حدیث ولایت: تفاوت میان نسخه‌ها

مبارکفوی مدعی است کلمه «بعدی» که در برخی از نسخه‌های این حدیث نیست، از سوی راویان [[شیعی]] به آن اضافه شده است. او برای اثبات ادعای خود به [[مسند ابن حنبل]] استناد می‌کند که در آن، این حدیث با سندهای متعددی آمده اما مدعی است در هیچ یک از آنها این اضافه وجود ندارد.<ref>مبارکفوری، تحفة الاحوذی، ۱۴۱۰ق، ج۱۰، ص۱۴۶-۱۴۷.</ref> البته [[احمد حنبل]] این حدیث را در مسند<ref>ابن حنبل، مسند، مؤسسة قرطبه، ج۱، ص۳۳۰، ج۴، ص۴۳۷.</ref> و [[فضائل الصحابه]] با همین اضافه آورده است.<ref>ابن حنبل، فضائل الصحابه، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۶۸۴، ح۱۱۶۸.</ref>  

همچنین مبارکفوری مدعی است این حدیث را فقط [[جعفر بن سلیمان]] و [[ابن اجلح کندی]] روایت کرده‌اند. که به دلیل شیعه بودن، روایات آنها پذیرفته نیست او شیعیان را اهل [[بدعت]] می‌داند و می‌گوید اگر بدعت‌گزار روایتی نقل کند که باعث تقویت مذهبش شود روایت او پذیرفته نمی‌شود.<ref>مبارکفوری، تحفة الاحوذی، ۱۴۱۰ق، ج۱۰، ص۱۴۶-۱۴۷.</ref> در حالی که به گفته البانی، تنها معیار پذیرش حدیث نزد [[اهل‌سنت]]، راستگویی و دقت راوی در نقل حدیث است و مذهب راوی تأثیری در پذیرش یا عدم پذیرش حدیث او ندارد از همین رو است که [[محمد بن اسماعیل بخاری|بخاری]] و [[مسلم بن حجاج نیشابوری|مسلم]] در [[صحیحین]] احادیثی را از راویانی که مذهبشان مخالف مذهب اهل‌سنت بوده مثل [[خوارج]] و شیعه روایت کرده‌اند.<ref>البانی، السلسلة الصحیحة، ج۵، ص۲۶۲.</ref>

البانی گفته است که این حدیث در منابع اهل‌سنت با سندهای دیگری نقل شده که در سلسله سند آن راوی شیعی وجود ندارد.<ref>البانی، السلسلة الصحیحة، ج۵، ص۲۶۳.</ref> سید علی میلانی مدعی است که این حدیث از ۱۲ تن از [[صحابه]] <ref>[http://www.al-milani.com/farsi/library/lib-pg.php?booid=2&mid=2&pgid=40 سایت سید علی میلانی، متن حدیث ولایت و تصحیح اسناد آن، بازبینی: ۲۰ خرداد ۱۳۹۵ش.]</ref> از جمله [[امام علی(ع)]]، [[امام حسن(ع)]]، [[ابوذر]]، [[ابوسعید خدری]] و [[براء بن عازب]] روایت شده<ref>میلانی، تشیید المراجعات، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۲۳۸.</ref> که بیشتر نقل‌های آن به عمران بن حصین، ابن عباس و بریده بن حصیب منتهی می‌شود. <ref>[http://www.al-milani.com/farsi/library/lib-pg.php?booid=2&mid=2&pgid=40 سایت سید علی میلانی، متن حدیث ولایت و تصحیح اسناد آن، بازبینی: ۲۰ خرداد ۱۳۹۵ش.]</ref> حدیث با عباراتی همچون «انت ولی کل مؤمن بعدی»<ref>مسند ابی‌داود، دارالمعرفه، ص۳۶۰.</ref>، «انت ولی کل مؤمن بعدی و مؤمنه»<ref> حاکم نیشابوری، المستدرک، ج۳، ص۱۳۴.</ref> و «انت ولیی فی کل مؤمن بعدی»<ref>ابن حنبل، مسند، مؤسسة قرطبه، ج۱، ص۳۳۰.</ref> از [[ابن عباس]] و با عبارت «علی ولی کل مؤمن بعدی» از عمران بن حصین نقل شده است.<ref>ابن شیبه، المصنف، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۳۷۲؛ مسند ابی‌داود، دارالمعرفه، ص۱۱۱.</ref> [[بریده بن حصیب]] نیز آن را با عبارت‌های «ان علیا ولیکم بعدی»<ref>هندی، کنزالعمال، ۱۴۰۹، ج۱۱، ص۶۱۲. </ref> و «هذا ولیکم بعدی»؛<ref>نسائی، السنن الکبری، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۱۳۳.</ref> نقل کرده است.