امام جماعت: تفاوت میان نسخه‌ها

در فقه شیعه برای فردی که تصدی امامت جماعت را می‌پذیرد، شرایطی ذکر شده است. این شرایط عبارتند از:

# [[عدالت]].

# مؤمن ([[شیعه اثناعشری|شیعه دوازده امامی]]) بودن.<ref>خمینی، تحریرالوسیله، ۱۳۷۹، ج۱،ص۲۷۴</ref>

# حلال‌زادگی.<ref>یزدی، عروةالوثقی، مرکز فقه الائمة الأطهار، ج۱،ص۶۰۰.</ref>

# مرد بودن (اگر همه یا بعض مأمومان، مرد هستند).<ref>خمینی، تحریرالوسیله، ۱۳۷۹، ج۱،ص۲۷۴</ref> به قول مشهور، امامت زن برای زن در صورت دارا بودن سایر شرایط امام جماعت، جایز است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۳، ص۳۳۷.</ref>

# [[ختنه]] بودن.<ref>طوسی، المبسوط فی فقه الامامیه، ۱۳۸۷، ج۱، ص۱۵۵؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۱، ص۲۶۳.</ref>

#اگر مأمومان ایستاده هستند، امام جماعت باید ایستاده باشد.<ref>یزدی، عروةالوثقی، مرکز فقه الائمة الأطهار، ج۱،ص۶۰۰.</ref>

:::::*فرد [[فاسق]] و یا مجهول‎الحال (عدالت یا فسقش معلوم نیست)<ref>خمینی، تحریرالوسیله، ۱۳۷۹، ج۱،ص۲۷۴</ref>

:::::*فرد نشسته برای ایستاده،<ref>خمینی، تحریرالوسیله، ۱۳۷۹، ج۱،ص۲۷۵؛ یزدی، عروةالوثقی، مرکز فقه الائمة الأطهار، ج۱،ص۶۰۰.</ref>

:::::*فرد اُمّی (کسی که قرائت [[نماز]] را نمی‌داند) و لال برای غیر همسانشان<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۳، ص۳۳۱-۳۳۵.</ref>

'''کسانی که امامت آنان مکروه است:'''