پرش به محتوا

ناصبی: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۴ اوت ۲۰۱۸
جز
تمیزکاری
جز (تمیزکاری)
جز (تمیزکاری)
خط ۹: خط ۹:
عالمان شیعی آثاری درباره  نصب و ناصبی نوشته‌اند؛  النصب و النواصب نوشته محسن معلم، رساله «الشهاب الثاقب فی بیان معنی النواصب» اثر [[محدث بحرانی]] و  رساله «مال الناصب و انه لیس کل مخالف ناصباً» اثر [[سید عبدالله جزایری]] از این موارد است.
عالمان شیعی آثاری درباره  نصب و ناصبی نوشته‌اند؛  النصب و النواصب نوشته محسن معلم، رساله «الشهاب الثاقب فی بیان معنی النواصب» اثر [[محدث بحرانی]] و  رساله «مال الناصب و انه لیس کل مخالف ناصباً» اثر [[سید عبدالله جزایری]] از این موارد است.
==مفهوم==
==مفهوم==
نصب، به معنای دشمنی کردن با اهل بیت و یا دوستداران آنان و آشکار کردن آن است.<ref> طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref> [[شهید ثانی]] ناصبی را کسی دانسته که با اهل بیت یا دوستداران آنان دشمن است و دشمنی خود را به صورت صریح یا کنایه آشکار می‌کند.<ref>شهید ثانی، روض الجنان، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۴۲۰.</ref> او کراهت داشتن از یاد و نشر فضایل اهل بیت، روی‌گردانی از مناقب آنان و دشمنی ورزیدن با دوستداران اهل بیت را آشکار کردن دشمنی به صورت کنایه می‌داند.<ref> شهید ثانی، روض الجنان، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۴۲۰.</ref>  
نصب، به معنای دشمنی کردن با اهل بیت و یا دوستداران آنان و آشکار کردن آن است.<ref> طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref> مشهور عالمان شیعه، ناصبی را کسی می‌دانند که با اهل بیت یا دوستداران آنان دشمن است و دشمنی خود با آنان را آشکار می‌کند.<ref>شهید ثانی، روض الجنان، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۴۲۰.</ref> البته حسن بن فرحان مالکی از علمای اهل سنت، هر گونه انحراف از امام علی(ع) و اهل بیت را نصب دانسته است.<ref>مالکی، انقاذ التاریخ الاسلامی، ۱۴۱۸ق، ص۲۹۸.</ref> ناصبی کسی است که بغض [[امام علی(ع)]] را جزو دین خود قرار داده باشد.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref> [[ابن تیمیه]] از رهبران فکری [[سلفیه]]، ناصبی را کسی می‌داند که بغض علی را دارد و معتقد به [[فسق]] یا [[کفر]] او باشد.<ref>ابن تیمیه، مجموعة الفتاوی، طبعة عبدالرحمن بن قاسم، ج۴، ص۴۲۹.</ref>  
 
برخی نیز معتقدند ناصبی کسی است که بغض [[امام علی(ع)]] را جزو دین خود قرار داده باشد.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref> [[ابن تیمیه]] از رهبران فکری [[سلفیه]]، ناصبی را کسی می‌داند که بغض علی را دارد و معتقد به [[فسق]] یا [[کفر]] او باشد.<ref>ابن تیمیه، مجموعة الفتاوی، طبعة عبدالرحمن بن قاسم، ج۴، ص۴۲۹.</ref> حسن بن فرحان مالکی از علمای اهل سنت، هر گونه انحراف از امام علی(ع) و اهل بیت را نصب دانسته است.<ref>مالکی، انقاذ التاریخ الاسلامی، ۱۴۱۸ق، ص۲۹۸.</ref>
 
==مصادیق نصب==
==مصادیق نصب==
در منابع مصادیقی برای نصب ذکر شده است، از جمله:
در منابع مصادیقی برای نصب ذکر شده است، از جمله:
{{ستون-شروع|۲}}
{{ستون-شروع|۲}}
*کراهت داشتن از یاد و نشر فضایل اهل بیت و روی‌گردانی از مناقب آنان.<ref> شهید ثانی، روض الجنان، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۴۲۰.</ref>
* انکار فضایل [[اهل بیت(ع)]]
* انکار فضایل [[اهل بیت(ع)]]
* سبّ و ناسزا گفتن به [[اهل بیت]]
* سبّ و ناسزا گفتن به [[اهل بیت]]
* [[لعن امام علی|لعن امام علی(ع)]]<ref>مالکی، انقاذ التاریخ الاسلامی، ۱۴۱۸ق، ص۲۹۸.</ref>
* [[لعن امام علی|لعن امام علی(ع)]]<ref>مالکی، انقاذ التاریخ الاسلامی، ۱۴۱۸ق، ص۲۹۸.</ref>
* فاسق دانستن امام علی<ref>مالکی، انقاذ التاریخ الاسلامی، ۱۴۱۸ق، ص۲۹۸.</ref>
* فاسق دانستن امام علی<ref>ابن تیمیه، مجموعة الفتاوی، طبعة عبدالرحمن بن قاسم، ج۴، ص۴۲۹؛ مالکی، انقاذ التاریخ الاسلامی، ۱۴۱۸ق، ص۲۹۸.</ref>
* جنگ با اهل بیت(ع)<ref> معلم، النصب و الناصبی، ۱۴۱۸ق، ص۳۸.</ref>
* جنگ با اهل بیت(ع)<ref> معلم، النصب و الناصبی، ۱۴۱۸ق، ص۳۸.</ref>
* دشمنی با دوستداران اهل بیت؛ در صورتی که دشمنی با آنان به خاطر محبتشان به اهل بیت باشد.<ref> شهید ثانی، روض الجنان، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۴۲۰.</ref>  
* دشمنی با دوستداران اهل بیت؛ در صورتی که دشمنی با آنان به خاطر محبتشان به اهل بیت باشد.<ref> شهید ثانی، روض الجنان، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۴۲۰.</ref>  
خط ۲۵: خط ۲۳:
{{پایان}}
{{پایان}}


محدث بحرانی از فقیهان شیعه، مقدم کردن دیگران بر حضرت علی را از مصادیق نصب دانسته است.<ref> بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۱۸، ص۱۵۸.</ref> حسن بن فرحان مالکی نیز تضعیف احادیث صحیح در مدح امام علی، اعتقاد به اشتباه او در جنگ‌های دوره خلافت، تشکیک در خلافت و بیعت با حضرت علی و مبالغه کردن در ستایش دشمنان او را، به مصادیق نصب افزوده است.<ref>مالکی، انقاذ التاریخ الاسلامی، ۱۴۱۸ق، ص۲۹۸.</ref>
محدث بحرانی از فقیهان شیعه، مقدم کردن دیگران بر حضرت علی را از مصادیق نصب دانسته است.<ref> بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۱۸، ص۱۵۸.</ref> حسن بن فرحان مالکی نیز تضعیف احادیث صحیح در مدح امام علی، اعتقاد به اشتباه او در جنگ‌های دوره خلافت، تشکیک در خلافت و خودداری از بیعت با حضرت علی و مبالغه کردن در ستایش دشمنان او را، به مصادیق نصب افزوده است.<ref>مالکی، انقاذ التاریخ الاسلامی، ۱۴۱۸ق، ص۲۹۸.</ref>


==احکام==
==احکام==