سجده سهو: تفاوت میان نسخه‌ها

::::«{{عربی|بِسْمِ اللَّـهِ وَ بِاللَّـهِ، اَلسَّلامُ عَلَیكَ اَیهَا النَّبِی وَ رَحْمَهُ اللَّـهِ وَ بَرَکاتُهُ}}».<ref>ابن ادریس، ص۱۷۴.</ref>

بنابر مشهور فقیهان شیعه، زمان سجده سهو، پس از [[سلام نماز]] است<ref>علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۰۸؛ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۵.</ref> بنابر گفته [[شیخ طوسی]]، در صورتی که سجده سهو به خاطر نقصان(کم شدن چیزی از اجزای نماز) باشد، برخی از فقیهان امامیه زمان آن را قبل از سلام نماز می‌دانند.<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۵.</ref> ابن جنید از جمله آنها است.<ref>ابن جنید، ص۷۹.</ref>

فقیهان شیعه درباره موارد وجوب سجده سهو اختلاف‌نظر دارند.<ref>ابن ادریس، ص۱۷۳؛ مختلف الشیعه، ج۲، ص۴۲۳.</ref> ابن ادریس به این اختلاف اشاره کرده است.

[[ابن ادریس حلی]] نشستن سهوی در جایی که باید بایستد و ایستادن در جایی که باید بنشیند را به موارد آن نیز افزوده است.<ref>ابن ادریس، ص۱۷۳-۱۷۴.</ref> شیخ طوسی گفته است که برخی از فقیهان امامیه سجده سهو را در هر زیادت و نقصانی(غیر از ارکان) در نماز لازم می‌دانند.<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۴-۱۲۵</ref> علامه حلی سجده سهو را در هر زیادت و نقصانی که نماز را باطل نکند، لازم می‌داند.<ref>علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ص۳۰۷-۳۰۸.</ref>

* در سجده سهو، باید اعضای هفت‌گانه روی زمین قرار بگیرد.<ref>علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ص۳۰۸.</ref>

* در شرط بودن طهارت، رو به قبله و ذکر در سجده سهو اختلاف‌نظر است.<ref>علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ص۳۰۸.</ref>

* سجده سهو، فراموش کردن رکن نماز را جبران نمی‌کند.<ref>طبرسی، المؤتلف من المختلف، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۵۳.</ref>