آقا رضا همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

اگر چه در آن زمان مرسوم بود که شب‌ها در جلوی علما و بزرگان چراغی را به حرکت در می‌آوردند، امّا آقا رضا حاضر به این کار نبود و در شب و روز به تنهایی راه می‌رفت.

خیلی [[زهد|زاهدانه]] لباس می‌پوشید به طوری که کسی تشخیص نمی‌داد او از مراجع است. هر کس بر او وارد می‌شد او می‌ایستاد و حتی در بین تدریس اگر [[طلبه|طلبه‌ای]] وارد می‌شد می‌ایستاد در حالی که دیگران نشسته بودند.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۲۱ق، ج۷، ص۲۰.</ref>

[[سید محسن امین|صاحب أعیان الشیعة]] می‌گوید: ''یک بار که من قصد داشتم بدون وسیله و مرکب برای [[زیارت]] به [[کربلا]] حرکت کنم، آقا رضا همدانی به من گفت: من غبطه می‌خورم که شما پیاده برای زیارت می‌روید،‌ای کاش من هم قدرت داشتم و پیاده برای زیارت می‌آمدم''.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۲۱ق، ج۷، ص۲۰.</ref>

== پانویس==

{{پانویس2}}