کاربر ناشناس
حزبالله: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hasaninasab جز (+ رده:مقالههای با درجه اهمیت ج (هاتکت)) |
imported>Mohamadpur جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
در آیه ۲۲ [[سوره مجادله]] کسانی مصداق حزباللّه معرفی شدهاند که با دشمنان خدا و رسول او، هر چند از نزدیکانشان باشند، دوستی نمیورزند. در این آیه بر این نکته تأکید شده است که خدا [[ایمان]] را بر قلبهایشان حک کرده و با روحی از جانب خود تأییدشان نموده و جزای آنها را [[بهشت]] قرار داده است. به گفته طباطبائی،<ref> ذیل آیه </ref> دلیل تکرار حزباللّه، به جای به کار بردن ضمیر، در این آیه این است که سخن جنبه مَثَل پیدا کند. [[شیخ طوسی|طوسی]]<ref> التبیان، ذیل آیه </ref> حزباللّه را در این آیه لشکریان و اولیای خدا دانسته و از قول زجاج آن را به معنای برگزیدگان خدا آورده است. به نوشته طباطبائی،<ref>همانجا</ref> تعبیر از مؤمنان به حزباللّه و وصف آنها به فلاح، نوعی شرف بخشیدن به آنان از سوی خداوند است. | در آیه ۲۲ [[سوره مجادله]] کسانی مصداق حزباللّه معرفی شدهاند که با دشمنان خدا و رسول او، هر چند از نزدیکانشان باشند، دوستی نمیورزند. در این آیه بر این نکته تأکید شده است که خدا [[ایمان]] را بر قلبهایشان حک کرده و با روحی از جانب خود تأییدشان نموده و جزای آنها را [[بهشت]] قرار داده است. به گفته طباطبائی،<ref> ذیل آیه </ref> دلیل تکرار حزباللّه، به جای به کار بردن ضمیر، در این آیه این است که سخن جنبه مَثَل پیدا کند. [[شیخ طوسی|طوسی]]<ref> التبیان، ذیل آیه </ref> حزباللّه را در این آیه لشکریان و اولیای خدا دانسته و از قول زجاج آن را به معنای برگزیدگان خدا آورده است. به نوشته طباطبائی،<ref>همانجا</ref> تعبیر از مؤمنان به حزباللّه و وصف آنها به فلاح، نوعی شرف بخشیدن به آنان از سوی خداوند است. | ||
نقطه مقابل حزباللّه در قرآنکریم، حزبالشیطان است که در آیات ۱۴ تا ۱۹ سوره مجادله وصفهایی درباره آنها آمده است. در این آیات حزبالشیطان قومیاند که مغضوبین خدا را به دوستی گرفتهاند و به [[دروغ]] بر مؤمن بودن خود سوگند یاد میکنند. دامنه دروغگویی آنها تا آنجاست که حتی در [[قیامت]] هم سوگند دروغ میخورند و با این حال میپندارند که حق با آنهاست. آنان کسانی هستند که [[شیطان]] بر آنها غلبه کرده و خدا را از یاد آنها برده است. | نقطه مقابل حزباللّه در قرآنکریم، حزبالشیطان است که در آیات ۱۴ تا ۱۹ سوره مجادله وصفهایی درباره آنها آمده است. در این آیات حزبالشیطان قومیاند که مغضوبین خدا را به دوستی گرفتهاند و به [[دروغ]] بر مؤمن بودن خود [[سوگند]] یاد میکنند. دامنه دروغگویی آنها تا آنجاست که حتی در [[قیامت]] هم سوگند دروغ میخورند و با این حال میپندارند که حق با آنهاست. آنان کسانی هستند که [[شیطان]] بر آنها غلبه کرده و خدا را از یاد آنها برده است. | ||
==حزب الله در احادیث== | ==حزب الله در احادیث== |