آیه تأسی: تفاوت میان نسخه‌ها

با توجه به اطلاق آیه الگو بودن پیامبر(ص) در همه زمینه‌های جنگی و غیر از آن را شامل می‌شود.<ref>رضایی اصفهانی، تفسیر قرآن مهر، ۱۳۸۷ش، ج۱۶، ص۳۳۱.</ref> تأسی از پیامبر(ص) هم در گفتار و هم در رفتار<ref> طوسی، التبیان، بیروت، ج۸، ص۳۲۸؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ش، ج۱۶، ص۲۸۸.</ref> و به عبارتی دیگر در تمامی افعال، احوال و اخلاق دانسته شده است؛<ref>قرطبی، الجامع لأحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۴، ص۱۵۵؛ فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۱۸۰؛ شکوری، تفسیر شریف لاهیجی، ۱۳۷۳ش، ج۳، ص۶۲۲.</ref> چنانکه [[مکارم شیرازی]] در کتاب [[تفسیر نمونه]] معتقد است که پیامبر اکرم(ص) در روحیات عالی، استقامت و شکیبایی، هوشیاری، درایت، [[اخلاص]]، توجه به خدا و زانو نزدن در برابر سختی‌ها و مشکلات، بهتری الگو و سرمشق برای همه [[مسلمانان]] می‌باشد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۷، ص۲۴۲.</ref> هرچند برخی دیگر دایره تأسی به پیامبر(ص) را محدود به [[صبر]]<ref>ابن جوزی، زاد المسیر، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۴۵۵؛ ثعالبی، تفسیر الثعالبی، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۳۴۰.</ref> یا عمل پیامبر(ص) در جنگ‌ها و تحمل جراحات و سختی‌های فراوان دانسته‌اند؛<ref>ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۴۸۳؛ طبرانی، التفسیر الکبیر، ۱۰۰۸م، ج۵، ص۱۷۹؛ ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۵، ص۳۷۹.</ref> ولی به این موضوع اشاره کرده‌اند که این امر می‌تواند دلالت بر تأسی، در افعال دیگر پیامبر(ص) کند؛<ref>طبرسی، جوامع الجامع، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۳۰۸؛ طوسی، التبیان، بیروت، ج۸، ص۳۲۸.</ref> اما دلالت بر وجوب اقتدا به پیامبر(ص) در افعال را نمی‌کند.<ref> طوسی، التبیان، بیروت، ج۸، ص۳۲۸.</ref>  

[[محسن قرائتی]] در کتاب [[تفسیر نور]] پیام‌هایی را از این آیه برداشت کرده است؛ از جمله آنکه معرفی الگو یکی از شیوه‌های [[تربیت]] است و معرفی الگوی خوب می‌تواند سبب هدایت مردم شود و از دنبال کردن الگوهای بدلی جلوگیری کند.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۷، ص۳۴۵.</ref> همچنین نویسنده کتاب [[تفسیر قرآن مهر]]، در برداشتی از این آیه، علاوه بر لزوم الگو برای تمامی انسان‌ها، رهبر [[اسلام]] را بهترین الگو برای همه دانسته است.<ref>رضایی اصفهانی، تفسیر قرآن مهر، ۱۳۸۷ش، ج۱۶، ص۳۳۲-۳۳۳.</ref>