حجاج بن یوسف ثقفی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←خونریزی فراوان
(ویرایش جعبه اطلاعات) |
جز (←خونریزی فراوان) |
||
| خط ۱۳۷: | خط ۱۳۷: | ||
وفاداری و سرسپردگی مطلق حجاج به [[امویان|خاندان اموی]] و نیز خدمات و کوشش‌های وی برای حفظ خلافت امویان، باعث شد جایگاه والایی نزد آنان بیابد، به حدی که [[عبدالملک بن مروان]] هنگام مرگ، سفارش او را به فرزندش ولید کرد<ref>بلاذری، ۲۰۰۰، ج ۶، ص ۳۲۲ </ref> و یکی از فرزندانش را حجاج نامید.<ref>بلاذری، ۲۰۰۰، ج ۶، ص ۳۰۳</ref> [[ولید بن عبدالملک]] نیز در گرامی‌داشتن حجاج پا فرا‌تر گذاشت و او را پوست همه چهره خویش شمرد<ref>ابن‌قتیبه، ۱۹۲۵، ج۲، ص ۴۹ </ref> و هنگامی که خبر مرگش را شنید بسیار غمگین شد.<ref> مبرّد، ج ۲، ص ۱۱۱ </ref> | وفاداری و سرسپردگی مطلق حجاج به [[امویان|خاندان اموی]] و نیز خدمات و کوشش‌های وی برای حفظ خلافت امویان، باعث شد جایگاه والایی نزد آنان بیابد، به حدی که [[عبدالملک بن مروان]] هنگام مرگ، سفارش او را به فرزندش ولید کرد<ref>بلاذری، ۲۰۰۰، ج ۶، ص ۳۲۲ </ref> و یکی از فرزندانش را حجاج نامید.<ref>بلاذری، ۲۰۰۰، ج ۶، ص ۳۰۳</ref> [[ولید بن عبدالملک]] نیز در گرامی‌داشتن حجاج پا فرا‌تر گذاشت و او را پوست همه چهره خویش شمرد<ref>ابن‌قتیبه، ۱۹۲۵، ج۲، ص ۴۹ </ref> و هنگامی که خبر مرگش را شنید بسیار غمگین شد.<ref> مبرّد، ج ۲، ص ۱۱۱ </ref> | ||
===خونریزی فراوان=== | ===خونریزی فراوان=== | ||
حجاج از کسانی بود که بسیاری از افراد مخالف خود و امویان را به قتل رسانید. وی به قتل و خونریزی علاقه داشت<ref>مغنیه، ۲۰۰۰، ص ۹۴</ref> و خود بیان می‌داشت که بیشترین لذت وی، در ریختن خون و ارتکاب اموری است که کسی تابه‌حال انجام نداده بود.<ref>مسعودی، ۲۰۰۵، ج۳، ص ۱۰۶</ref> حجاج هزاران نفر از اسیران دیر جماجم و زاویه را به قتل رسانید و بنابر نقل مورخان تعداد کسانی که توسط حجاج کشته شدند، بالغ بر ۱۳۰هزار نفر می‌شد.<ref>طبری، ۱۹۷۱، ج۶، ص ۳۸۱و۳۸۲</ref> او در کشتن مخالفان چنان زیاده‌روی کرد که حتی [[عبدالملک بن مروان]] نیز این میزان خونریزی را نپسندید و به حجاج نامه نوشت که به این صورت ادامه ندهد.<ref>مسعودی، ۲۰۰۵، ج ۳، ص ۳۴۱ </ref> | حجاج از کسانی بود که بسیاری از افراد مخالف خود و امویان را به قتل رسانید. وی به قتل و خونریزی علاقه داشت<ref>مغنیه، ۲۰۰۰، ص ۹۴</ref> و خود بیان می‌داشت که بیشترین لذت وی، در ریختن خون و ارتکاب اموری است که کسی تابه‌حال انجام نداده بود.<ref>مسعودی، ۲۰۰۵، ج۳، ص ۱۰۶</ref> حجاج هزاران نفر از اسیران دیر جماجم و زاویه را به قتل رسانید و بنابر نقل مورخان تعداد کسانی که توسط حجاج کشته شدند، بالغ بر ۱۳۰هزار نفر می‌شد.<ref>طبری، ۱۹۷۱، ج۶، ص ۳۸۱و۳۸۲</ref> او در کشتن مخالفان چنان زیاده‌روی کرد که حتی [[عبدالملک بن مروان]] نیز این میزان خونریزی را نپسندید و به حجاج نامه نوشت که به این صورت ادامه ندهد.<ref>مسعودی، ۲۰۰۵، ج ۳، ص ۳۴۱ </ref> امام علی(ع) در سخنانی به دوره ی سیاه فرمانروایی حجاج و ظلم وستم او اشاره کرده و چنین گفته است:آگاه باشيد سوگند به‌خدا (بر اثر سستى و سهل انگارى در امر جهاد و جلوگيرى نكردن از ستمگران كارتان بجائى رسد كه) پسرى از قبيله بنى ثقيف (حجّاج ابن يوسف) بر شما(مردم کوفه) مسلّط خواهد گرديد كه از روى تكبّر و تبختر جامه بروى زمين كشد و از حقّ رو گردانيده جور و ستم بسيار نمايد، سبزه شما را مى‌خورد (مالتان را تصرّف مى‌نمايد) و پيه شما را آب ميكند (شما را همواره به ظلم و ستم گرفتار و رنجور سازد. <ref>فیض الاسلام، نهج البلاغه،ج۲،ص ۳۶۴، خطبه۱۱۵</ref> امام حسین(ع) نیز در روز عاشورا دوره حاکمیت حجاج را پیشگویی کرده و دشمنان را اینگونه نفرین کرده : خداوندا! باران را از آنان دريغ دار، و سال هاى قحطى، بسان خشكسالى زمان يوسف، بر آنان پديد آور، و فرزند ثقيف [حجّاج بن یوسف ثقفی] را بر آنها مسلّط ساز تا جام زهرِ ذلّت و حقارت را بر كامشان فرو ريزد و كسى را در ميانشان سالم وامگذارد تا آنجا كه در برابر هر قتلى كه انجام داده اند به قتلى و در برابر هر ضربه اى كه زده اند، به ضربه اى گرفتار شوند و انتقام خون من و دوستان و اهل بيتم را از اينها بگيرد. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۴۵،ص۸-۱۲ | ||
===حجاج و شیعه=== | ===حجاج و شیعه=== | ||