Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۵۶
ویرایش
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
== رضاع کبیر== | == رضاع کبیر== | ||
عنوانی است که در متون روایی و فقهی [[اهل سنت]] مطرح شده<ref>مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۰۷۶.</ref> و به معنای شیرخوردن بزرگسال یا مرد بالغی از پستان زن نامحرم است.<ref>مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۰۷۶.</ref> برخی از فقهای اهل سنت با استناد به روایتی از [[عایشه]] که بر اساس آن، [[پیامبر (ص)]] به زنی برای ایجاد محرمیت با مرد بالغ بیگانهای، اجازه دادند که از شیر خودش به او بدهد تا با او محرم شود،<ref>احمد بن حنبل، مسند احمد بن حنبل، ۱۴۲۱ق، ج۴۰، ص۱۳۰.</ref> شیر خوردن مرد بالغ بیگانه از زنی شیرده را از اسباب محرمیت و خویشاوندی دانستهاند.<ref>ابنحزم، المحلی بالآثار، ۱۴۲۵ق، ج۱۰، ص۲۰۵.</ref> | عنوانی است که در متون روایی و فقهی [[اهل سنت]] مطرح شده<ref>مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۰۷۶.</ref> و به معنای شیرخوردن بزرگسال یا مرد بالغی از پستان زن نامحرم است.<ref>مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۰۷۶.</ref> برخی از فقهای اهل سنت با استناد به روایتی از [[عایشه]] که بر اساس آن، [[پیامبر (ص)]] به زنی برای ایجاد محرمیت با مرد بالغ بیگانهای، اجازه دادند که از شیر خودش به او بدهد تا با او محرم شود،<ref>احمد بن حنبل، مسند احمد بن حنبل، ۱۴۲۱ق، ج۴۰، ص۱۳۰.</ref> شیر خوردن مرد بالغ بیگانه از زنی شیرده را از اسباب محرمیت و خویشاوندی دانستهاند.<ref>ابنحزم، المحلی بالآثار، ۱۴۲۵ق، ج۱۰، ص۲۰۵.</ref> بنا به نقل [[ابنرشد]] در کتاب [[بدایةالمجتهد]]، فقهای اهل سنت بر ایجاد محرمیت به واسطه شیرخوردن در دو سالگی کودک شیرخوار، اتفاق نظر دارند؛ اما در ایجاد محرمیت به واسطه شیرخوردن پس از دو سالگی کودک، اختلافنظر است.<ref>ابنرشد، بدایةالمجتهد، ۱۹۹۵م، ج۲، ص۱۳۰.</ref> او معتقد است بیشتر فقهای اهل سنت مانند [[مالک]]، [[ابوحنیفه]] و [[شافعی]]، محرمیت پس از دو سالگی شیرخوار (رضاع کبیر) را مردود دانستهاند.<ref>ابنرشد، بدایةالمجتهد، ۱۹۹۵م، ج۲، ص۱۳۰.</ref> | ||
اما علمای شیعه<ref>برای نمونه ر. ک: محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۲۶-۲۲۸؛ علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۱۳۶؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۹، ص۲۶۴.</ref> و بیشتر علمای اهلسنت، رضاع کبیر را سبب [[محرمیت]] ندانسته و آن را [[حرام]] میدانند.<ref>مالک بن انس، الموطأ، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۴۰۶؛ قرطبی، تفسیر القرطبی، ۱۴۰۵ق، ج۱۶، ص۱۹۳؛ سمرقندی، تحفة الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۲۳۶-۲۳۷.</ref> | اما علمای شیعه<ref>برای نمونه ر. ک: محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۲۶-۲۲۸؛ علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۱۳۶؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۹، ص۲۶۴.</ref> و بیشتر علمای اهلسنت، رضاع کبیر را سبب [[محرمیت]] ندانسته و آن را [[حرام]] میدانند.<ref>مالک بن انس، الموطأ، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۴۰۶؛ قرطبی، تفسیر القرطبی، ۱۴۰۵ق، ج۱۶، ص۱۹۳؛ سمرقندی، تحفة الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۲۳۶-۲۳۷.</ref> | ||