پرش به محتوا

محمدعلی مدرس افغانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Fayaz
imported>Fayaz
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:
| کشور تولد        =[[افغانستان]]
| کشور تولد        =[[افغانستان]]
| محل زندگی        =جاغوری، [[مشهد]]، [[نجف]] و [[قم]]
| محل زندگی        =جاغوری، [[مشهد]]، [[نجف]] و [[قم]]
| تاریخ وفات        =۱۳۶۵/۶/۵
| تاریخ وفات        =۵ شهریور/سنبله ۱۳۶۵ش
| شهر وفات          =قم
| شهر وفات          =قم
| محل دفن          =قم
| محل دفن          =قم
خط ۱۷: خط ۱۷:
| استادان          =
| استادان          =
| شاگردان          =محمداسحاق فیاض، مسلم قلی‌پور، محمود صادقی، مبشر کاشانی، محسن کدیور
| شاگردان          =محمداسحاق فیاض، مسلم قلی‌پور، محمود صادقی، مبشر کاشانی، محسن کدیور
| محل تحصیل        =مشهد، نجف
| محل تحصیل        =[[مشهد]]، [[نجف]]
| اجازه روایت از    =[[سیدمحمدباقر صدر]]
| اجازه روایت از    =[[سیدمحمدباقر صدر]]
| اجازه اجتهاد از  =[[ابوالحسن اصفهانی]]، [[خویی]]، [[آقابزرگ تهرانی]]
| اجازه اجتهاد از  =[[ابوالحسن اصفهانی]]، [[خویی]]، [[آقابزرگ تهرانی]]
خط ۳۷: خط ۳۷:


==آغاز و پایان زندگی==
==آغاز و پایان زندگی==
محمدعلی غزنوی، مشهور به مدرس افغانی فرزند مرادعلی در ۱۲۸۴ش در جاغوری ولایت غزنی [[افغانستان]] متولد شد. پدرش در ارتش افغانستان خدمت می‌کرد.<ref>فصیحی، شریفی، «عالمان شیعه غزنی»، ۱۳۹۳، ص۳۹۱-۳۸۴.</ref> مدرس افغانی در [[۵ شهریور]] سال ۱۳۶۵ش در ۸۱ سالگی در [[قم]] از دنیا رفت و در آرامگاه باغ بهشت، مقبره خانوادگی [[سید محمدصادق روحانی]]<ref>[http://www.almodares.com/fa/biography پایگاه اینترنتی اثار استاد مدرس افغانی، «زندگی‌نامه»]</ref> به خاک سپرده شد.<ref>جواهرالکلام، تربت پاکان قم، ۱۳۸۲ش، ج۳، ص۱۷۵۹-۱۷۶۱.</ref>
محمدعلی غزنوی، مشهور به مدرس افغانی فرزند مرادعلی در ۱۲۸۴ش در جاغوری ولایت غزنی [[افغانستان]] متولد شد. پدرش در ارتش افغانستان خدمت می‌کرد.<ref>فصیحی، شریفی، «عالمان شیعه غزنی»، ۱۳۹۳، ص۳۹۱-۳۸۴.</ref> مدرس افغانی در [[۵ شهریور]]، سال [[سال ۱۳۶۵ هجری شمسی|۱۳۶۵ش]] در ۸۱ سالگی در [[قم]] از دنیا رفت و در آرامگاه باغ بهشت، مقبره خانوادگی [[سید محمدصادق روحانی]]<ref>[http://www.almodares.com/fa/biography پایگاه اینترنتی اثار استاد مدرس افغانی، «زندگی‌نامه»]</ref> به خاک سپرده شد.<ref>جواهرالکلام، تربت پاکان قم، ۱۳۸۲ش، ج۳، ص۱۷۵۹-۱۷۶۱.</ref>


==مسير تحصيل==
==مسير تحصيل==
محمدعلی در کودکی همراه پدرش به [[مشهد]] آمد و یادگیری [[علوم حوزوی]] را آغاز نمود.<ref>ناصری، مشاهیر تشیع در افغانستان، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۹-۲۱۱.</ref> او شرح نظام را نزد عبدالجواد، [[ادیب نیشابوری]] اول و دیگر متون ادبیات عرب را با [[محمدتقی هروی]]، ادیب نیشابوری دوم آموخت. مدرس در ۱۳۰۴ خورشیدی، پس از فوت پدر، به قصد تحصیل در [[حوزه علمیه نجف]] و به خاطر نداشتن توان مالی و پاسپورت، پیاده به سوی [[نجف]] حرکت کرد.<ref>فصیحی، شریفی، «عالمان شیعه غزنی»، ۱۳۹۳، ص۳۹۱-۳۸۴.</ref> و یک‌سال بعد به [[کربلا]] و سپس نجف رسید.<ref>جواهرالکلام، تربت پاکان قم، ۱۳۸۲ش، ج۳، ص۱۷۵۹-۱۷۶۱.</ref>  
محمدعلی در کودکی همراه پدرش به [[مشهد]] آمد و یادگیری [[علوم حوزوی]] را آغاز نمود.<ref>ناصری، مشاهیر تشیع در افغانستان، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۹-۲۱۱.</ref> او شرح نظام را نزد عبدالجواد، [[ادیب نیشابوری]] اول و دیگر متون ادبیات عرب را با [[محمدتقی هروی]]، ادیب نیشابوری دوم آموخت. مدرس در [[ سال ۱۳۰۴ هجری شمسی|۱۳۰۴خورشیدی]]، پس از فوت پدر، به قصد تحصیل در [[حوزه علمیه نجف]] و به خاطر نداشتن توان مالی و پاسپورت، پیاده به سوی [[نجف]] حرکت کرد.<ref>فصیحی، شریفی، «عالمان شیعه غزنی»، ۱۳۹۳، ص۳۹۱-۳۸۴.</ref> و یک‌سال بعد به [[کربلا]] و سپس نجف رسید.<ref>جواهرالکلام، تربت پاکان قم، ۱۳۸۲ش، ج۳، ص۱۷۵۹-۱۷۶۱.</ref>  


===حوزه نجف===
===حوزه نجف===
خط ۶۹: خط ۶۹:
  |شکل‌بندی منبع = <!-- دستورات سی اس اس -->
  |شکل‌بندی منبع = <!-- دستورات سی اس اس -->
}}
}}
مدرس پس از بازگشت به [[عراق]]،‌ با توصیه [[سیدابوالحسن اصفهانی]]، برای تدریس، به [[سامراء]] رفت و بعد از ۲ سال، به‌عنوان [[وکیل]] تام‌الاختیار او در [[افغانستان]]، سفر دوباره‌ای به وطن نمود.<ref>فصیحی، شریفی، «عالمان شیعه غزنی»، ۱۳۹۳، ص۳۹۱-۳۸۴.</ref> محمدعلی غزنوی یکسال پس از فوت اصفهانی، در ۱۳۲۶ش مقیم [[نجف]] گردیده و تدریس را در پیش گرفت.<ref>معصومی، گوهر ادب، پرتوی از حیات علمی، عملی و معنوی استاد مدرس افغانی، ۱۳۸۳ش، ص ۱۸۹.</ref>. پس از چندی، از سوی طلاب و شاگردان معروف به «مدرس» شد.<ref>محقق خراسانی، المؤلفون الافغانیون المعاصرون، ۱۳۹۰ق، ص۶۴.</ref> تدریس و تعداد شاگردان مدرس هم‌رتبه [[خویی]] و [[سیدمحسن حکیم|حکیم]] دانسته شده است.<ref>محقق خراسانی، المؤلفون الافغانیون المعاصرون، ۱۳۹۰ق، ص۶۴.</ref> آیت‌الله مدرس همراه با تدریس دروس دیگر، و پس از مشاهده ضعف عمومی حوزویان و استادان در [[ادبیات عرب]]،<ref>شفایی، «مدرس و نیم قرن تدریس»، ص۱۸۶-۱۷۲.</ref> تمرکز خود را بر نقد و بررسی نظریات نویسندگان صرف و نحو و لغت عرب گذاشت.<ref>خدابنده‌لو، «مدرس افغانی، محمدعلی»، ص۲۱۹.</ref> در ۱۳۵۳ش، نیروهای [[دولت بعث عراق]]، مدرس را زندانی کرده و پس از یک‌ماه اذیت و آزار، و از بین‌بردن برخی نوشته‌ها و کتاب‌های وی، او را مجبور به خروج از عراق کردند.<ref>امینی، معجم رجال الفکر و الادب، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۸۱.</ref>
مدرس پس از بازگشت به [[عراق]]،‌ با توصیه [[سیدابوالحسن اصفهانی]]، برای تدریس، به [[سامراء]] رفت و بعد از ۲ سال، به‌عنوان [[وکیل]] تام‌الاختیار او در [[افغانستان]]، سفر دوباره‌ای به وطن نمود.<ref>فصیحی، شریفی، «عالمان شیعه غزنی»، ۱۳۹۳، ص۳۹۱-۳۸۴.</ref> محمدعلی غزنوی یکسال پس از فوت اصفهانی، در [[سال ۱۳۲۶ هجری شمسی|۱۳۲۶ش]] مقیم [[نجف]] گردیده و تدریس را در پیش گرفت.<ref>معصومی، گوهر ادب، پرتوی از حیات علمی، عملی و معنوی استاد مدرس افغانی، ۱۳۸۳ش، ص ۱۸۹.</ref>. پس از چندی، از سوی طلاب و شاگردان معروف به «مدرس» شد.<ref>محقق خراسانی، المؤلفون الافغانیون المعاصرون، ۱۳۹۰ق، ص۶۴.</ref> تدریس و تعداد شاگردان مدرس هم‌رتبه [[خویی]] و [[سیدمحسن حکیم|حکیم]] دانسته شده است.<ref>محقق خراسانی، المؤلفون الافغانیون المعاصرون، ۱۳۹۰ق، ص۶۴.</ref> مدرس همراه با تدریس دروس دیگر، و پس از مشاهده ضعف عمومی حوزویان و استادان در [[ادبیات عرب]]،<ref>شفایی، «مدرس و نیم قرن تدریس»، ص۱۸۶-۱۷۲.</ref> تمرکز خود را بر تدریس، نقد و بررسی نظریات نویسندگان صرف و نحو و لغت عرب گذاشت.<ref>خدابنده‌لو، «مدرس افغانی، محمدعلی»، ص۲۱۹.</ref> در [[ سال ۱۳۵۳ هجری شمسی|۱۳۵۳ش]]، نیروهای [[دولت بعث عراق]]، مدرس را زندانی کرده و پس از یک‌ماه اذیت و آزار، و از بین‌بردن برخی نوشته‌ها و کتاب‌های وی، او را مجبور به خروج از عراق کردند.<ref>امینی، معجم رجال الفکر و الادب، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۸۱.</ref>


===تایید اجتهاد===
===تایید اجتهاد===
[[سیدابوالحسن اصفهانی]]، [[سیدابوالقاسم خویی]]، [[آقابزرگ تهرانی]] و [[سیدمحمدباقر صدر]] اجتهاد مدرس را تایید و گواهی کرده‌اند. آیت الله خوئی در [[اجازه نامه اجتهاد|اجازه‌نامه]] خود، مدرس را دانشمند فاضل، ادیب كامل، عماد علمای اعلام و برگزیده فضلای كرام مورد خطاب داده است.<ref>شفایی، زندانیان روحانیت تشیع در افغانستان، ۱۳۶۸ش، ص ۴۲-۴۰.</ref> [[آقابزرگ تهرانی]] در اجازه‌نامه خود به عربی، عناوین محقق مدقق و معلم، استاد فائق، مصنف ماهر و ثقة سند بکاربرده است.<ref>شفایی، زندانیان روحانیت تشیع در افغانستان، ۱۳۶۸ش، ص ۴۲-۴۰.</ref> هم‌چنین [[سیدمحمدباقر صدر|صدر]] برای او پس از رفتن به [[قم]]، [[اجازه روایت]] فرستاد.<ref>خدابنده‌لو، «مدرس افغانی، محمدعلی»، ص۲۱۹.</ref>
[[سیدابوالحسن اصفهانی]]، [[سیدابوالقاسم خویی]]، [[آقابزرگ تهرانی]] و [[سیدمحمدباقر صدر]] اجتهاد مدرس را تایید و گواهی کرده‌اند. آیت الله خوئی در [[اجازه نامه اجتهاد|اجازه‌نامه]] خود، مدرس را دانشمند فاضل، ادیب كامل، عماد علمای اعلام و برگزیده فضلای كرام مورد خطاب داده است.<ref>شفایی، زندانیان روحانیت تشیع در افغانستان، ۱۳۶۸ش، ص ۴۲-۴۰.</ref> [[آقابزرگ تهرانی]] در اجازه‌نامه خود به عربی، عناوین محقق مدقق و معلم، استاد فائق، مصنف ماهر و ثقة سند بکاربرده است.<ref>شفایی، زندانیان روحانیت تشیع در افغانستان، ۱۳۶۸ش، ص ۴۲-۴۰.</ref> هم‌چنین [[سیدمحمدباقر صدر|صدر]] برای او پس از رفتن به [[قم]]، [[اجازه روایت]] فرستاد.<ref>خدابنده‌لو، «مدرس افغانی، محمدعلی»، ص۲۱۹.</ref>


===مهاجرت به قم وتدریس===
===مهاجرت به قم و تدریس===
[[پرونده:اجازه آیت الله خویی به مدرس افغانی.jpg|200px|بندانگشتی|متن اجازه [[آیت‌الله خویی]] به مدرس افغانی]]
مدرس در [[محرم]] سال ۱۳۵۴ش، وارد [[مشهد]] شد و به تقاضای برخی از [[مراجع تقلید|مراجع]]، به قم رفته، و به تدریس مشغول شد.<ref>فصیحی، شریفی، «عالمان شیعه غزنی»، ۱۳۹۳، ص۳۹۱-۳۸۴.</ref> تعداد جلسات درس روزانه مدرس، به ۱۰ جلسه می‌رسید.<ref>فصیحی، شریفی، «عالمان شیعه غزنی»، ۱۳۹۳، ص۳۹۱-۳۸۴.</ref>او برای برخی ازشاگردانش به صورت خصوصی با دریافت شهریه ای معین نیز تدریس داشته است.{{مدرک}} او را در [[ادبیات عرب]] توانا و زبده دانسته‌اند. <ref>«بیاد مرحوم مدرس افغانی، مدرس ادبیات عرب»، کیهان فرهنگی، ۱۳۶۵، ص۴۳-۴۲.</ref> شاگردان وی از طلاب [[ایران]]، [[پاکستان]]، [[عراق]]، [[افغانستان]]، [[سوریه]]، [[عربستان]]، [[کویت]]، [[لبنان]] و [[هندوستان]] بودند.<ref>نرم‌افزار ادبیات عرب، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی، اردیبهشت ۱۳۹۴ش</ref>
مدرس در [[محرم]] سال ۱۳۵۴ش، وارد [[مشهد]] شد و به تقاضای برخی از [[مراجع تقلید|مراجع]]، به قم رفته، و به تدریس مشغول شد.<ref>فصیحی، شریفی، «عالمان شیعه غزنی»، ۱۳۹۳، ص۳۹۱-۳۸۴.</ref> تعداد جلسات درس روزانه مدرس، به ۱۰ جلسه می‌رسید.<ref>فصیحی، شریفی، «عالمان شیعه غزنی»، ۱۳۹۳، ص۳۹۱-۳۸۴.</ref>او برای برخی ازشاگردانش به صورت خصوصی با دریافت شهریه ای معین نیز تدریس داشته است.{{مدرک}} او را در [[ادبیات عرب]] توانا و زبده دانسته‌اند. <ref>«بیاد مرحوم مدرس افغانی، مدرس ادبیات عرب»، کیهان فرهنگی، ۱۳۶۵، ص۴۳-۴۲.</ref> شاگردان وی از طلاب [[ایران]]، [[پاکستان]]، [[عراق]]، [[افغانستان]]، [[سوریه]]، [[عربستان]]، [[کویت]]، [[لبنان]] و [[هندوستان]] بودند.<ref>نرم‌افزار ادبیات عرب، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی، اردیبهشت ۱۳۹۴ش</ref>
[[پرونده:اجازه آیت الله خویی به مدرس افغانی.jpg|200px|بندانگشتی|متن اجازه [[آیت‌الله خویی]] به مدرس افغانی]]
== آثار ==
== آثار ==
نخستین کتاب‌های مدرس بنام‌های الکلام المفید للمدرس و المستفید (شرح صمدیه)، مکررات المدرس (شرح سیوطی) و  المدرس الأفضل فيما يرمز و يشار إليه في المطول  (شرح مطول) اولین بار در سال‌های ۱۳۴۳تا۱۳۴۶ در [[نجف]] چاپ و منتشر شد.<ref>عواد، معجم المؤلفین العراقیین، بغداد، ج۳، ص۲۰۷-۲۰۸.</ref> تصحیح و تعلیق [[جامع المقدمات]]، کتاب‌های قواعد الادبیه و قواعد النحویه (هر دو در توضیح و شرح عوامل فی النحو)، رفع الغاشیه من غوامض الحاشیه (شرح حاشیه ملاعبدالله)، اعراب [[سوره حمد|سورة الفاتحه]] و الشواهد المنتخبة (شرح سیوطی) از دیگر آثار او است.<ref>ناصری، مشاهیر تشیع در افغانستان، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۹-۲۱۱.</ref>
نخستین کتاب‌های مدرس بنام‌های الکلام المفید للمدرس و المستفید (شرح صمدیه)، مکررات المدرس (شرح سیوطی) و  المدرس الأفضل فيما يرمز و يشار إليه في المطول  (شرح مطول) اولین بار در سال‌های ۱۳۴۳تا۱۳۴۶ در [[نجف]] چاپ و منتشر شد.<ref>عواد، معجم المؤلفین العراقیین، بغداد، ج۳، ص۲۰۷-۲۰۸.</ref> تصحیح و تعلیق [[جامع المقدمات]]، کتاب‌های قواعد الادبیه و قواعد النحویه (هر دو در توضیح و شرح عوامل فی النحو)، رفع الغاشیه من غوامض الحاشیه (شرح حاشیه ملاعبدالله)، اعراب [[سوره حمد|سورة الفاتحه]] و الشواهد المنتخبة (شرح سیوطی) از دیگر آثار او است.<ref>ناصری، مشاهیر تشیع در افغانستان، ۱۳۹۰ش، ص ۲۱۹-۲۱۱.</ref><br>
 
مدرس با تأسیس موسسه‌ای در [[قم]] برای تولید و پخش نوارهای صوتی درس‌های خود، حدود ۳ هزار نوار درسی در [[ادبیات عرب ]] برجای گذاشت.<ref>خدابنده‌لو، «مدرس افغانی، محمدعلی»، ص۲۱۹.</ref> شرح و توضیح دروس امثله، صرف میر، عوامل جرجانی، عوامل ملامحسن، منطق کُبری، شرح اُنموذج، شرح جامی، مُغنی اللبیب و  [[معالم الدین|معالم الدین]] از جمله درس‌های ضبط شده وی است.<ref>خدابنده‌لو، «مدرس افغانی، محمدعلی»، ص۲۱۹.</ref>
 
به گفته یکی از شاگردان مدرس، دانشگاه الازهر مصر، پس از انتشار کتاب المدرس الافضل، ضمن تمجید، آن را چندبار چاپ کرده و با فرستادن هیات رسمی به نجف برای دیدار با مدرس، جهت دعوت رسمی از وی برای پذیرفتن ریاست بخش ادبیات عرب آن دانشگاه اقدام کردند و مجموعه‌ای از نوارهای صوتی درس وی را با خود بردند.<ref>ناصری، مشاهیر تشیع در افغانستان، ۱۳۹۰ش، ص۲۱۸.</ref>
به گفته یکی از شاگردان مدرس، دانشگاه الازهر مصر، پس از انتشار کتاب المدرس الافضل، ضمن تمجید، آن را چندبار چاپ کرده و با فرستادن هیات رسمی به نجف برای دیدار با مدرس، جهت دعوت رسمی از وی برای پذیرفتن ریاست بخش ادبیات عرب آن دانشگاه اقدام کردند و مجموعه‌ای از نوارهای صوتی درس وی را با خود بردند.<ref>ناصری، مشاهیر تشیع در افغانستان، ۱۳۹۰ش، ص۲۱۸.</ref>
 
مدرس با تأسیس موسسه‌ای در [[قم]] برای تولید و پخش نوارهای (کاست) صوتی درس‌های خود، حدود ۳ هزار نوار درسی در [[ادبیات عرب ]] برجای گذاشت.<ref>خدابنده‌لو، «مدرس افغانی، محمدعلی»، ص۲۱۹.</ref> شرح و توضیح دروس امثله، صرف میر، عوامل جرجانی، عوامل ملامحسن، منطق کُبری، شرح اُنموذج، شرح جامی، مُغنی اللبیب و  [[معالم الدین|معالم الدین]] از جمله درس‌های ضبط شده وی است.<ref>خدابنده‌لو، «مدرس افغانی، محمدعلی»، ص۲۱۹.</ref>
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس۲}}
{{پانویس۲}}
کاربر ناشناس