ناصبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ناصبی'''، کسی است که با [[امام علی (ع)]] یا یکی دیگر از [[اهل بیت]] دشمنی ورزد. انکار فضایل [[اهل بیت]]، مقدم داشتن دیگران بر آنان، دشنام دادن ائمه و دشمنی با [[شیعه|شیعیان]] از مصادیق نصب شمرده شده است. از نظر فقیهان شیعه نواصب در حکم [[کفر|کفار]] هستند. [[خوارج]]، [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]]، [[یزید بن معاویه|یزید]]، [[حریز بن عثمان]] و [[ابن تیمیه]] از چهره‌های مشهور نواصب به شمار می‌آیند.

ناصبی، از نصب به معنای برپا کردن جنگ، دشمنی و آشکار ساختن دشمنی است.<ref>فیومی، قاموس اللغة، ج‌۶، ص‌۸۳۳.</ref> در اصطلاح کسی که با [[حضرت علی (ع)]] دشمنی بورزد و یا بغض و کینۀ او را در دل داشته باشد.<ref>ابن منظور، لسان العرب،ج۱، ص۷۶۲؛ مجمع البحرین، ج۲، ص‌۱۷۳؛ تاج العروس،‌ ج۲،‌ ص۴۳۶</ref> برخی تظاهر و آشکار کردن دشمنی را در ناصبی بودن شرط می‌دانند.

از نظر فقیهان شیعه، نواصب در حکم کفّارند و برخی کفر آنان را اجماعی دانسته‌اند.<ref>کفر غلات و نصّاب اجماعی است که در بحث نجاست الکافر در جواهرالکلام ج۶، ص۶۷-۴۱ از آن بحث شده و ادّعای اجماع شده است(مکارم شیرازی، ص۱۵۰).</ref> برخی از [[احکام]] شرعی مربوط به نواصب عبارت است از:

* جایز نبودن خوردن [[ذبح|ذبیحه]] آنان<ref>امام خمینی، ج۲، ص۱۵۵؛ رساله النجاة، ص۳۲۵</ref>

* جایز نبودن [[ازدواج]] با آنان<ref> المقنع ج۲، ص۳۰۶؛ امام خمینی، ج۲، ص۳۲۵</ref>

* عدم وجوب [[کفن]]، [[دفن]] و [[نماز میت]] بر آنان<ref> نک: المقنعه، ج۱، ص۲۲۸، می‌گوید اگر میت ناصبی است تقیتاٌ بر او نماز بخوان</ref>

*جایز نبودن [[صدقه]] دادن به نواصب<ref> امام خمینی، ج۲، ص۹۹؛ رسالة النجاة، ص۳۰۹</ref>

*أبی‌سعید عبد الكریم بن محمد ابن منصور التمیمی السمعانی، تحقیق: عبد الله عمر البارودی، دارالنشر : دارالفكر، الطبعة: الأولی، بیروت، ۱۹۹۸م.