آیه حیض: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه حیض (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۷ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۴۶

۲۲۹ بایت اضافه‌شده ، ‏۷ آوریل ۲۰۱۹

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Abbashaeri

@@ خط ۱۴: / خط ۱۴: @@
 |درباره= حرمت [[آمیزش|روابط زناشویی]] در ایام [[حیض]]
 }}
-'''آیه حیض''' دویست و بیست و دومین [[آیه]] از [[سوره بقره]] است که به موضوع [[حیض]] پرداخته و به جهت آزار و ضرری که برای زنان به بار می‌آورد، از [[آمیزش]] مردان با ایشان در این دوران نهی می‌کند. به نظر [[مفسران]]، این آیه در پاسخ به باورهای نادرستی است که در ذهن [[مسلمانان]] در رابطه با کیفیت ارتباط با زنان در دوران حیض شکل گرفته بود. برخی باورهای رسوخ یافته از ادیانی مانند [[بنی اسرائیل|یهود]] و برخی باورهای جاهلی منجر به بروز رفتارهای متناقضی در برخورد با زن در دوران [[حیض]] می‌گشت. به نظر بسیاری از [[فقهای شیعه]] با توجه به این آیه، وقتی که زن از خون حیض پاک می‌شود مرد می‌تواند با او [[آمیزش|نزدیکی]] کند، حتی اگر زن [[غسل]] نکرده باشد. و برخی با توجه به دو واژه « يَطْهُرْن‏» و «تَطَهَّرْن‏» در این آیه، آمیزش مرد با زن، قبل از غسل، را [[حرام]] دانستند.
+'''آیه حیض''' دویست و بیست و دومین [[آیه]] از [[سوره بقره]] است که به موضوع [[حیض]] پرداخته و به جهت آزار و ضرری که برای زنان به بار می‌آورد، از [[آمیزش]] مردان با ایشان در این دوران نهی می‌کند. به نظر [[مفسران]]، این آیه در پاسخ به باورهای نادرستی است که در ذهن [[مسلمانان]] در رابطه با چگونگی ارتباط با زنان در دوران حیض شکل گرفته بود. برخی باورهای رسوخ یافته از ادیانی مانند [[بنی اسرائیل|یهود]] که زن را در این دوران ترک می‌کردند و یا برخی باورهای جاهلی که آمیزش با زن در این دوران را ترجیح می‌دادند، منجر به بروز رفتارهای متناقضی در برخورد با زن در دوران [[حیض]] می‌گشت. به نظر بسیاری از [[فقهای شیعه]] با توجه به این آیه، وقتی که زن از خون حیض پاک می‌شود مرد می‌تواند با او [[آمیزش|نزدیکی]] کند، حتی اگر زن [[غسل]] نکرده باشد. و برخی با توجه به دو واژه « يَطْهُرْن‏» و «تَطَهَّرْن‏» در این آیه، آمیزش مرد با زن، قبل از غسل، را [[حرام]] دانستند.
 ==متن آیه و ترجمه==
@@ خط ۳۱: / خط ۳۱: @@
 دویست و بیست و دومین آیه از [[سوره بقره]] به موضوع [[حیض]] در زنان پرداخته و مردان را از [[آمیزش]] با ایشان در این ایام منع می‌کند.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱،‌ ص۳۸۶.</ref> این آیه را به آیه حیض خوانده‌اند.<ref>خراسانی، «آیات نامدار»،‌ ص۳۸۱.</ref> به نظر برخی [[مفسران]] اگرچه در ارتباط با معنای واژه محیض در این [[آیه]] اختلاف است،‌ ولی مراد از آن در این آیه، همان خونی است که زن در دوران [[حیض|عادت ماهیانه]] خود می‌بیند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲،‌ ص۱۳۸.</ref> [[محمد حسن نجفی]] نیز در رابطه با معنای واژه محیض در این آیه، نظرات دانشمندان علم لغت را بررسی کرده و نتیجه می‌گیرد که در قرآن، این واژه به معنی همان خون مخصوصی است که به دلایلی مثل تغذیه کودک و غیر از آن در بدن زنان تولید می‌شود و خداوند این واژه را در این آیه به عنوان موضوعی برای برخی [[احکام تکلیفی]] به کار می‌برد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۳۵.</ref>
-[[قرآن]]، این دوران را رنجی برای زنان به شمار می‌آورد و گفته‌اند این رنج از این رو است که غلظت،‌ عفونت و سوزندگی خاص این خون باعث اختلال در بدن زنان و تشنج اعصاب آنها می‌شود.<ref>طالقانی، پرتوی از قرآن، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۱۳۲.</ref>
+[[طالقانی|محمود طالقانی]] در تفسیر [[پرتوی از قرآن]] دلیل این که این آیه دوران حیض را رنجی برای زنان به شمار آورده است را غلظت،‌ عفونت و سوزندگی خاص این خون می‌داند که باعث اختلال در بدن زنان و تشنج اعصاب آنها می‌شود.<ref>طالقانی، پرتوی از قرآن، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۱۳۲.</ref>
 ==شأن نزول==