سربداران: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سربداران''' سلسله‌ای در منطقه [[باشتین]] [[سبزوار]] (۷۸۸-۷۳۶ قمری) که شروع آن به صورت قیام مذهبی [[شیعی]]- [[صوفی]] علیه ظلم و ستم و مفاسد اجتماعی هیأت حاکمه، چه [[ایران|ایرانی]] و چه [[مغول]]، صورت گرفت. این قیام بازتاب‌های گوناگونی در برداشت و در پی تعالیم مذهبی شماری از شیوخ [[خراسان]] و سبزوار آغاز شد و به صورت یک حرکت مذهبی – سیاسی کل منطقه شرقی و شمالی ایران آن زمان را دربرگرفت. در این قیام دو عنصر و یا دو گروه وجود داشتند، یکی گروه مذهبی یا درویشان و دیگری گروه سیاسی یا سربداران. رهبران مذهبی از [[شیخ خلیفه]] و [[شیخ حسن جوری]] شروع شد و تعالیم آنها را درویش هندوی مشهدی، سید عزالدین سوغندی و درویش عزیز جوری و درویش رکن الدین ادامه دادند و در ایام [[تیمور]] هم شیخ داود سبزواری از همین طایفه علیه تیمور قیام کرد. مذهب تشیع با بن‌مایه‌ای از تعالیم تصوف و بیگانه‌ستیزی و فتوت و جوانمردی و بعد مردمی و فقدان وراثت در سلطنت از جمله عوامل و ویژگی‌های مهم این قیام محسوب می‌شد. این دولت مدت نیم قرن در خراسان و جرجان ([[گرگان]])، قومس (کومش ) و [[مازندران]] و جوین و اسفراین حکومت کرد، و عاقبت به‌دست امیرتیمور گورکانی منقرض گردید.