۱۷٬۲۳۱
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←مفهومشناسی: تمیزکاری) |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
شرک به معنای شریک قائل شدن برای خداوند در اموری که مختص به اوست. مانند [[واجب الوجود|وجوب وجود]]، الوهیت، پرستش و تدبیر شئون آفریدگان.<ref> ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۰۵ش، ج۱، ص۲۲۳-۲۲۷.</ref> | شرک به معنای شریک قائل شدن برای خداوند در اموری که مختص به اوست. مانند [[واجب الوجود|وجوب وجود]]، الوهیت، پرستش و تدبیر شئون آفریدگان.<ref> ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۰۵ش، ج۱، ص۲۲۳-۲۲۷.</ref> | ||
شرک در برابر [[توحید]](یگانگی خدا) قرار دارد.<ref> مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۳۶۰ش، ج۶، ص۴۹.</ref> البته [[آیت الله جوادی]] شرک را در برابر [[ایمان]] قرار داده و بر این باور است که شرک همیشه موجب خروج از توحید و جرگه مؤمنان نمیگردد بلکه در قرآن بر ملحد، بتپرست، [[اهل کتاب]] و در مواردی بر مؤمنان نیز اطلاق شده است.<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۵۷۱.</ref> | شرک در برابر [[توحید]](یگانگی خدا) قرار دارد.<ref> مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۳۶۰ش، ج۶، ص۴۹.</ref> البته [[آیت الله جوادی]] شرک را در برابر [[ایمان]] قرار داده و بر این باور است که شرک همیشه موجب خروج از توحید و جرگه مؤمنان نمیگردد بلکه در قرآن عنوان مشرک بر ملحد، بتپرست، [[اهل کتاب]] و در مواردی بر مؤمنان نیز اطلاق شده است.<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۵۷۱.</ref> | ||
مشرک کسی است که برای خدا شریک قائل باشد یا معتقد باشد که غیر خدا، صفات او را دارد و یا اینکه قسمتی از امر خلق به غیر او واگذار شده و یا اینکه غیر از او کسی را شایسته امر و نهی<ref>حسینی شیرازی، تقریب القرآن الی الاذهان، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۳۹۰.</ref> و یا [[عبادت]]<ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۳۶۰ش، ج۶، ص۵۰.</ref> بداند. | مشرک کسی است که برای خدا شریک قائل باشد یا معتقد باشد که غیر خدا، صفات او را دارد و یا اینکه قسمتی از امر خلق به غیر او واگذار شده و یا اینکه غیر از او کسی را شایسته امر و نهی<ref>حسینی شیرازی، تقریب القرآن الی الاذهان، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۳۹۰.</ref> و یا [[عبادت]]<ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۳۶۰ش، ج۶، ص۵۰.</ref> بداند. |
ویرایش