Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۲۰
ویرایش
شهابالدین سهروردی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(ویرایش جعبه اطلاعات) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
''' | '''شَهاب‌‌الدین یحیی سُهرِوَردی'''(۵۴۹ق-۵۸۷ق) معروف به '''شیخ اِشْراق'''، مؤسس [[فلسفه اشراق]] که در زمینه فلسفه و حکمت اسلامی آثار متنوعی به ثبت رسانیده است. مهمترین اثر وی، کتاب [[حکمة الاشراق (کتاب)|حکمة الاشراق]] است. وی بعد از سفرهای بسیار و کسب و نشر علم، عازم [[حلب]] شد و آنجا به سبب بدخواهی گروهی از عالمان [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، توسط ملک‌ظاهر پسر [[صلاح الدین ایوبی|صلاح‌الدین ایوبی]]، در سال ۵۸۷ق در زندان وفات یافت. | ||
==زندگی‌نامه== | ==زندگی‌نامه== | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
==آثار سهروردی== | ==آثار سهروردی== | ||
تالیفات زیادی از سهروردی بدست ما رسیده | تالیفات زیادی از سهروردی بدست ما رسیده است؛ اما مهم ترین اثر او، کتاب [[حکمة الاشراق]] است که دربردارنده آخرین آرای فلسفی او است. آثار سهروردی را به شیوه‌های مختلفی طبقه‌بندی کرده‌اند<ref>رضوی، سهروردی و مکتب اشراق، ۱۳۷۷ش، ص۲۹</ref> که یکی از آنها توسط [[سید حسین نصر|سید‌‌حسین نصر]] و [[هانری کربن]] انجام شده است:<ref>رضوی، سهروردی و مکتب اشراق، ۱۳۷۷ش، ص۳۰</ref> | ||
# رساله‌های کوچک سهروردی که بعضی از آنها از نظر مبادی اعتقادی اهمیت دارند اما باید آنها را به عنوان توضیحاتی بیشتر بر مقالات اعتقادی بزرگتر به شمار آورد. این کتاب ها عبارتند از: هیاکال النور، الواح عمادی، پرتونامه، فی اعتقادات الحکماء، لمحات، یزدان شناخت و بستان القلوب که بعضی به زبا فارسی و بعضی به زبان عربی تالیف شده است. | # رساله‌های کوچک سهروردی که بعضی از آنها از نظر مبادی اعتقادی اهمیت دارند اما باید آنها را به عنوان توضیحاتی بیشتر بر مقالات اعتقادی بزرگتر به شمار آورد. این کتاب ها عبارتند از: هیاکال النور، الواح عمادی، پرتونامه، فی اعتقادات الحکماء، لمحات، یزدان شناخت و بستان القلوب که بعضی به زبا فارسی و بعضی به زبان عربی تالیف شده است. | ||
# تعدادی رساله رمزی که به فارسی نوشت. این رساله‌ها دارای زبانی نمادین است که رموز [[زرتشت |زرتشتی]]، هرمسی و اسلامی را تلفیق می‌کند که عبارتنداز: عقل سرخ، آواز پر جبرئیل، قصه الغربة الغربیه، لغت موران، روزی با جمتعن صوفیان، رساله فی حالة الطفولیه، صفیر سیمرغ، رساله فی المعراج، پرتونامه. هدف این رساله ها نشان دادن سفر روح به سوی اتحاد با خدا و شوق فطری انسان برای کسب معرفت است. | # تعدادی رساله رمزی که به فارسی نوشت. این رساله‌ها دارای زبانی نمادین است که رموز [[زرتشت |زرتشتی]]، هرمسی و اسلامی را تلفیق می‌کند که عبارتنداز: عقل سرخ، آواز پر جبرئیل، قصه الغربة الغربیه، لغت موران، روزی با جمتعن صوفیان، رساله فی حالة الطفولیه، صفیر سیمرغ، رساله فی المعراج، پرتونامه. هدف این رساله ها نشان دادن سفر روح به سوی اتحاد با خدا و شوق فطری انسان برای کسب معرفت است. | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
نوشتار اصلی: [[حکمة الاشراق (کتاب)|حکمة الاشراق]]<br /> | نوشتار اصلی: [[حکمة الاشراق (کتاب)|حکمة الاشراق]]<br /> | ||
سهروردی آنچه از طریق کشف و شهود دریافته و به زبان فلسفی | سهروردی آنچه را از طریق کشف و شهود دریافته و به زبان فلسفی صورتبندی کرده بود، در کتاب «[[حکمة الاشراق (کتاب)|حکمة الاشراق]]» ثبت نمود.<ref>سهروردی، مجموعه مصنفات،۱۳۹۶ق، ج۲، ص۹.</ref> | ||
شارحان کتاب ''حکمة الاشراق''، دو توجیه برای این اصطلاح ذکر کرده‌اند: توجیه اول این که حکمت اشراق، حکمتی است که که بر اساس کشف و شهود و اشراق بدست آمده است؛ | شارحان کتاب ''حکمة الاشراق''، دو توجیه برای این اصطلاح ذکر کرده‌اند: توجیه اول این که حکمت اشراق، حکمتی است که که بر اساس کشف و شهود و اشراق بدست آمده است؛ توجیه دوم این که حکمتی است که از مشرق زمین(اهل فارس) برخاسته است. به باور شارحان، توجیه دوم به توجیه اول باز می‌گردد؛ چرا که حکمت اهل فارس نیز برخاسته از کشف و شهود و اشراق بود.<ref>شهرزوری، شرح حکمۀالاشراق،۱۳۷۲ش، ص۱۶؛ قطب الدین شیرازی، شرح حکمۀالاشراق، ۱۳۸۳ش، ص۱۱.</ref> | ||
==برخی از نظرات فلسفی سهروردی== | ==برخی از نظرات فلسفی سهروردی== | ||