ناصبی: تفاوت میان نسخه‌ها

ناصبی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۰۳

۶۰۰ بایت اضافه‌شده ، ‏۱ اوت ۲۰۱۸

جز

افزایش جزیی

دیداریویکی‌متن

Shamsoddin

Automoderated users، دیوان‌سالاران، confirmed، مدیران رابط کاربری، مدیران، templateeditor

۱۶٬۶۴۶

ویرایش

@@ خط ۴۹: / خط ۴۹: @@
 :::زمانه ما را گرفتار رهبرانی کرده که مردم برای تقرب به آنان، به بغض آل رسول توسل می‌جویند و آنان را کوچک می‌شمارند.<ref>حاکم نیشابوری، ۱۴۲۹ق،  فضائل فاطمة الزهراء، ص۳۰.</ref>
+===پیامدها===
+برخی از پیامدهایی که برای ناصبی‌گری در دوران حکومت بنی‌امیه شمرده‌اند عبارتند از:
+* ورود روایات جعلی  به کتب اهل سنت درباره تنقیص اهل بیت و انکار فضایل آنان به وسیله راویان ناصبی.<ref>کوثری، «بررسی ریشه‌های تاریخی ناصبی‌گری»، ص۱۰۴.</ref>
+* ممنوعیت نامگذاری کودکان به نام امام علی و قتل کودکان هم‌نام علی.<ref>مزی، تهذیب الکمال، ۱۴۱۳ق، ج۲۰، ص۴۲۹.</ref>
+*مجازات و قتل افرادی که فضایل امام علی را بیان می‌کردند یا از سب او طفره می‌رفتند و یا اینکه برای معاویه فضیلتی نقل نمی‌کردند. شلاق زدن [[عطیه بن سعد بن جناده عوفی|عطیة بن سعد]]<ref> ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۳۰۵.</ref> و قتل [[احمد بن علی نسائی]] از نویسندگان [[صحاح سته]] اهل سنت،<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۱۱، ص۱۲۴.</ref> از این موارد است.<ref>کوثری، «بررسی ریشه‌های تاریخی ناصبی‌گری»، ص۱۰۴-۱۰۵.</ref>
 ==نواصب معروف==
 در منابع برخی افراد به عنوان ناصبی یاد شده است؛
-* [[معاویه بن ابی‌سفیان]]؛ ابن ابی‌الحدید از جاحظ نقل کرده که معاویه در پایان خطبه‌های [[نماز جمعه]] علی(ع) را لعن می‌کرد و می‌گفت این امر آن قدر باید گسترش یابد تا کسی فضیلتی از علی نقل نکند.<ref>ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۵۶-۵۷.</ref>
+* [[معاویه بن ابی‌سفیان]]؛ نخستین حاکم اموی بود که حدود ۲۰ سال بر دمشق حکومت کرد.{{مدرک}} ابن ابی‌الحدید از جاحظ نقل کرده که معاویه در پایان خطبه‌های [[نماز جمعه]] علی(ع) را لعن می‌کرد و می‌گفت این امر آن قدر باید گسترش یابد تا کسی فضیلتی از علی نقل نکند.<ref>ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۵۶-۵۷.</ref>
 * [[عثمانیه]]؛ کسانی که به خاطر غلو در محبت عثمان به تنقیص امام علی روی آوردند.<ref>ابن حجر، فتح الباری، ۱۴۰۸ق، ج۷، ص۱۳.</ref> و براین باور بودند که امام علی عثمان را به قتل رسانده یا به این امر کمک کرده است.<ref>معلم، النصب و النواصب، ۱۴۱۸ق، ص۵۹۱.</ref> از این رو از بیعت با او سر باززدند.<ref> طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۴، ص۴۳۰.</ref> ابن حجر نواصب را گروهی معرفی کرده که اعتقاد دارند که امام علی، عثمان را به قتل رسانده یا در قتل او کمک کرده است.<ref>ابن حجر، تهذیب التهذیب، دار صادر، ج۸، ص۴۵۸.</ref>
-* [[خوارج]]؛ گروهی از سپاه امام علی(ع) در جنگ صفین بودند که علی بن ابیطالب را متهم به کفر کردند و علیه او شوریدند. آنان را به سبب دشمنی با امام علی(ع)، نواصب یا ناصبه نیز خوانده‌اند<ref> مقریزی، المواعظ و الاعتبار، ۱۴۲۲-۱۴۲۵ق، ج۴، قسم ۱، ص۴۲۸.</ref>
+* [[خوارج]]؛ گروهی از سپاه امام علی(ع) در جنگ صفین بودند که علی بن ابیطالب را متهم به کفر کردند و علیه او شوریدند. آنان را به سبب دشمنی با امام علی(ع)، نواصب یا ناصبه نیز خوانده‌اند.<ref> مقریزی، المواعظ و الاعتبار، ۱۴۲۲-۱۴۲۵ق، ج۴، قسم ۱، ص۴۲۸.</ref>
 * [[خلفای بنی‌امیه]]؛ خلفای اموی به جز [[عمر بن عبدالعزیز]]، از سال ۴۱ تا ۹۲ق بر منابر حضرت علی را سب می‌کردند.<ref>ابن اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۵، ص۴۲؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۳۰۷.</ref>
-* [[حجاج بن یوسف ثقفی]]؛ حجاج با اهل بیت دشمن بود<ref>نگاه کنید به مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۴۴.</ref> او کسانی را که از امام علی و یاران او، اعلام برائت نمی‌کردند، به قتل می‌رساند.<ref>مغنیه، الشیعه و الحاکمون، ۲۰۰۰م،‌ ص۹۴-۹۶.</ref> او شیعیان را می‌کشت و به کوچک‌ترین ظن و تهمتی بازداشت می‌کرد و اگر به کسی گفته می‌شد زندیق یا کافر، بهتر بود برایش از اینکه وی را شیعه علی معرفی کنند.<ref>ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۱، ص۴۴.</ref>
+* [[حجاج بن یوسف ثقفی]]؛ به گفته مسعودی، حجاج با اهل بیت دشمن بود<ref>نگاه کنید به مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۴۴.</ref> او کسانی را که از امام علی و یاران او، اعلام برائت نمی‌کردند، به قتل می‌رساند.<ref>مغنیه، الشیعه و الحاکمون، ۲۰۰۰م،‌ ص۹۴-۹۶.</ref> او شیعیان را می‌کشت و به کوچک‌ترین ظن و تهمتی بازداشت می‌کرد و اگر به کسی گفته می‌شد زندیق یا کافر، بهتر بود برایش از اینکه وی را شیعه علی معرفی کنند.<ref>ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۱، ص۴۴.</ref> حجاج در حکومت بنی‌امیه، حاکم عراق و حجاز بود و در سال ۹۵ق درگذشت.{{مدرک}}
 * [[حریز بن عثمان]]؛ حریز امام علی را بر منبر سب می‌کرد.<ref> سمعانی، الانساب، ۱۳۸۲ق، ج۶، ص۹۵.</ref> او حدیث [[حدیث منزلت|انت منی بمنزلة هارون من موسی]] را به  «انت منی بمنزلة قارون من موسی»  تحریف می‌کرد.<ref>ابن حجر، تهذیب التهذیب، دار صادر، ج۲، ص۲۳۹.</ref> به گفته ابن حبان از رجالیان اهل سنت، حریز هر روز صبح، و هر شب [[علی|علی بن ابی‌طالب]] را ۷۰ بار [[لعن]] می‌کرد.<ref>ابن حجر، تهذیب التهذیب، دار صادر، ج۲، ص۲۴۰.</ref>
-*[[مغیرة بن شعبه]]؛ هنگامی که از سوی معاویه فرماندار کوفه بود، بر منبر می‌رفت و امام علی(ع) و شیعیان او را ناسزا می‌گفت و لعن می‌کرد.<ref> ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۵۰.</ref>
+*[[مغیرة بن شعبه]]؛ هنگامی که از سوی معاویه فرماندار کوفه بود، بر منبر می‌رفت و امام علی(ع) و شیعیان او را ناسزا می‌گفت و لعن می‌کرد.<ref> ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۵۰.</ref> مغیره از صحاب پیامبر بود که  در ماجرای هجوم به خانه حضرت زهرا نقش داشت. او از سوی خلیفه دوم به حکومت بحرین و بصره و کوفه‌ گمارده شد و در حکومت معاویه حاکم کوفه بود.
-* [[ابن تیمیه]]؛ برخی از محققان شیعه بر این باورند که ابن تیمیه ناصبی است. آنان بر مدعای خود به انکار و تضعیف فضایل اهل بیت مانند انکار [[حدیث رد الشمس]]<ref>ابن تیمیه، منهاج السنه، ۱۴۰۶ق، ج۸، ص۱۶۵، به نقل از آل مجدد، «نشانه‌های ناصبی‌گری ابن تیمیه»، ص۱۷.</ref> و تضعیف [[حدیث غدیر]]،<ref>ابن تیمیه، منهاج السنه، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۳۱۹-۳۲۰، به نقل از «نشانه‌های ناصبی‌گری ابن تیمیه»، ص۱۹.</ref> و نیز تنقیص امام علی و دشمنی با شیعیان توسط ابن تیمیه استناد کرده‌اند.<ref>آل مجدد، «نشانه‌های ناصبی‌گری ابن تیمیه»، ص۱۷-۲۵.</ref> همچنین به سخنان ابن حجر در شرح حال ابن تیمیه «او را به خاطر سخنانش درباره علی منافق می‌دانند.»<ref>ابن حجر، الدرر الکامنه، دار الجیل، ج۱، ص۱۵۵. </ref> و نیز «گاهی مبالغه ابن تیمیه در اهانت به رافضی(علامه حلی)، منجر به تنقیص علی می‌شد.»<ref> [http://lib.efatwa.ir/47043/8/551 ابن حجر، لسان المیزان، ۲۰۰۲م، ج۸، ص۵۵۱.]</ref> استشهاد شده است.<ref>آل مجدد، «نشانه‌های ناصبی‌گری ابن تیمیه»، ص۲۵.</ref>
+* [[ابن تیمیه]]؛ از رهبران فکری سلفیه، برخی از محققان شیعه بر این باورند که ابن تیمیه ناصبی است. آنان بر مدعای خود به انکار و تضعیف فضایل اهل بیت مانند انکار [[حدیث رد الشمس]]<ref>ابن تیمیه، منهاج السنه، ۱۴۰۶ق، ج۸، ص۱۶۵، به نقل از آل مجدد، «نشانه‌های ناصبی‌گری ابن تیمیه»، ص۱۷.</ref> و تضعیف [[حدیث غدیر]]،<ref>ابن تیمیه، منهاج السنه، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۳۱۹-۳۲۰، به نقل از «نشانه‌های ناصبی‌گری ابن تیمیه»، ص۱۹.</ref> و نیز تنقیص امام علی و دشمنی با شیعیان توسط ابن تیمیه استناد کرده‌اند.<ref>آل مجدد، «نشانه‌های ناصبی‌گری ابن تیمیه»، ص۱۷-۲۵.</ref> همچنین به سخنان ابن حجر در شرح حال ابن تیمیه «او را به خاطر سخنانش درباره علی منافق می‌دانند.»<ref>ابن حجر، الدرر الکامنه، دار الجیل، ج۱، ص۱۵۵. </ref> و نیز «گاهی مبالغه ابن تیمیه در اهانت به رافضی(علامه حلی)، منجر به تنقیص علی می‌شد.»<ref> [http://lib.efatwa.ir/47043/8/551 ابن حجر، لسان المیزان، ۲۰۰۲م، ج۸، ص۵۵۱.]</ref> استشهاد شده است.<ref>آل مجدد، «نشانه‌های ناصبی‌گری ابن تیمیه»، ص۲۵.</ref>
-===پیامدها===
-برخی از پیامدهایی که برای ناصبی‌گری در دوران حکومت بنی‌امیه شمرده‌اند عبارتند از:
-* ورود روایات جعلی  به کتب اهل سنت درباره تنقیص اهل بیت و انکار فضایل آنان به وسیله راویان ناصبی.<ref>کوثری، «بررسی ریشه‌های تاریخی ناصبی‌گری»، ص۱۰۴.</ref>
-* ممنوعیت نامگذاری کودکان به نام امام علی و قتل کودکان هم‌نام علی.<ref>مزی، تهذیب الکمال، ۱۴۱۳ق، ج۲۰، ص۴۲۹.</ref>
-*مجازات و قتل افرادی که فضایل امام علی را بیان می‌کردند یا از سب او طفره می‌رفتند و یا اینکه برای معاویه فضیلتی نقل نمی‌کردند. شلاق زدن [[عطیه بن سعد بن جناده عوفی|عطیة بن سعد]]<ref> ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۳۰۵.</ref> و قتل [[احمد بن علی نسائی]] از نویسندگان [[صحاح سته]] اهل سنت،<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۱۱، ص۱۲۴.</ref> از این موارد است.<ref>کوثری، «بررسی ریشه‌های تاریخی ناصبی‌گری»، ص۱۰۴-۱۰۵.</ref>
 == ناصبی نبودن اهل سنت==