سهل بن سعد ساعدی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی در شام با کاروان [[:رده:اسیران کربلا|اسرای کربلا]] برخورد کرده و روایتی از نحوۀ ورود آنان به شام روایت نموده است. او آخرین صحابه پیامبر (ص) بود که در [[مدینه]] درگذشت.

سهل بن سعد ساعدی از [[صحابه]] مشهور [[رسول خدا (ص)]] و از طایفه [[بنی‌ ساعده|بنی‌ساعده]] بود که هنگام رحلت پیامبر اکرم (ص) ۱۵ سال بیش نداشت. گفته شده نام او حزن بود و پیامبر (ص) او را سهل نامید.<ref> ثقفی، الغارات، ص ۴۳۸؛ اسدالغابه، ج۲، ص320؛ ابن الأثیر، ج۲، ص ۳۲۰</ref> کنیه‌ وی ابوالعباس<ref>اخبارالطوال، ص۳۷۰</ref><ref>مجلسی، ج۴۵، ص ۱۲۷</ref> یا ابویحیی بود.<ref> ثقفی، الغارات، ص 438؛ اسدالغابه، ج۲، ص320</ref> [[شیخ طوسی]] او را از [[:رده:یاران امام علی|یاران امام علی (ع)]] نیز می‌داند.<ref>طوسی، ص ۶۶</ref>

او [[حدیث|احادیثی]] از [[پیامبر (ص)]] و [[علی (ع)]] و [[فاطمه (س)]] و برخی صحابه نقل کرده است. [[أبو هریرة]] و [[سعید بن مسیب]]، [[زهری]]، [[أبو حازم]] و پسرش [[عباس بن سهل]] از او حدیث روایت کرده‌اند.<ref>ابن اثیر، اسدالغابه، ج۲، ص ۳۲۰</ref>

در سال ۷۴ق روزی سهل از طرف [[حجاج بن یوسف]] احضار شد. حجاج سعی در تحقیر وی داشت. از این روی او را به خاطر عدم حمایتش از [[عثمان]] مؤاخذه کرد بعد دستور داد گردنش را مهر بزنند.

به گفته برخی منابع سهل از دوستان [[امیرالمؤمنین]] و خاندان او بود و از این جهت حجاج وی را آزار می‌‏داد.<ref>ثقفی، الغارات، ۴۳۸</ref>