پرش به محتوا

سلسبیل: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۲ مهٔ ۲۰۱۷
جز
لینک کردن
imported>Mahdiemadi
جز (اعراب گذاری سلسبیل)
imported>Mahdiemadi
جز (لینک کردن)
خط ۳: خط ۳:


==معنا و کاربرد قرآنی==
==معنا و کاربرد قرآنی==
سلسبیل در لغت  به معنای نوشيدنى گوارا و خوشمزه كه به راحتى در دهان و گلو جارى مى‌شود.<ref>مركز فرهنگ و معارف قرآن، دایره المعارف قرآن كریم‏، ۱۳۸۲ش‏، ج۶، ص۳۸۲ و ۳۸۳؛ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۴۰۸ق، ج‏۲۰، ص۸۵.</ref> این واژه در [[قرآن]] به چشمه‌ای در [[بهشت]] گفته شده است. بر اساس آیه ۱۸ [[سوره انسان]] آب این چشمه از شراب بهشتی آمیخته به زنجبیل تشکیل شده است.<ref>سوره انسان، آیه ۱۸.</ref> علاوه بر سوره انسان که به چشمه سلسبیل تصریح شده است در آیه ۵۰ [[سوره الرحمن]] عبارت فِيهِمَا عَيْنَانِ‌ تَجْرِيَانِ‌ (ترجمه: در آنها دو چشمه همیشه جاری است) به دو [[تسنیم|چشمه تسنیم]] و سلسبیل [[تفسیر قرآن|تفسیر]] شده است.<ref>سیوطی، الاتقان‏، ۱۳۸۰ش‏، ج۲، ص۴۵۴؛ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۸، ص۲۷۳</ref>  
سلسبیل در لغت  به معنای نوشيدنى گوارا و خوشمزه كه به راحتى در دهان و گلو جارى مى‌شود.<ref>مركز فرهنگ و معارف قرآن، دایره المعارف قرآن كریم‏، ۱۳۸۲ش‏، ج۶، ص۳۸۲ و ۳۸۳؛ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۴۰۸ق، ج‏۲۰، ص۸۵.</ref> این واژه در [[قرآن]] به چشمه‌ای در [[بهشت]] گفته شده است. بر اساس آیه ۱۸ [[سوره انسان]] آب این چشمه از شراب بهشتی آمیخته به [[زنجبیل]] تشکیل شده است.<ref>سوره انسان، آیه ۱۸.</ref> علاوه بر سوره انسان که به چشمه سلسبیل تصریح شده است در آیه ۵۰ [[سوره الرحمن]] عبارت فِيهِمَا عَيْنَانِ‌ تَجْرِيَانِ‌ (ترجمه: در آنها دو چشمه همیشه جاری است) به دو [[تسنیم|چشمه تسنیم]] و سلسبیل [[تفسیر قرآن|تفسیر]] شده است.<ref>سیوطی، الاتقان‏، ۱۳۸۰ش‏، ج۲، ص۴۵۴؛ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۸، ص۲۷۳</ref>
 
==چشمه‌های بهشتی==
==چشمه‌های بهشتی==
در [[قرآن]] از سه چشمه بهشتی به نام‌های سلسبیل، [[تسنیم]] و [[کافور]] در کنار دیگر نعمت‌های بهشتی نام برده شده است. بر اساس [[حدیث|روایات]] چشمه سلسبیل و کافور از زیر درختی در [[بهشت]] -که تنه آن در منزل پیامبر(ص) و شاخه‌های آن در همه منازل بهشت گسترده شده است- بیرون می‌آید.<ref>جرجانی، جلاء الأذهان و جلاء الأحزان، ۱۳۷۸ق، ج۵، ص۷۸۸.‏</ref> در گزارش‌های روایی دیگر آمده است محل جاری شدن سلسبیل از زیر [[عرش]] است و از آنجا روانه [[بهشت عدن]] (بالاترین مقام در بهشت) می‌شود و در ادامه وارد مناطق دیگر بهشت‌ می‌شود.<ref>جرجانی، جلاء الأذهان و جلاء الأحزان، ۱۳۷۸ق، ج۱۰، ص۲۵۰.‏‏</ref>
در [[قرآن]] از سه چشمه بهشتی به نام‌های سلسبیل، [[تسنیم]] و [[کافور]] در کنار دیگر نعمت‌های بهشتی نام برده شده است. بر اساس [[حدیث|روایات]] چشمه سلسبیل و کافور از زیر درختی در [[بهشت]] -که تنه آن در منزل پیامبر(ص) و شاخه‌های آن در همه منازل بهشت گسترده شده است- بیرون می‌آید.<ref>جرجانی، جلاء الأذهان و جلاء الأحزان، ۱۳۷۸ق، ج۵، ص۷۸۸.‏</ref> در گزارش‌های روایی دیگر آمده است محل جاری شدن سلسبیل از زیر [[عرش]] است و از آنجا روانه [[بهشت عدن]] (بالاترین مقام در بهشت) می‌شود و در ادامه وارد مناطق دیگر بهشت‌ می‌شود.<ref>جرجانی، جلاء الأذهان و جلاء الأحزان، ۱۳۷۸ق، ج۱۰، ص۲۵۰.‏‏</ref>
کاربر ناشناس