Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۳۳
ویرایش
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
وجوب زکات از [[ضروری دین|ضروریات دین]] اسلام و مورد اتفاق همه مسلمانان است و انکار [[وجوب]] آن موجب [[ارتداد]] خواهد شد. <ref>جواهر الکلام ج۱۵، ص۱۵</ref> زکات از [[عبادات]] به شمار میرود، از این رو، نیت (قصد قربت) در آن شرط است.<ref>جواهر الکلام ج۱۵، ص۴۷۱</ref> | وجوب زکات از [[ضروری دین|ضروریات دین]] اسلام و مورد اتفاق همه مسلمانان است و انکار [[وجوب]] آن موجب [[ارتداد]] خواهد شد. <ref>جواهر الکلام ج۱۵، ص۱۵</ref> زکات از [[عبادات]] به شمار میرود، از این رو، نیت (قصد قربت) در آن شرط است.<ref>جواهر الکلام ج۱۵، ص۴۷۱</ref> | ||
از آیات مختلف [[قرآن]] از جمله آیه ۱۵۶ [[سوره اعراف]]، ۳ [[سوره نمل]]، ۴ [[سوره لقمان]]، و آیه ۷ [[سوره فصلت]] که همه از [[ | از آیات مختلف [[قرآن]] از جمله آیه ۱۵۶ [[سوره اعراف]]، ۳ [[سوره نمل]]، ۴ [[سوره لقمان]]، و آیه ۷ [[سوره فصلت]] که همه از [[سوره های مکی و مدنی|سورههای مکّی]] هستند، چنین استفاده میشود که: حکم وجوب زکات در [[مکه]] نازل شده است، و مسلمانان موظف به انجام این وظیفه اسلامی بودند ولی هنگامی که [[پیامبر(ص)]] به [[مدینه]] مهاجرت کرد و پایه حکومت اسلامی را گذارد از طرف خداوند مأموریت یافت که زکات را شخصاً از مردم بگیرد - نه این که خودشان به میل و نظر خود، در مصارف آن صرف کنند -. آیه شریفه «خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً...» در این هنگام نازل شد. مشهور این است که نزول این آیه در سال دوم [[هجرت]] بود و سپس مصارف زکات به طور دقیق در آیه ۶۰ [[سوره توبه]] بیان گردیده است. <ref> تفسیر نمونه، ج۸ ص۱۹ </ref> | ||
===زکات در ادیان سابق=== | ===زکات در ادیان سابق=== |