غسل مس میت: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[روایات]]، حکمت این غسل رعایت بهداشت و پاکی و [[طهارت]] روحی لمس کننده عنوان شده است.<ref>صدوق، علل الشرایع، ج ۱،ص۲۹۹، حدیث ۲، انتشارات داوری، قم، چاپ اول</ref> <ref group="یادداشت">عَنِ الرِّضَا (ع) قَالَ: إِنَّمَا أُمِرَ مَنْ یغَسِّلُ الْمَیتَ بِالْغُسْلِ- لِعِلَّةِ الطَّهَارَةِ مِمَّا أَصَابَهُ مِنْ نَضْحِ الْمَیتِ- لِأَنَّ الْمَیتَ إِذَا خَرَجَ مِنْهُ الرُّوحُ بَقِی مِنْهُ أَکثَرُ آفَتِهِ؛ همانا کسی که مرده‌ای را غسل می‌دهد، بایستی غسل کند، به خاطر طهارت از آلودگی‌هایی که از بدن میت به شخص منتقل می‌شود. زیرا زمانی که روح از بدن خارج می‌شود بسیاری از آفات و عفونت‌ها در بدن باقی می‌ماند. عیون اخبار الرضا، ج۲، ص۱۱۴</ref>