعه عاشورا|عاشورایی]] است و نگاهی تأویلی و [[عرفان|عرفانی]] به حرکت [[امام حسین(ع)]] دارد. علاوه بر [[گنجینة الاسرار]]، بیشتر اشعار او حماسی و مذهبی است و در مدح و ثنای [[حضرت محمد|پیامبر اسلام]] و [[امامان شیعه|امامان معصوم]] سروده شده است.
'''میرزا نورالله''' مشهور به '''عُمّان سامانی''' و ملقب به '''تاجُ الشُعَرا''' (۱۲۵۸-۱۳۲۲ق)، شاعر [[شیعه]] در زمان [[قاجار]] بود. گنجینة الاسرار، مثنوی ۸۱۲ بیتی او درباره [[واقعه عاشورا]]، یکی از شاهکارهای ادبی [[واقعه عاشورا|عاشورایی]] است و نگاهی تأویلی و [[عرفان|عرفانی]] به حرکت [[امام حسین(ع)]] دارد. علاوه بر [[گنجینة الاسرار]]، بیشتر اشعار او حماسی و مذهبی است و در مدح و ثنای [[حضرت محمد|پیامبر اسلام]] و [[امامان شیعه|امامان معصوم]] سروده شده است.


==زندگی==
==زندگی==
میرزا نورالله عمان سامانی، فرزند عبدالله، فرزند میرزا عبدالوهاب قطره اصفهانی، ملقب به تاج الشعرا و متخلص به عمان<ref>سید مسعود رضوی، ص ۶۵.</ref>، در [[ذی‌الحجه]] سال ۱۲۵۸ هجری قمری (دی ۱۲۲۱ ش) در سامان، واقع در چهارمحال و بختیاری امروزی متولد شد. پدر، عمو و جد او، از شاعران سرشناس عهد [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] بودند، اما شهرت هیچکدام به عمان سامانی نمی‌رسد<ref>دائرة المعارف تشیع، ج ۱۱ ص ۴۶۷.</ref>.
میرزا نورالله عمان سامانی، فرزند عبدالله، فرزند میرزا عبدالوهاب قطره اصفهانی، ملقب به تاج الشعرا و متخلص به عمان<ref>سید مسعود رضوی، ص ۶۵.</ref>، در [[ذی‌الحجه]] سال ۱۲۵۸ هجری قمری (دی ۱۲۲۱ ش) در سامان، واقع در چهارمحال و بختیاری امروزی متولد شد. پدرش میرزا عبدالله (ذره)، عمویش میرزا لطف‌الله (دریا) و جد او، از شاعران سرشناس عهد [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] بودند، اما شهرت هیچکدام به عمان سامانی نمی‌رسد<ref>دائرة المعارف تشیع، ج ۱۱ ص ۴۶۷، و پرتوی راد، مدخل «عمان سامانی»، فرهنگ سوگ شیعی، ۱۳۹۵ش، ص۳۵۷.</ref>.


عمان سامانی، در [[شوال]] ۱۳۲۲ ق ([[آذر]] ۱۲۸۳ ش) درگذشت و در [[مسجد جامع]] سامان دفن شد. جنازه او بعدها بر اساس وصیتش به [[نجف]] منتقل و دفن شد<ref>دائرة المعارف تشیع، ج ۱۱ ص ۴۶۷.</ref>.
عمان سامانی، در [[شوال]] ۱۳۲۲ ق ([[آذر]] ۱۲۸۳ ش) درگذشت و در [[مسجد جامع]] سامان دفن شد. جنازه او بعدها بر اساس وصیتش به [[نجف]] منتقل و دفن شد<ref>دائرة المعارف تشیع، ج ۱۱ ص ۴۶۷.</ref>.


==تحصیلات و سلوک==
==تحصیلات و سلوک==
عمان سامانی، تحصیلات مقدماتی را در مکتب‌خانه‌های زادگاه خود به پایان رساند و سپس به [[اصفهان]] رفت و در مدرسه نمارود مشغول به تحصیل شد. پس از آن وارد [[مدرسه صدر اصفهان|مدرسه صدر]] شد. او همچنین به تدریس عروض و ادبیات عرب مشغول بود.<ref>احمد رحیم‌خانی، ص ۶.</ref>
عمان سامانی، تحصیلات مقدماتی را در مکتب‌خانه‌های زادگاه خود به پایان رساند و سپس به [[اصفهان]] رفت و در مدرسه علمیه نیماورد مشغول به تحصیل شد. پس از آن وارد [[مدرسه صدر اصفهان|مدرسه صدر]] شد و از محضر اساتید بزرگ حوزه اصفهان در آن عصر، مانند آخوند کاشی بهره‌مند شد.<ref>پرتوی راد، مدخل «عمان سامانی»، فرهنگ سوگ شیعی، ۱۳۹۵ش، ص۳۵۷.</ref> او همچنین به تدریس عروض و ادبیات عرب مشغول بود.<ref>احمد رحیم‌خانی، ص ۶.</ref>


او مدتی در [[خانقاه]] [[تصوف|صوفیان]] نعمت‌اللهی تحت تعلیم صفیعلی شاه بود. مشربی عارفانه داشت و از مریدان [[میر محمدهادی پاقلعه‌ای]] از اقطاب [[سلسله نعمت‌اللهی]] بود. اما پس از درگذشت حاج زین‌العابدین شیرازی و بروز اختلاف بر سر ریاست فرقه نعمت‌اللهی، در جوانی از صوفیان نعمت‌اللهی جدا شد<ref>احمد امیری خراسانی، فاطمه هدایتی، ص ۳.</ref> و سپس نزد حاج آقا رضا نائینی رفت و سال‌ها تحت تعلیم معنوی او بود.<ref>احمد امیری خراسانی، فاطمه هدایتی، ص ۳.</ref>
او مدتی در [[خانقاه]] [[تصوف|صوفیان]] نعمت‌اللهی تحت تعلیم صفیعلی شاه بود. مشربی عارفانه داشت و از مریدان [[میر محمدهادی پاقلعه‌ای]] از اقطاب [[سلسله نعمت‌اللهی]] بود. اما پس از درگذشت حاج زین‌العابدین شیرازی و بروز اختلاف بر سر ریاست فرقه نعمت‌اللهی، در جوانی از صوفیان نعمت‌اللهی جدا شد<ref>احمد امیری خراسانی، فاطمه هدایتی، ص ۳.</ref> و سپس نزد حاج آقا رضا نائینی رفت و سال‌ها تحت تعلیم معنوی او بود.<ref>احمد امیری خراسانی، فاطمه هدایتی، ص ۳.</ref>
کاربر ناشناس