پرش به محتوا

سهل بن سعد ساعدی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۵۷: خط ۵۷:
سهل بن سعد آخرین صحابی بوده است که در مدینه درگذشت.
سهل بن سعد آخرین صحابی بوده است که در مدینه درگذشت.
== زمان پیامبر==
== زمان پیامبر==
سهل بن سعد ساعدی از [[صحابه]] مشهور [[رسول خدا (ص)]] و از طایفه [[بنی‌ ساعده|بنی‌ساعده]] بود. گفته شده نام او حزن بود و پیامبر (ص) او را سهل نامید.<ref> ثقفی، ص ۴۳۸؛ ابن الأثیر، ج ۲، ص ۳۲۰</ref> کنیه‌ وی ابوالعباس بود.<ref> اخبار الطوال، ص۳۷۰</ref><ref>مجلسی، ج۴۵، ص ۱۲۷</ref> [[شیخ طوسی]] او را از [[:رده:یاران امام علی|یاران امام علی (ع)]] نیز می‌داند.<ref>طوسی، ص ۶۶</ref>
سهل بن سعد ساعدی از [[صحابه]] مشهور [[رسول خدا (ص)]] و از طایفه [[بنی‌ ساعده|بنی‌ساعده]] بود که هنگام رحلت پیامبر اکرم(ص) 15 سال بیش نداشت. گفته شده نام او حزن بود و پیامبر (ص) او را سهل نامید.<ref> ثقفی، ص ۴۳۸؛ اسدالغابه، ج2، ص321؛ ابن الأثیر، ج۲، ص ۳۲۰</ref> کنیه‌ وی ابوالعباس بود و برخی ابویحیی می‌دانند.<ref> اخبار الطوال، ص۳۷۰</ref><ref>مجلسی، ج۴۵، ص ۱۲۷</ref> [[شیخ طوسی]] او را از [[:رده:یاران امام علی|یاران امام علی (ع)]] نیز می‌داند.<ref>طوسی، ص ۶۶</ref>


از جمله فضایل او را دو [[بیعت]] با پیامبر (ص)، و [[نماز]] گزاردن وی به دو [[قبله]] و همچنین تمجید پیامبر (ص) از وی دانسته‌اند.<ref>مفید، الجمل، ص ۱۰۶</ref> وی از بزرگان اصحاب شمرده شده که خدمتگزار پیامبر (ص) و همواره ملازم آن حضرت بودند و غالب روایات نبوی از همین گروه و نظایر ایشان نقل شده است، چرا که عمر طولانی‏تر داشتند و مورد مراجعه مردم بودند.<ref>ابن سعد، ج ۲، ص ۳۵۷</ref>خواهرانش نائله و عمره از زنانی بود که [[اسلام]] آوردند و با پیامبر (ص) در [[مدینه]] بیعت کردند.<ref>ابن سعد، ج ۸، ص۳۷۸</ref>
از جمله فضایل او را دو [[بیعت]] با پیامبر (ص)، و [[نماز]] گزاردن وی به دو [[قبله]] و همچنین تمجید پیامبر (ص) از وی دانسته‌اند.<ref>مفید، الجمل، ص ۱۰۶</ref> وی از بزرگان اصحاب شمرده شده که خدمتگزار پیامبر (ص) و همواره ملازم آن حضرت بودند و غالب روایات نبوی از همین گروه و نظایر ایشان نقل شده است، چرا که عمر طولانی‏تر داشتند و مورد مراجعه مردم بودند.<ref>ابن سعد، ج ۲، ص ۳۵۷</ref>خواهرانش نائله و عمره از زنانی بود که [[اسلام]] آوردند و با پیامبر (ص) در [[مدینه]] بیعت کردند.<ref>ابن سعد، ج ۸، ص۳۷۸</ref>