سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

تأمین معیشت خانواده به عنوان یکی از امور مهم مربوط به خانواده در سیره امام علی (ع) این‌گونه بود که با توجه به شرایط دشوار مسلمانان در سال‌های اول [[هجرت]] که در تنگدستی به سر می‌بردند و برخی از آنها از شدت فقر به [[اصحاب صفه]] معروف گردیدند<ref>بیضاوی، انوار التنزیل، نشر موسسه شعبان، ج۱، ص۲۶۷.</ref> در اولویت رسیدگی قرار داشتند. امام علی (ع) وقتی هدایا و غنایمی دریافت می‌کرد تمام آن را بین فقرا تقسیم می‌کرد.<ref>طبری، دلایل الامامه، ۱۴۱۳ق، ص۱۴۴.</ref> این در حالی بود که گاه معیشت خانواده آن حضرت نیز با مشکلاتی روبرو بود. طبق روایات؛ امام علی (ع) برخی اوقات در مقابل هر یک عدد خرما، برای باغداران [[مدینه]]، یک سطل آب از چاه می‌کشید و سپس همه خرماها را به همسر خود [[حضرت فاطمه (س)]] می‌داد.<ref>مظفر بن جعفر، الرساله الموضحه، ۱۴۳۲ق، ص۲۷۳.</ref> برخی اوقات نیز آن حضرت برای تأمین معیشت خانواده خود پول قرض می‌گرفت.<ref>شیخ طوسی، امالی، ۱۴۱۴ق، ص۶۱۶.</ref> با این حال؛ توجه به دشواری‌های زندگی مسلمانان باعث می‌شد پولی را که برای تأمین مخارج زندگی قرض گرفته بود به دیگران بدهد.<ref>شیخ طوسی، امالی، ۱۴۱۴ق، ص۶۱۶.</ref> در مقابل این رفتارهای امام علی (ع)؛ در روایات از توجه ویژه خداوند به خانواده آن حضرت سخن به میان آمده و در چند روایت شیعی از نزول مائده الهی بر خانواده امام علی (ع) حکایاتی نقل شده است.<ref>رک: طبری، دلایل الامامه، ۱۴۱۳ق، ص۱۴۴.</ref>

امام علی خدمت به خانواده را دارای ثوابی بزرگ می‌داند و از ایشان نقل شده است که فرمودند:‌ «هر کس به‌اندازه یک [[درهم]] گوشت برای همسر و فرزندان خویش خریداری کند مانند کسی است که برده‌ای از فرزندان [[اسماعیل(ع)]] را آزاد ساخته است.»<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۵، ص۳۲.</ref>