کاربر ناشناس
سلسبیل: تفاوت میان نسخهها
جز
لینک کردن
imported>Mahdiemadi جز (اعراب گذاری سلسبیل) |
imported>Mahdiemadi جز (لینک کردن) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
==معنا و کاربرد قرآنی== | ==معنا و کاربرد قرآنی== | ||
سلسبیل در لغت به معنای نوشيدنى گوارا و خوشمزه كه به راحتى در دهان و گلو جارى مىشود.<ref>مركز فرهنگ و معارف قرآن، دایره المعارف قرآن كریم، ۱۳۸۲ش، ج۶، ص۳۸۲ و ۳۸۳؛ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۲۰، ص۸۵.</ref> این واژه در [[قرآن]] به چشمهای در [[بهشت]] گفته شده است. بر اساس آیه ۱۸ [[سوره انسان]] آب این چشمه از شراب بهشتی آمیخته به زنجبیل تشکیل شده است.<ref>سوره انسان، آیه ۱۸.</ref> علاوه بر سوره انسان که به چشمه سلسبیل تصریح شده است در آیه ۵۰ [[سوره الرحمن]] عبارت فِيهِمَا عَيْنَانِ تَجْرِيَانِ (ترجمه: در آنها دو چشمه همیشه جاری است) به دو [[تسنیم|چشمه تسنیم]] و سلسبیل [[تفسیر قرآن|تفسیر]] شده است.<ref>سیوطی، الاتقان، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۴۵۴؛ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۸، ص۲۷۳</ref> | سلسبیل در لغت به معنای نوشيدنى گوارا و خوشمزه كه به راحتى در دهان و گلو جارى مىشود.<ref>مركز فرهنگ و معارف قرآن، دایره المعارف قرآن كریم، ۱۳۸۲ش، ج۶، ص۳۸۲ و ۳۸۳؛ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۲۰، ص۸۵.</ref> این واژه در [[قرآن]] به چشمهای در [[بهشت]] گفته شده است. بر اساس آیه ۱۸ [[سوره انسان]] آب این چشمه از شراب بهشتی آمیخته به [[زنجبیل]] تشکیل شده است.<ref>سوره انسان، آیه ۱۸.</ref> علاوه بر سوره انسان که به چشمه سلسبیل تصریح شده است در آیه ۵۰ [[سوره الرحمن]] عبارت فِيهِمَا عَيْنَانِ تَجْرِيَانِ (ترجمه: در آنها دو چشمه همیشه جاری است) به دو [[تسنیم|چشمه تسنیم]] و سلسبیل [[تفسیر قرآن|تفسیر]] شده است.<ref>سیوطی، الاتقان، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۴۵۴؛ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۸، ص۲۷۳</ref> | ||
==چشمههای بهشتی== | ==چشمههای بهشتی== | ||
در [[قرآن]] از سه چشمه بهشتی به نامهای سلسبیل، [[تسنیم]] و [[کافور]] در کنار دیگر نعمتهای بهشتی نام برده شده است. بر اساس [[حدیث|روایات]] چشمه سلسبیل و کافور از زیر درختی در [[بهشت]] -که تنه آن در منزل پیامبر(ص) و شاخههای آن در همه منازل بهشت گسترده شده است- بیرون میآید.<ref>جرجانی، جلاء الأذهان و جلاء الأحزان، ۱۳۷۸ق، ج۵، ص۷۸۸.</ref> در گزارشهای روایی دیگر آمده است محل جاری شدن سلسبیل از زیر [[عرش]] است و از آنجا روانه [[بهشت عدن]] (بالاترین مقام در بهشت) میشود و در ادامه وارد مناطق دیگر بهشت میشود.<ref>جرجانی، جلاء الأذهان و جلاء الأحزان، ۱۳۷۸ق، ج۱۰، ص۲۵۰.</ref> | در [[قرآن]] از سه چشمه بهشتی به نامهای سلسبیل، [[تسنیم]] و [[کافور]] در کنار دیگر نعمتهای بهشتی نام برده شده است. بر اساس [[حدیث|روایات]] چشمه سلسبیل و کافور از زیر درختی در [[بهشت]] -که تنه آن در منزل پیامبر(ص) و شاخههای آن در همه منازل بهشت گسترده شده است- بیرون میآید.<ref>جرجانی، جلاء الأذهان و جلاء الأحزان، ۱۳۷۸ق، ج۵، ص۷۸۸.</ref> در گزارشهای روایی دیگر آمده است محل جاری شدن سلسبیل از زیر [[عرش]] است و از آنجا روانه [[بهشت عدن]] (بالاترین مقام در بهشت) میشود و در ادامه وارد مناطق دیگر بهشت میشود.<ref>جرجانی، جلاء الأذهان و جلاء الأحزان، ۱۳۷۸ق، ج۱۰، ص۲۵۰.</ref> |