عسکریین (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''عسکریَین''' لقب [[امام هادی(ع)]] و [[امام حسن عسکری (ع)]] امام دهم و یازدهم [[شیعه|شیعیان]] است. این دو [[امام]] را به این دلیل عسکریَین خوانده‌اند که سال‌هایی از زندگی‌شان را در شهر [[سامرا]]، محل استقرار نظامیان [[بنی عباس|حکومت عباسی]] سپری کردند.

عسکر به معنای لشكر و محل استقرار نظامیان<ref> ازهری، تهذیب اللغه، ج۳، ص۱۹۴.</ref> و عسکری، منسوب به عسکر است.<ref> فرهنگ بزرگ سخن، ج۵، ص۵۰۱۹.</ref> عسکریَین تثنیه عسکری است.

[[سامرا]] مدت‌ها محل استقرار نظامیان حکومت [[بنی عباس]] بود.<ref>''دائرة المعارف بزرگ اسلامی''، ذیل بنی‌عباس، ص۶۷۳.</ref> حکومت عباسی [[امام هادی]] (ع) و [[امام حسن عسکری]] (ع) را سال‌ها وادار به زندگی در شهر [[سامرا]] کرده بود و  ضمن زیرنظرداشتن ایشان،<ref>شیخ‌عباس قمی، منتهی الآمال، ج۳، ص۱۸۷۳ـ۱۸۷۸ و ۱۹۰۹.</ref> رفت ‌و آمدهای  [[شیعیان]] به منزل این دو امام را نیز کنترل می‌کرد. به همین جهت این دو امام به عسکریین شهرت یافتند.

{{پانویس|2}}

* ازهری، محمد بن‌احمد، تهذیب اللغه، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۱ق.

* دائرة المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران: مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۳ش.

* فرهنگ بزرگ سخن، به سرپرستی دکتر حسن انوری، تهران، سخن، ۱۳۸۱ش.

* قمی، شیخ‌عباس، منتهی الآمال، به تحقیق ناصر باقری بیدهندی، قم: دلیل، ۱۳۷۹ش.

[[رده:القاب امامان]]