عبدالله بن عمیر کلبی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابو مخنف]] نقل کرده است: عبدالله بن عمیر مردم را ديد كه در [[نخيله]] آماده جنگ می‌شدند. از آنها ماجرا را پرسيد. گفتند: به جنگ حسين، پسر [[فاطمه]] دختر [[رسول خدا]] می‌رویم. او گفت: به خدا سوگند من مشتاق جنگ با مشركان بودم، و اميدوارم ثواب پيكار با اينان كه قصد جنگ با پسر دختر پيامبرشان را دارند، از ثواب جنگ با مشركان كم‏تر نباشد.

 

وى نزد همسرش رفت و آنچه شنیده بود به او خبر داد و او را از قصد خويش آگاه کرد. ام وهب گفت: خداوند تو را به راهى نيكو هدايت کرده، چنين كن و مرا نيز با خود ببر. پس شبانه همراه همسرش بيرون رفت و به امام حسين (ع) پيوست.ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۴۲۹</ref>