محمدجواد بلاغی نجفی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مُحَمدجَواد بَلاغی نَجَفی''' ([[سال ۱۲۸۲ هجری قمری|۱۲۸۲]]-[[سال ۱۳۵۲ هجری قمری|۱۳۵۲ق]]) از عالمان شیعه که آثار متعددی با هدف دفاع از اسلام و تشیع در برابر یهودیان، مسیحیان، بهائیان و وهابیان نگاشته و آثاری نیز درباره تفسیر قرآن و فقه نوشته است. بلاغی نزد [[میرزا محمدتقی شیرازی]] و [[آخوند خراسانی]] شاگردی کرد و خود شاگردانی تربیت نمود.

محمدجواد بلاغی در نجف، در درس فقه حاج آقا رضا همدانی، نویسنده کتاب مصباح الفقیه و سید محمد هندی نویسنده کتاب شوارع الاسلام فی شرح شرائع الاسلام شرکت می‌کرده است. وی همچنین از شاگردان [[آخوند خراسانی]] و همچنین شیخ محمد طه نجف، مؤلف کتاب اتقان المقال فی احوال الرجال بوده است.<ref>عقیقی بخشایشی، «شیخ محمدجواد بلاغی»، ص۲۵-۲۶.</ref> بلاغی پس از مهاجرت به [[سامرا]]، با [[میرزای شیرازی]] مرتبط بوده و در درس فقه [[محمدتقی شیرازی]] شرکت می‌کرده است.<ref>عقیقی بخشایشی، «شیخ محمدجواد بلاغی»، ص۲۶.</ref>  

بلاغی پایه‌گذار علم کلام نوین در نجف دانسته شده که در برابر فعالیت‌های تبشیری و تبلیغی مسیحیت و همچنین تبلیغات مخالفان دین فعالیت می‌کرده است. وی با زبان فارسی، عربی، انگلیسی و عبری آشنایی داشته است.<ref>عقیقی بخشایشی، «شیخ محمدجواد بلاغی»، ص۲۶.</ref> سید محمدهادی میلانی و برخی دیگر از مراجع نجف و قم،<ref>عقیقی بخشایشی، «شیخ محمدجواد بلاغی»، ص۲۷.</ref> از جمله سید ابوالقاسم خوئی،<ref>یادنامه حضرت آیت الله العظمی آقای حاج سید ابوالقاسم خویی، ۱۳۷۲ش، ص۵۸ و ۵۹.</ref> از شاگردان مکتب کلامی او معرفی شده‌اند. بلاغی، در سال‌های اقامت در سامرا، از جمله عالمانی بوده است که در جریان مبارزات استقلال‌طلبانه مردم عراق در برابر انگلستان فعال بوده است.<ref>بلاغی، اسلام آیین برگزیده، [۱۳۶۰ش]، ص۱۴.</ref> این مبارزات با فتوای میرزا محمدتقی شیرازی پایه‌گذاری شد.<ref>بلاغی، اسلام آیین برگزیده، [۱۳۶۰ش]، ص۱۴.</ref> محمدجواد بلاغی، با لقب مجاهد هم خوانده شده است.<ref>بلاغی، اسلام آیین برگزیده، [۱۳۶۰ش]، ص۱۴.</ref>