صلوات: تفاوت میان نسخه‌ها

'''صَلَوات'''، ذکری خاص به زبان عربی است شامل درود بر [[پیامبر اسلام(ص)]] که [[مسلمانان]] در [[تشهد]] [[نماز]] و نیز هنگام شنیدن یا بر زبان آوردن نام [[حضرت محمد(ص)]] ایراد می‌کنند. افزون بر قرآن کریم(آیه ۵۶ [[سوره احزاب]])، احادیث بسیاری نیز بر استحباب ذکر صلوات تاکید کرده‌اند.

در باور مسلمانان صلوات هم احترام به پیامبر(ص) است و هم [[ثواب]] اخروی و اثرات مثبت دنیوی دارد. جز این، صلوات در فرهنگ عام مسلمانانِ بسیاری از کشورها جایگاه ویژه‌ای دارد و مسلمانان به مناسبت‌های مختلف مانند اظهار شادی در جشن‌ها یا آغاز کارها از باب تیمن و تبرک صلوات می‌فرستند.

رایج‌ترین شکل صلوات نزد [[شیعیان]] جمله معروف {{حدیث|اللهم صل علی محمد و آل محمد}}است.

صلوات جمع صلاة از ریشه «ص ل و» به معنای دعا، درود، تحیت و رحمت است. «صلاة» مفرد «صلوات» به معنای نماز نیز می‌آید و گفته‌اند از آن رو که نماز شامل دعاهایی نیز هست، به آن صلاة می‌گویند و بدین سان، «صلوات» در عربی به معنای جمع به کار می‌رود و مراد از آن نمازها، دعاها یا درودها است.<ref>مجمع البحرین ج۱ ۲۶۶ </ref> در فارسی، مراد از کلمه «صلوات» جمع صلاة نیست بلکه از این کلمه معنای اصطلاحی یعنی درود خاص بر پیامبر اکرم(ص)را اراده می‌کنند.

به گفته لغت‌شناسان عرب، اگر از کلمه عربی «صلاة» درود و تهنیت قصد شود، بسته به کسی که آن را به کار می‌برد و کسی که برای او به کار می‌رود، به لحاظ معنوی تفاوت می‌یابد؛ برای نمونه: صلاة پیامبر بر مومنان به معنای دعا برای خیر و برکت و رستگاری آنان است، صلاة [[فرشته|فرشتگان]] برای کسی، به معنای [[استغفار]] و طلب رحمت برای او است. صلاة مومنان بر حضرت محمد(ص) نیز به معنای ثنا و یادکرد نیک از او است<ref>کتاب العین ج۷، ص۱۵۳</ref> و صلاة خدا بر [[حضرت محمد(ص)]]، به معنای نزول رحمت بر اوست و از ناحیه فرشتگان، تقاضای رحمت برای او.<ref>مجمع البحرین، ج۱، ص۲۶۶</ref>

در اصطلاح دینی، صلوات، نام عمل عبادی درود خاص بر پیغمبر(ص) و عبارت گفتاری آن نزد [[شیعیان]] جمله «اللهم صلّ علی محمّد و آل محمّد» است. در فارسی، از کلمه صلوات با این که در عربی جمع است معنای مفرد قصد می‌شود و مراد از آن درود خاص بر پیامبر(ص) است.

برخی روایت تصریح دارند که صلوات بدون عبارت «'''و آل محمد'''» کامل نیست.<ref>عاملی، ۷ ص: ۱۹۹.</ref> در برخی روایات اهل بیت(ع)نیز که از چگونگی صلوات سخن گفته‌اند، تاکید شده است که همراه صلوات بر پیامبر(ص)لازم است بر آل آن حضرت نیز صلوات فرستاد. از جمله در روایتی از [[امام صادق]](ع)صلوات چنین ذکر شده است: «'''صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ صَلَوَاتُ مَلَائِکتِهِ وَ أَنْبِیائِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جَمِیعِ خَلْقِهِ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ السَّلَامُ عَلَیهِ وَ عَلَیهِمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُه'''.»<ref>عاملی، ۷ ص: ۱۹۶.</ref>در روایتی آمده است که صلوات بر محمد(ص) صد [[حسنه]] دارد و صلوات بر او و آلش هزار حسنه.<ref>عاملی، ج : ۷ ص: ۱۹۵.</ref>

برخی از [[شیعیان]] به خصوص در [[ایران]] بعد از ذکر صلوات عبارت «و عجل فرجهم»(فرج آنان را نزدیک بگردان) را می‌افزایند که مبتنی بر روایات منقول از [[اهل بیت]](ع)است.<ref>عاملی، ۱۴۰۹، ج : ۵ ص: ۹۶</ref>

بنابر برخی روایات، انبیای پیش از حضرت محمد(ص) نیز ذکر صلوات را به کار می‌برده‌اند. به نقلی، صلوات در ترفیع درجات معنوی [[حضرت ابراهیم]](ع)موثر بوده است.<ref>عاملی، ج : ۷ ص: ۱۹۴.</ref> از پیامبر اکرم(ص) نقل است که «هر کس بر من صلوات بفرستد، فرشتگان بر او صلوات می‌فرستند کم یا زیاد؛ به همان اندازه که او می‌فرستد.»<ref>عاملی، ج : ۷ ص: ۱۹۴.</ref> بنابر برخی روایات از جمله روایتی از امام رضا(ع)صلوات در محو گناهان موثر است.<ref>عاملی، ج : ۷ ص: ۱۹۴.</ref>  

[[قرآن کریم]] ضمن آن که تصریح می‌کند که [[خدا]] و فرشتگانش بر پیامبر(ص) صلوات می‌فرستند، به [[ایمان|مومنان]] امر می‌کند که آنان نیز از این کار تبعیت کنند: {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکتَهُ یصَلُّونَ عَلَی النَّبِی ۚ یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا ﴿۵۶﴾|ترجمه=خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستند.‌ای کسانی که ایمان آورده‌اید، بر او درود فرستید و به فرمانش بخوبی گردن نهید.|سوره=[[سوره احزاب|احزاب]]|آیه=۵۶}}

صلوات از ذکرهای واجب در [[نماز]] است و مسلمانان مکلّفند هر روزه در [[تشهد]] [[نمازهای یومیه]] خود ذکر صلوات را بر زبان آورند و بر [[پیامبر(ص)]] و [[آل محمد|خاندانش]] با همان ذکر ویژه درود بفرستند. بنابر روایات معتبر، ترک عمدی صلوات بر پامبر اکرم(ص)موجب ابطال نماز است.<ref>صدوق، ج ۲، ص۱۸۳.</ref>

[[شیخ حر عاملی]]، در کتاب [[وسائل الشیعه]] و مستدرک آن، باب‌هایی با عناوینی همچون کیفیت صلوات،<ref>عاملی، ۷ ص: ۱۹۶.</ref> بلند گفتن صلوات<ref>عاملی، ج : ۷ ص: ۱۹۳</ref> و جز آن گشوده است. [[علامه مجلسی]] در کتاب [[بحار الانوار]] که بزرگترین مجموعه حدیثی [[شیعه]] است ۶۷ [[حدیث]] را در بابی با عنوان فضیلت صلوات بر نبی و آلش جمع آوری کرده است.<ref>بحار الانوار، ج ۹۱، ص۴۷- ۷۳</ref>

در جلد اول کتاب کنز العمال از مجموعه‌های حدیثی [[اهل سنت]] نیز ۱۱۹ حدیث در باب ششم نقل کرده است که مضمون آن‌ها صلوات و اهمیت و فضیلت آن است.

{{جعبه رنگ|عرض=95}}{{ستون-شروع|۳}}

حضرت رضا علیه‌السلام فرمود: مَنْ لَمْ یقْدِرْ عَلی ما یکفِّرُ بِهِ ذُنُوبَهُ فَلْیکثِرْ مِنَ الصَّلاةِ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، فَانَّها تَهْدِمُ الذُّنُوبَ هَدْماً. کسی که قدرت بر انجام کاری که کفّاره گناهانش شود ندارد، زیاد بر محمّد و آل محمد صلوات بفرستد، به حقیقت که صلوات نابوده کننده گناهان است، چه نابود کردنی. و نیز آن حضرت فرمود: صلوات بر محمد و آل محمد، در پیشگاه خدای عزوجل برابر تسبیح و تهلیل و تکبیر است. بحار الأنوار: ۲۵/ ۲۲۹، باب ۷، حدیث ۲۰؛ عیون أخبار الرضا علیه‌السلام: ۱/ ۲۳۶، حدیث ۱. </ref>

# باز شدن درهای آسمان و ریزش گناهان<ref group="یادداشت"> امام صادق علیه‌السلام فرمود: روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله به امام علی علیه‌السلام فرمود: نمیخواهی تو را بشارت دهم؟ عرضه داشت پدر و مادرم به فدایت، تو دائماً بشارت دهنده به خیر بودی، رسول الهی فرمود: جبرئیل هم اکنون خبر بهت آوری به من داد، امام علی علیه‌السلام عرض کرد، آن خبر چه بود؟ فرمود: به من خبر داد: وقتی مردی از امتم بر من صلوات فرستاد و این صلوات را با صلوات بر آل من پیوند داد، درهای آسمان به رویش باز میشود، و ملائکه هفتاد صلوات بر او میفرستند، و اگر گناهکار است، گناهانش همچون برگ درخت میریزد، و خداوند به او میفرماید: «لبَّیک یا عبدی و سَعْدَیک»، و به ملائکه خطاب میکند. شما بر بنده من هفتاد صلوات فرستادید، من بر او هفتصد صلوات میفرستم. اما اگر بر من صلوات فرستاد و اهل بیتم را در صلوات با من پیوند نداد، بین او و آسمان هفتاد حجاب قرار میگیرد، و حضرت حق میفرماید: «لا لَبَّیک وَ لاسَعْدَیک»،‌ای ملائکه من! دعایش را بالا نبرید مگر بر آل پیامبرم صلوات بفرستد، چنین کسی از رحمت حق محروم است تا زمانی که اهل بیتم را در صلوات به من ملحق فرماید. بحار الأنوار: ج۹۱ ص۵۶، باب ۲۹، حدیث ۳۰؛ الأمالی، شیخ صدوق: ۵۸۰. </ref>

# استغفار [[ملائکه]] برای نویسنده ذکر صلوات<ref group="یادداشت"> قالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّی اللهُ علیهِ وَآلِه: مَنْ صَلّی عَلَی فی کتابٍ، لَمْ تَزَل الملائِکَةُ تَستَغفِرُ لَه مادامَ اسمِی فی ذلکَ الکتابِ: کسی که در نوشته‌ای صلوات بر من را بنویسد، تا زمانی که نام من در آن نوشته باشد فرشتگان برای او استغفار می‌کنند. جامع الأخبار:۶۱، منیة المرید:۳۴۷، بحار الأنوار۹۱:۷۱، منازل آلاخرة:۲۰۳، مستدرک سفینة البحار۶:۳۶۹، میزان الحکمة۲:۱۶۶۲. </ref><ref> نقل کرده‌اند که مردی در بصره، حدیث کتابت می‌نمود. و چون به نام مبارک آن حضرت می‌رسید از روی عمد ترک صلوات نوشتن می‌کرد، در اندک زمانی، آکله در انگشتانشان افتاد، و بکلّی از دستش جدا شد.(شرح و فضائل صلوات تألیف احمد بن محمد حسینی اردکانی:۶۱ </ref>

# رهایی از آتش [[جهنم]] <ref group="یادداشت"> قالَ مُولانا الصّادقُ علیه‌السلام لصباحِ بنِ سَیابِة: ألا أعَلِّمُکَ شَیئاً یقِی اللهُ بهِ وَجْهَکَ مِن حَرِّ جَهَنَّمَ؟ قالَ، قلتُ:بَلی، قالَ:قُلْ بَعدَ الفَجْرِ:"أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ" مائةَ مَرَّةٍ یقَی اللهُ به وَجْهَکَ مِنْ حَرِّ جَهَنَّمَ: آیا می‌خواهی به تو دعایی بیاموزم که خدای متعال به برکت آن، چهره تو را از حرارتِ آتش جهنم نگه دارد؟ صَباح گوید:به حضرت عرض کردم:آری. حضرت فرمودند:بعد از سپیده‌دم صد مرتبه بگو:"أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ" خداوند به برکت این ذکر، تو را از آتش جهنم حفظ خواهد کرد. ثواب الأعمال:۱۵۵، جامع الأخبار:۱۵۹، المحتضر:۷۶، وسائل الشیعة۶:۴۷۹، بحار الأنوار۸۳:۱۳۵، ۹۱:۵۸ و ۶۵، جامع أحادیث الشیعه۵:۳۳۷. </ref>

# دور کننده انسانهای [[شیطان]] صفت<ref group="یادداشت"> قالَ النَّبی صَلَّی اللهُ عَلیهِ وَآلِهِ: إنَّ الشَّیطانَ اثنانِ:شَیطانُ الجِنِّ وَ یبَعَّدُ ب" لاحُولَ وَلاقُوَّۀَ إلاّ بِاللهِ العَلِّی العَظِیمِ"، وَشِیطانُ الإنْسِ وَیبَعَّدُ بِالصَّلاۀِ عَلی النَّبی وَآلِهِ: شیاطین دو گروه‌اند؛ شیاطین جنّی که با ذکر "لاحُولَ وَلاقُوَّۀ إلاّ بِاللهِ العَلِّی العَظِیمِ" رانده می‌شوند، و شیاطین انسی که با صلوات بر محمّد و آل محمّد [شر و آزارشان] از شخص دور می‌شود. بحار الأنوار۹۲:۱۳۶، مستدرک وسائل الشیعۀ۵:۳۴۲، جامع أحادیث الشیعۀ۱۵:۴۶۴ </ref>

# ثواب صلواتِ جمعی قابل شمارش برای ملائکه نیست<ref group="یادداشت"> فِی لَیلَۀ المِعراجِ بَعدَ أنْ رَأی النَّبی مَلَکاً یحاسِبُ عَدَدَ قَطَراتِ المَطَرِ، قالَ المَلَکُ لَه صَلَّی اللهُ علیهِ وَآلِه: یا رَسُولَ اللهِ، حَسابٌ لاأقْدِرُ عَلیهِ بِما عِندی مِن الحِفظِ وَالتَّذَکُّرِ وَالأیدِی وَالأصابِعِ، فقالَ:أی حِسابٍ هُو؟ فَقالَ:قُومٌ مِنْ أُمَّتِکَ یحْضُرُونَ مَجْمَعاً فَیذْکَرُ اسْمُکَ عِندَهُم فَیصَلُّونَ عَلَیکَ، فأنا لاأقْدِرُ عَلی حَصْرِ ثَوابِهِم: در شب معراج، پیامبر صلی الله علیه و آله فرشته‌ای را دیدند که مقدارِ قطرات باران را محاسبه می‌کرد، آن فرشته عرض کرد:ای رسول خدا، حساب و شمارشی است که من با تمامِ توانِ خود، نمی‌توانم آن را شمارش کنم. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند:آن چه حسابی است!؟ فرشته گفت:هر گاه گروهی از امّت شما در جایی جمع شوند و پس از شنیدن نامتان بر شما صلوات فرستند، من از محاسبه ثوابِ آنان عاجزم. مستدرک وسائل الشیعه۵:۳۵۶، منازل الآخِرَۀ:۲۰۵، جامع أحادیث الشیعۀ۱۵:۴۶۸.ا </ref>

# نورانیت و باز شدن [[قلب]] <ref group="یادداشت"> عَن مَولانا الحَسنِ بنِ عَلی علیهما السلام: إنَّ قَلبَ الرَّجُلِ فِی حُقٍّ وَ عَلی الحُقِّ طَبَقٌ، فَإنْ صَلَّی الرَّجُلُ عِندَ ذلکَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحمَّدٍ صَلاۀً تامَّۀً اِنْکَشَفَ ذلکَ الطَّبَقُ عَنْ ذلِکَ الحُقِّ فَأضاءَ القَلْبُ وَذَکَرَ الرَّجُلُ ما کانَ نَسِی، وَإنْ هُوَ لَمْ یصَلِّ عَلی مُحمَّدٍ وَآلِ مُحمَّدٍ أو نَقَصَ مِن الصَّلاۀِ عَلَیهِم إنْطَبَقَ ذلکَ الطَّبَقُ عَلَی ذلکَ الحُقِّ فأظْلَمَ القَلْبُ وَنَسِی ما کانَ ذَکَرَهُ: قلب انسان درون حفره و ظرفی است و بر روی آن پرده و سرپوشی می‌باشد، هرگاه که شخصی بر محمّد و آل محمّد صلوات تام و کاملی فرستد. صلوات کامل یعنی علاوه بر پیامبر صلی الله علیه و آله بر خاندان گرامیشان علیهم السلام نیز صلوات فرستاده شود.، آن پرده کنار رفته و قلب وی روشن میگردد و شخص آن چه را که فراموش کرده است را به خاطر می‌آورد. امّا اگر وی صلوات نفرستد و یا صلواتِ ناقص بفرستد، آن سرپوش بر روی قلبش باقی مانده و قلب وی تاریک می‌ماند و آن چیزی را که در خاطر داشته است را فراموش می‌کند. الإمامه و التبصرۀ:۱۰۷، الغیبۀ(نعمانی):۶۷، کمال الدین:۳۱۴، علل الشرایع۱:۹۷، عیون أخبار الرضا۲:۶۸، دلائل الإمامه:۱۷۵، إعلام الوری۲:۱۹۲، الإحتجاج ۱:۳۹۷، وسائل الشیعه۷:۱۹۹، بحار الانوار۳۶:۴۱۹، ۵۸:۳۷، ۹۱:۵۱، نور الثقلین۱:۸۲۸، إلزام الناصب۱:۱۹۲، جامع الأحادیث۱۵:۴۹۰، </ref>

* کسی که با شنیدن نام پیامبر بر ایشان صلوات نفرستد بخیل<ref group="یادداشت"> عَنِ الحُسِینِ بنِ عَلِی علیه‌السلام عَن جَدِّهِ رَسولِ اللهِ صَلَّی اللهُ علیه وآله: البَخِیلُ حَقّاً مَنْ ذُکِرْتُ عندَه فَلَمْ یصَلِّ عَلَی: امام حسین علیه‌السلام از رسول خدا صَلَی اللهُ علیه و آله نقل کرده‌اند که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: بخیل واقعی کسی است که نام مرا بشنود ولی بر من صلوات نفرستد. معانی الأخبار:۲۴۶، وسائل الشیعة۷:۲۰۴، بحار الأنوار۷۰:۳۰۶، ۹۱:۵۵، جامع أحادیث الشیعۀ۱۵:۴۸۴، مستدرک سفینۀ البحار۱:۲۸۹ و ۳۶۷، میزان الحکمۀ۱:۲۳۴. </ref> و ستمکار<ref group="یادداشت"> قالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّی اللهُ علیهِ وَآلهِ: أجفَی النّاسُ رَجلٌ ذُکِرْتُ بَینَ یدَیهِ فَلَمْ یصَلِّ عَلَی: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند:جفاکارترینِ افراد کسی است که نام من را بشنود و بر من صلوات نفرستد. مجموعه ورّام۲:۲۳۵، عدة الداعی:۳۵، وسائل الشیعة۷:۲۰۷۱۵۱ و، بحارالأنوار۸۱:۲۵۷، ۹۱:۷۱، جامع أحادیث الشیعة۱۵:۳۶۱. </ref> و حسرت زدۀ روز قیامت<ref group="یادداشت"> عن الصّادقِ علیه‌السلام: إذا ذُکِرَ النَّبی صَلَّی اللهُ عَلیهِ وَآلِهِ فَأکْثِرُوا الصَّلاۀَ علیهِ، فَإنَّهُ مَنْ صَلَّی عَلی النَّبی صَلَّی اللهُ عَلیهِ وَآلِهِ صَلاۀً واحِدَۀً صَلَّی اللهُ عَلیهِ ألفَ صَلاۀٍ فِی أَلْفِ صَفٍّ مِن المَلائِکَۀِ، وَلَمْ یبْقَ شَیءٌ مِمَّا خَلَقَهُ اللهُ إلاّ صَلَّی عَلی العَبدِ لِصَلاۀِ اللهِ عَلیهِ وَصلاۀِ مَلائِکَتِه،ِ فَمَنْ لَمْ یرغَبْ فِی هذا فَهُوَ جاهِلٌ مَغْرورٌ، قَد بَرِﺉَ اللهُ مِنهُ وَرَسولُهُ وَأهلُ بِیتهِ: حضرت صادق علیه‌السلام فرمودند: چون نام پیغمبر برده شود، بسیار بر او صلوات بفرستید؛ زیرا هر که یک مرتبه بر پیامبر صلوات بفرستد خدای متعال هزار مرتبه به همراه هزار گروه از ملائکه بر او درود می‌فرستد و هیچ مخلوقی از آفریده‌های الهی باقی نمی‌ماند مگر آنکه – به خاطر صلواتِ خدا و ملائکه - بر آن بنده صلوات می‌فرستد،[حال] پس اگر کسی در فرستادنِ صلواتِ با این فضیلت میل و رغبتی پیدا نکند، او شخصی نادان و فریب خورده‌(ی شیطان) بوده، و خدا و رسول و اهل بیت رسولش از چنین شخصی بیزارند. أصول کافی۲:۴۹۲، ثواب الأعمال:۱۵۴، جمال الأسبوع:۱۵۶، مکارم الأخلاق:۳۱۲، جامع الأخبار:۱۵۸، مشارق أنوار الیقین:۲۷۹، تأویل الآیات۲:۴۶۱، وسائل الشیعۀ۷:۱۹۳، غایۀ المرام۳:۲۵۶، بحارالأنوار۱۷:۳۰، ۹۱:۵۷، ریاض السالکین۱:۴۵۲، مستدرک وسائل الشیعۀ۶:۳۹۸، جامع أحادیث الشیعۀ۱۵:۴۶۸. </ref> معرفی شده است.

روایات متعددی از پیامبر اکرم(ص) نقل شده که فرمود صلوات بر من را به همراه صلوات بر [[آل محمد|خاندانم]] کامل کنید، صلواتی که بدون درود بر خاندانم باشد ابتر و ناقص است، در برخی روایات تارک صلوات بر آل پیامبر را دور شده از بهشت و ظالم به حق ایشان معرفی کرده است. <ref group="یادداشت"> قال رسولُ اللهِ صَلَّی اللهُ علیهِ وآله: لاتُصَلُّوا عَلَی صَلاةَ البَتْراءِ، قالُوا: وَ ما الصَّلاةُ البَتراءُ یا رسولَ اللهِ؟ قالَ صَلَّی اللهُ علیهِ و آله: لاتَقُولُوا "اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحمَّدٍ" وَ تُمسِکونَ، بَلْ قُولوا: "صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ": پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: صلوات ناقص و بدون دنباله بر من نفرستید. اصحاب پرسیدند: صلوات ناقص و بدون دنباله چیست؟ پیامبر صلّی الله علیه و اله فرمودند: نگویید" اَلَّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ" و سکوت کنید؛ بلکه بگویید: " الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ " الصراط المستقیم۱: ۱۹۱، الأربعین: ۴۸۲، مستدرک سفینۀ البحار۶: ۳۶۹؛ صلاه مبتوره رجوع کنید به: وسائل الشیعۀ۷: ۲۰۷،، بحار الأنوار۵: ۲۰۹، ۹۰: ۱۴، جامع أحادیث۱۵: ۴۸۸؛ اهل سنت نیز به این مضمون احادیثی را نقل کرده‌اند، رجوع کنید به: الصواعق المحرقة: ۲۳۲ و... در کتاب شریف الغدیر۲: ۳۰۳، شرح إحقاق الحق۹: ۵۲۴ - ۶۴۳، ۳: ۲۵۲ – ۲۷۴ </ref><ref> قالَ رَسولُ اللهِ صَلَّی اللهُ علیهِ ولِهِ: مَنْ صَلَّی عَلَی وَلَمْ یصَلِّ عَلَی آلی لَمْ یجِدْ رِیحَ الجَنَةِ وَإنَّ رِیحَها لَیوجَدَ مِنْ مَسیرَةِ خَمسماِئةِ عامٍ. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: هر کسی که بر من صلوات بفرستد و بر خاندانم صلوات نفرستد، بوی بهشت را که از فاصله پانصد ساله به مشام می‌رسد را استشمام نمی‌کند. أمالی(شیخ صدوق رحمه الله):۲۶۷ و۴۶۲، أمالی(شیخ طوسی رحمه الله):۴۲۴، روضۀ الواعظین:۳۲۳، نبذة الباغی: ۳۸۷، وسائل الشیعة۷: ۲۰۳، الفصول المهمۀ۳: ۳۳۳، بحارالأنوار۸: ۱۸۶ و ۹۱: ۵۶، نورالبراهین۱: ۲۰۱، غایة المرام۳: ۲۵۷، جامع أحادیث الشیعة۱۵: ۴۸۷، مستدرک سفینۀ البحار۶: ۳۶۷ </ref><ref> عن أبی عبد الله علیه‌السلام: سَمِعَ أبی رَجلاً مُتَعَلِّقاً بالبِیتِ وَهُو یقُولُ: "اللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ"، فَقال لَه أبی: یا عبدَ اللهِ لاتَبْتُرْها، لاتَظْلِمْنا حَقَّنا، قُلْ: "الَّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأهلِ بِیتِهِ". حضرت صادق علیه‌السلام فرمودند: پدرم- حضرت باقر علیه‌السلام- شنید که مردی پرده کعبه را گرفته و می‌گوید: "اللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ" پدرم به او فرمود:‌ای بنده خدا، صلواتت را ناقص ننما و به ما اهل بیت ظلم نکن. أصول کافی۲: ۴۹۵، عُدَّةُ الدّاعی: ۸۴۱، وسائل الشیعة ۷: ۲۰۲، نور البراهین۱: ۲۰۱، ریاض السالکین۲: ۱۲۰، جامع أحادیث الشیعة۱۵: ۴۸۸ </ref>

 

*پس از نماز: بنابر روایات معتبر، صلوات از مهمترین اذکار پس از [[نماز]] یا [[تعقیبات]] نماز است به گونه‌ای که در تعقیبات مشترک که بعد از همه نمازها می‌توان خواند، بیش از سه دعا نقل شده که مشتمل بر ذکر صلوات است. در تعقیبات مختص نماز صبح نیز مستحب است که صد بار صلوات گفته شود. در تعقیبات نماز مغرب نیز خواندن [[آیه صلوات]] توصیه شده است.<ref>عاملی، ۱۴۰۹، ج : ۵ ص: ۹۶؛ مفاتیح الجنان، باب اول، فصل اول</ref> در مسجدهای شیعیان در ایران بعد از هر نماز ابتدا آیه صلوات قرائت می‌شود و سپس همه نمازگزاران سه بار صلوات می‌فرستند.

ختم صلوات به معنی فرستادن تعداد خاصی صلوات است. مثلا ۱۰۰ صلوات یا ۱۴۰۰۰ صلوات (هزار صلوات برای هر یک از [[چهارده معصوم]]). این عددها ریشه قرآنی یا حدیثی ندارد. و بیشتر نتیجه توصیه عالمان دینی یا فرهنگهای مختلف مردم است.<ref>[http://www.hawzah.net/fa/Article/View/93488/ راهی ساده برای برآورده شدن حوائج] </ref> امروزه در برخی جوامع شیعی جلساتی به نام ختم صلوات برگزار می‌شود و هدف بیشتر این جلسات رسیدن به حاجتی خاص است.<ref>[http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa2734 ختم صلوات که می‌گیرند چیست؟]</ref> در کتاب ''آثار و برکات صلوات''، یک بخش کامل به انواع روش‌های ختم صلوات اختصاص داده شده است.<ref>[http://www.ic-el.com/Show_book_inside.asp?idnum=180&idsub=18 انواع ختم‌های صلوات]</ref> هیچ یک از این روش‌ها به متون حدیثی استناد داده نشده است.

{{پانویس2}}