Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۴۸
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←مبارک بودن بقعه) |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
اما در برخی از روایات منظور از بقعه مبارکه سرزمین [[کربلا]] دانسته شده است. این روایات که در [[کامل الزیارات]]<ref>ابن قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۴۸ـ۴۹.</ref> و [[تهذیب الاحکام]]<ref>شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۳۸.</ref> نقل گردیده عبارت (شاطی الوادی الایمن) در آیه را به «[[فرات]]» و بقعه مبارکه را به «کربلا» تأویل کردهاند. [[فیض کاشانی]] به این روایت اشاره کرده<ref>فیض کاشانی، الاصفی، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۹۲۷.</ref> و در [[البرهان فی تفسیر القرآن]]<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۲۶۵.</ref> و بحار الانوار<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۳، ص۲۵.</ref> نیز ذکر شدهاند.برخی از نویسندگان این دیدگاه را برخلاف صریح آیه دانستهاند.<ref>حیدری، «بقعه مبارکه»، ج۵، ص۶۱۴.</ref> در برخی از زیارتنامههای [[امامان]] نیز از مدفن ایشان به عنوان بقعه مبارکه یاد شده است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۷، ۱۶۰ـ۱۶۱، ج۱۰۷، ص۱۵۲.</ref> | اما در برخی از روایات منظور از بقعه مبارکه سرزمین [[کربلا]] دانسته شده است. این روایات که در [[کامل الزیارات]]<ref>ابن قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۴۸ـ۴۹.</ref> و [[تهذیب الاحکام]]<ref>شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۳۸.</ref> نقل گردیده عبارت (شاطی الوادی الایمن) در آیه را به «[[فرات]]» و بقعه مبارکه را به «کربلا» تأویل کردهاند. [[فیض کاشانی]] به این روایت اشاره کرده<ref>فیض کاشانی، الاصفی، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۹۲۷.</ref> و در [[البرهان فی تفسیر القرآن]]<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۲۶۵.</ref> و بحار الانوار<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۳، ص۲۵.</ref> نیز ذکر شدهاند.برخی از نویسندگان این دیدگاه را برخلاف صریح آیه دانستهاند.<ref>حیدری، «بقعه مبارکه»، ج۵، ص۶۱۴.</ref> در برخی از زیارتنامههای [[امامان]] نیز از مدفن ایشان به عنوان بقعه مبارکه یاد شده است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۷، ۱۶۰ـ۱۶۱، ج۱۰۷، ص۱۵۲.</ref> | ||
== | ==مبارکبودن بقعه== | ||
اغلب مفسران [[شیعه]] و [[سنی]] علت | اغلب مفسران [[شیعه]] و [[سنی]] علت مبارکخواندن بقعه را سخن گفتن خدا با موسی(ع) در آنجا و برگزیدن او به پیامبری دانستهاند.<ref>شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۷، ص۳۹۲؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۳۹۲؛ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۲؛ ابن جوزی، زادالمسیر، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۳۸۳.</ref> [[علامه طباطبایی]] بر این باور است که مبارک بودن این بقعه به علت سخن گفتن خدا با موسی است و از این راه شرافت یافته است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۲.</ref> اما برخی وجود انبوهی از درختان و میوهها را مایه مبارکی بقعه یاد شده دانستهاند.<ref>شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۷، ص۳۹۲.</ref> [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] میگوید این مکان همان بقعهای است که خدا به موسی امر فرمود کفش خود را از پای در بیاورد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۳۹۲.</ref> [[علامه طباطبایی]] نیز قداست و شرافت بقعه را علت امر خداوند به موسی(ع) برای از پای در آوردن کفش میداند.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۲.</ref> صاحب [[التبیان فی تفسیر القرآن]] بر اساس روایتی از [[امام علی (ع)]] دلیل این امر خداوند به موسی(ع) را دریافت برکت بقعه توسط موسی میداند.<ref>شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۷، ص۱۶۴.</ref> از طرفی نیز در آوردن کفش از پا نهایت تواضع برای دریافت پیام [[رسالت]] ارزیابی شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۱۶۸.</ref> | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== |