عمرو بن حجاج زبیدی: تفاوت میان نسخه‌ها

عمرو بن حجاج، در [[واقعه کربلا]]، از کسانی بود که به [[امام حسین(ع)]] نامه نوشت و از آن حضرت خواست تا به [[کوفه]] بیاید. در [[روز عاشورا]] فرماندهی جناح راست سپاه [[عمر بن سعد]] و مسولیت محاصره شریعه [[فرات]] را بر عهده داشت. او در روز عاشورا امام حسین(ع) را خارجی معرفی کرد که با واکنش امام مواجه شد.

او رئیس قبیله مذحج بود. هنگامی که [[ابن زیاد]]، [[هانی بن عروه]] را دستگیر کرد به همراه افراد قبیله‌اش جلوی دارالاماره اجتماع کردند، عمرو با اعلام خبر زنده بودن [[هانی بن عروه]]، آنان را برگرداند.<ref>دینوری، اخبارالطوال، ص۲۵۶؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۵۴؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۳۶۷؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۳۰.</ref>

 

گفته شده است که روعه خواهر عمرو بن حجاج همسر هانی بوده است.<ref>طبری، تاریخ، ج۵، ۳۶۴.</ref>

عمرو بن حجاج، در زمان [[رسول خدا]] اسلام آورده است. وی از [[ارتداد]] قبیله زبیدی جلوگیری می‌کرد.<ref>ابن اثیر، اسدالغابه، ج۳، ص۷۱۰؛ ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۱۱۱، ج۴، ص۵۵۵</ref>

وی از سران [[لشکر عمر بن سعد|لشگر عمر بن سعد]] در [[واقعه عاشورا]] بود. [[۷ محرّم|روز هفتم محرم]]، عمر بن سعد او را با پانصد سوار بر شریعه فرات مأمور کرد.<ref> دینوری،اخبارالطوال، ص۲۵۵؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۱۸۱؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۱۲؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۵۳.</ref>

عمرو، در روز عاشورا فرماندهی جناح راست سپاه عمر بن سعد را بر عهده داشت.<ref>دینوری، اخبارالطوال، ص۲۵۶؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۱۸۷؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۲۲؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۶۰.</ref> یاران تحت فرماندهی او [[مسلم بن عوسجه]] را به شهادت رساندند<ref> بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۱۹۳؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۳۶</ref>

عمرو بن حجاج، از مخالفان [[قیام مختار]] بود و در جنگ [[ابن مطیع]] با [[مختار]]، از یاران ابن مطیع بود و مردم را علیه مختار بسیج می‌کرد.<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۸، ص۲۶۷؛ طبری، تاریخ، ج۵۶، ص۲۸-۲۹؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۲۳۶، ۲۲۳.</ref> در روز شکست شورشیان علیه مختار ناپدید شد.<ref> دینوری، اخبارالطوال، ص۳۰۱.</ref> راهی [[بصره]] شد ولی از ترس سرزنش مردم به سراف رفت.<ref> دینوری،اخبارالطوال، ص۳۰۳.</ref> مختار، خانه‌اش را ویران و اموالش را مصادره کرد. به گفته بلاذری او فرار کرد و در [[واقصه]] از تشنگی درگذشت. گفته شده است که وقتی سپاهیان مختار به او رسیدند هنوز رمقی در بدن داشت و آنان سر از تنش جدا کردند.<ref>بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۶، ص۴۰۹-۴۱۰، ج۶، ص۴۵۰؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۲۳۶</ref> برخی منابع گفته‌اند به سمت واقصه و [[شراف]] رفت و دیگر خبری از او در دست نیست.<ref> ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۲۳۶؛ تجارب الامم، ج۲، ص۱۷۵؛ طبری ج۶، ص۵۲.</ref>