میکائیل: تفاوت میان نسخه‌ها

'''میکائیل'''، [[فرشته]] مامور رِزق و از ملائکه مقرب درگاه الهی است که در [[قرآن]] از او با نام «میکال» یاد شده است. بر اساس روایات، فرشته رحمت و از حاملان [[عرش الهی]] و از نخستین فرشتگانی است که بر [[آدم ابوالبشر|آدم]] سجده کرد. میکائيل وظایف دیگری را نیز بر عهده داشته است، از جمله؛ مشارکت در هلاکت قوم [[لوط(ع)]] و [[فرعون]]، شرح صدر دادن به [[پیامبر(ص)]]، محافظت از او در [[لیلةالمبیت]]، یاری مسلمانان در [[جنگ بدر]] و آوردن [[براق]] برای [[معراج]] پیامبر(ص). [[کتاب مقدس]] از این فرشته با عنوان رئيس ملائکه یاد کرده است.

میکائیل یکی از [[فرشتگان]] برگزیده و مقرب خداوند است که در قرآن کریم از او با نام «میکال» یاد شده است.<ref>سوره بقره، آیه۹۸؛ رجالی تهرانی، فرشتگان تحقیقی قرآنی روایی و عقلی، ۱۳۷۶ش، ص۱۰۵.</ref> روایات بسیاری میکائیل را فرشته مامور رزق معرفی کرده و پس از [[جبرئیل]]، از او به عنوان دومین فرشته مقرب الهی یاد می‌کنند.<ref>طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۲۶۰؛ پاکتچی، «اسرافیل» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی،‌ ۱۳۷۷ش، ج۸، ص۲۸۶.</ref> بسیاری از [[مفسران]] [[اهل سنت]] و عده‌ای از [[شیعیان]]، با استناد به روایات، او را فرشته رحمت دانسته‌اند.<ref>زمخشری، کشاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۳۹۴ و کاشانی، زبدةالتفاسیر، ۱۴۲۳ق، ج۶، ص۴۶۴، به نقل از رستمی و آل‌بویه، سیری در اسرار فرشتگان، ۱۳۹۳ش، ص۲۴۱.</ref> همچنین بر پایه برخی روایات، [[لوح محفوظ]]، چهار رکن دارد و میکائيل مظهر رکن اراده در آن است.<ref>ابن فناری، مصباح الانس، ۱۳۷۴ش، ص۴۰۲.</ref> به علاوه اینکه میکائیل مظهر اسم «رب» و یکی از حاملان [[عرش الهی]] است.<ref>موسوی خمینی، آداب الصلوة، ۱۳۸۷ش، ص۲۷۵.</ref>

میکائیل در کنار [[جبرئیل]]، [[اسرافیل]] و [[عزرائیل]]، چهار فرشته مقرب درگاه الهی هستند که از آنها به «رؤوس ملائکه» تعبیر می‌شود.<ref>رجالی تهرانی، فرشتگان تحقیقی قرآنی روایی و عقلی، ۱۳۷۶ش، ص۱۰۵.</ref> قرآن کریم در آیه۹۸ [[سوره بقره]] درباره او چنین می‌فرماید: «هر که دشمن خدا و فرشتگان و فرستادگان او و جبرئیل و میکائیل است [بداند که] خدا یقینا دشمن کافران است».<ref>مَنْ کانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَ مَلائِکَتِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جِبْريلَ وَ ميکالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْکافِرينَ؛ هرکه دشمن خدا و فرشتگان و فرستادگان او و جبرئیل و میکائیل است[بداند که] خدا یقینا دشمن کافران است.(سوره بقره، آیه۹۸).</ref>  

در روایات آمده میکائیل و جبرئيل، اولین فرشتگانی بودند که بر آدم [[سجده]] کردند.<ref>خرمشاهی، «میکال» در دانشنامه قرآنی، ۱۳۷۷ش، ص۲۱۹۵.</ref> همچنین شرح صدر پیامبر(ص) به وسیله این دو فرشته انجام می‌گرفت.<ref>خرمشاهی، «میکال» در دانشنامه قرآنی، ۱۳۷۷ش، ص۲۱۹۵.</ref>

بر پایه برخی احادیث، میکائیل، جبرئیل و اسرافیل از یک تسبیح آفریده شدند<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۸.</ref> و پیامبر(ص) همیشه در [[دعا|دعای]] نیمه شب، خدا را چنین خطاب می‌کرد «یا رب جبرئیل و میکائیل و اسرافیل».<ref>پاکتچی، «اسرافیل» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی،‌ ۱۳۷۷ش، ج۸، ص۲۸۶.</ref> [[امام علی(ع)]] در حدیثی می‌گوید میکائيل امام ملائکه است و فرشتگان در [[بیت المعمور]] به او اقتدا می‌کنند.<ref>رجالی تهرانی، فرشتگان تحقیقی قرآنی روایی و عقلی، ۱۳۷۶ش، ص۱۰۵.</ref>[[امام سجاد(ع)]] نیز در حق او اینگونه دعا می‌کند که «خدایا بر میکائیل درود بفرست که در پیشگاه تو بلندمرتبه است».<ref>صحیفه سجادیه، ۱۳۸۷ش، دعای سوم، ص۲۰.</ref>

{{ستون-شروع|3}}

در منابع مسیحی و یهودی، میکائیل از فرشتگان مقرب و بزرگ است که گاهی از او به «میشل» نیز یاد می‌شود. <ref>ابراهیم، «جبرئيل» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ص۵۴۴.</ref> میکائيل نزد یهودیان، مدافع همیشگی قوم [[یهود]] تلقی شده و رتبه‌ای بالاتر از جبرئیل دارد.<ref>ابراهیم، «جبرئيل» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ص۵۴۴.</ref> [[کتاب مقدس]] در فصل دهم و دوازدهم از کتاب دانیال، میکائیل را رئيس فرشتگان معرفی می‌کند که به کمک دانیال آمده و او را یاری می‌دهد تا بر دشمنانش پیروز گردد.<ref>کتاب مقدس، کتاب دانیال، فصل دهم بند۱۳ و ۲۱ ؛ کتاب دانیال، فصل دوازدهم، بند ۱.</ref> در رساله یهودا نیز میکائیل به عنوان رئیس ملائکه درباره جسد [[موسی(ع)]] با [[شیطان]] نزاع می‌کند و به او می‌گوید یهوه تو را توبیخ نماید.<ref>کتاب مقدس، رساله یهودا، بند۸.</ref> در مکاشفه یوحنا از میکائيل و لشکریانی از فرشتگان یاد می‌کند که با اژدها جنگ می‌کنند.<ref>کتاب مقدس، مکاشفه یوحنا، فصل دوازدهم، بند۷.</ref>