پرش به محتوا

سید اسماعیل حمیری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۸۶: خط ۸۶:
در روانی طبع و کثرت اشعار ممتاز بود.<ref>ابن شاکر کتبی، فوات الوفیات، ج۱، ص۱۸۸.</ref>[[ابوالفرج اصفهانی]] آورده است که پرشعرترین شاعران در [[جاهلیت]] و [[اسلام]] سه تن بودند: بشار بن بُرد، ابوالعتاهِبه و سید حمیری<ref>ابوالفرج، الاغانی، ج۷، ص۱۶۷؛ ابن شاکر کتبی، فوات الوفیات، ج۱، ص۱۸۹.</ref>
در روانی طبع و کثرت اشعار ممتاز بود.<ref>ابن شاکر کتبی، فوات الوفیات، ج۱، ص۱۸۸.</ref>[[ابوالفرج اصفهانی]] آورده است که پرشعرترین شاعران در [[جاهلیت]] و [[اسلام]] سه تن بودند: بشار بن بُرد، ابوالعتاهِبه و سید حمیری<ref>ابوالفرج، الاغانی، ج۷، ص۱۶۷؛ ابن شاکر کتبی، فوات الوفیات، ج۱، ص۱۸۹.</ref>


اشعاری که از سید روایت شده از هر شاعر دیگری بیشتر است و چنانکه گذشت تنها از هاشمیات او دو هزار و سیصد قصیده جمع کرده‌اند. ابوعبیده لغوی، او و بشار را «اشعر محدثین» می‌شمارد و گوید کسی نتوانسته است تمامی اشعار سید را جمع آوری کند.<ref>ابوالفرج، الاغانی، ج۷، ص۱۷۲.</ref> در شعرش طعنه بر صحابه و خلفای ثلاث بسیار بوده است.<ref>ابن حجر، لسان المیزان، ج۱، ص۶۷۴.</ref>
اشعاری که از سید روایت شده از هر شاعر دیگری بیشتر است و چنانکه گذشت تنها از هاشمیات او دو هزار و سیصد قصیده جمع کرده‌اند. ابوعبیده لغوی، او و بشار را «اَشعر محدثین» می‌شمارد و گوید کسی نتوانسته است تمامی اشعار سید را جمع آوری کند.<ref>ابوالفرج، الاغانی، ج۷، ص۱۷۲.</ref> در شعرش طعنه بر صحابه و خلفای ثلاث بسیار بوده است.<ref>ابن حجر، لسان المیزان، ج۱، ص۶۷۴.</ref>


در حال حیات او چند «راویه» از جمله چهار دخترش اشعار او را روایت و با لحن خوش انشاد می‌کردند. هر یک قسمتی از قصاید او را از برداشتند و هر دخترش چهارصد قصیده از حفظ داشت.<ref>شوشتری، مجالس المؤمنین، ج۲، ص۵۰۳.</ref>
در حال حیات او چند «راویه» از جمله چهار دخترش اشعار او را روایت و با لحن خوش انشاد می‌کردند. هر یک قسمتی از قصاید او را از برداشتند و هر دخترش چهارصد قصیده از حفظ داشت.<ref>شوشتری، مجالس المؤمنین، ج۲، ص۵۰۳.</ref>
۱۸٬۳۶۲

ویرایش