نهر علقمه: تفاوت میان نسخه‌ها
imported>Mgolpayegani |
imported>Hasaninasab جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''نهر عَلقَمه''' یا '''علقمی'''، نهری بوده در کشور [[عراق]] که از [[فرات]] منشعب شده و آب زلال آن را به منطقه [[کربلا]] و سرزمین های اطراف آن می رسانده است.<ref>[http://www.hawzah.net/fa/Book/View/45242/19346/%D9%86%D9%87%D8%B1-%D8%B9%D9%84%D9%82%D9%85%D9%87/?SearchText=%D8%B9%D9%84%D9%82%D9%85%D9%87&LPhrase= نهر علقمه]</ref> پدربزرگ [[ابن علقمی]] آخرین وزیر عباسیان، که از طایفه [[بنی اسد]] و در شهر نیل [[عراق]] بود، در کنار [[فرات]] نهری حفر کرد و نام او بر این نهر نهاده شد.<ref> | '''نهر عَلقَمه''' یا '''علقمی'''، نهری بوده در کشور [[عراق]] که از [[فرات]] منشعب شده و آب زلال آن را به منطقه [[کربلا]] و سرزمین های اطراف آن می رسانده است.<ref>[http://www.hawzah.net/fa/Book/View/45242/19346/%D9%86%D9%87%D8%B1-%D8%B9%D9%84%D9%82%D9%85%D9%87/?SearchText=%D8%B9%D9%84%D9%82%D9%85%D9%87&LPhrase= نهر علقمه]</ref> پدربزرگ [[ابن علقمی]] آخرین وزیر عباسیان، که از طایفه [[بنی اسد]] و در شهر نیل [[عراق]] بود، در کنار [[فرات]] نهری حفر کرد و نام او بر این نهر نهاده شد.<ref>ابن طقطقی،ص ۴۵۵</ref> علقم به معنای تلخی است، همچنین هر درخت تلخ و آب بسیار سخت را هم علقم گویند. [[عباس بن علی(ع)]] در [[روز عاشورا]]، کنار این نهر به [[شهادت]] رسید. | ||
==در ادبیات عاشورا== | ==در ادبیات عاشورا== | ||
نهر علقمه در ادبیات عاشورا بیشتر در پیوند با روضه عطش و دست‌های قطع شده اباالفضل (ع) مطرح می‌شود:<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ص ۳۴۷ ـ ۳۴۶</ref> | نهر علقمه در ادبیات عاشورا بیشتر در پیوند با روضه عطش و دست‌های قطع شده اباالفضل (ع) مطرح می‌شود:<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ص ۳۴۷ ـ ۳۴۶</ref> | ||
{{شعر|نستعلیق}} | {{شعر|نستعلیق}} | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
{{پانویس2}} | {{پانویس2}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* ابن طقطقی، محمد، الفخری، به کوشش هارتویک درنبورگ، پاریس، ۱۸۹۴م. | |||
* محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، نشر معروف، قم، ۱۳۸۸ش. | * محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، نشر معروف، قم، ۱۳۸۸ش. | ||
{{فاجعه کربلا}} | {{فاجعه کربلا}} | ||
[[رده:کربلا]] | [[رده:کربلا]] | ||
نسخهٔ ۱۲ اکتبر ۲۰۱۵، ساعت ۰۹:۰۲
نهر عَلقَمه یا علقمی، نهری بوده در کشور عراق که از فرات منشعب شده و آب زلال آن را به منطقه کربلا و سرزمین های اطراف آن می رسانده است.[۱] پدربزرگ ابن علقمی آخرین وزیر عباسیان، که از طایفه بنی اسد و در شهر نیل عراق بود، در کنار فرات نهری حفر کرد و نام او بر این نهر نهاده شد.[۲] علقم به معنای تلخی است، همچنین هر درخت تلخ و آب بسیار سخت را هم علقم گویند. عباس بن علی(ع) در روز عاشورا، کنار این نهر به شهادت رسید.
در ادبیات عاشورا
نهر علقمه در ادبیات عاشورا بیشتر در پیوند با روضه عطش و دست‌های قطع شده اباالفضل (ع) مطرح می‌شود:[۳]
الگو:ب الگو:م الگو:م الگو:پایان شعر
محل کنونی نهر علقمه
در کربلای کنونی محل دقیق نهر علقمه مشخص نیست. در این یک هزار و چند صد سال به‌اندازه‌ای ساخت و ساز و تخریب و جا به جایی در کربلا صورت گرفته است که هیچ نمی‌توان معین کرد، حضرت ابالفضل(ع) به طور دقیق برای آوردن آب به کجا رفته است و از کجا آب آورده است. آبی که اکنون در بین راه باغ امام صادق (ع) و در کنار مقام امام زمان(عج) جاری است، نهر الحسینی نام دارد و از محله‌ای به نام الحسینی در حدود پانزده کیلومتری کربلا از فرات اصلی منشعب شده است، تا زمین‌های زراعی بین راه خود را سیراب سازد و اکنون به خاطر ازدیاد جمعیت و افزایش مصرف آب در کربلا و بالاآمدن سطح آب‌های زیرزمینی، فاضلاب هتل‌ها و خانه‌های اطراف این نهر بر آن مسلّط شده و در آن می‌ریزد تا با عبور از کنار کربلا یا صرف زراعت شود و یا پسمانده آن دوباره به فرات اصلی ملحق گردد. این نهر در تابستان‌ها بوی تعفّن می‌دهد.[۴]
پانویس
منابع
- ابن طقطقی، محمد، الفخری، به کوشش هارتویک درنبورگ، پاریس، ۱۸۹۴م.
- محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، نشر معروف، قم، ۱۳۸۸ش.