آیه توبه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←واژه کلمات
جز (←واژه کلمات) |
جز (←واژه کلمات) |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==واژه کلمات== | ==واژه کلمات== | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان = | نقل‌قول = عن ابن عباس قال: سألت رسول اللّه صلّى اللّه عليه و سلّم عن الكلمات التي تلقاها آدم من ربه فتاب عليه، قال: سأل بحق محمد و على و فاطمة و الحسن و الحسين الا تبت على فتاب عليه. ابن عباس می گوید از رسول خدا (ص) پرسیدم درباره کلماتی که آدم از خداوند دریافت نمود و با آنها خداوند توبه‌اش را پذیرفت و او را بخشید پیامبر(ص) فرمود: آدم از خداوند درخواست کرد که به حق محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین او را ببخشد و خداوند هم او را بخشید وتوبه اش را پذیرفت.الدرالمنثور، ج۱،ص۶۰. | {{جعبه نقل قول| عنوان = | نقل‌قول = عن ابن عباس قال: سألت رسول اللّه صلّى اللّه عليه و سلّم عن الكلمات التي تلقاها آدم من ربه فتاب عليه، قال: سأل بحق محمد و على و فاطمة و الحسن و الحسين الا تبت على فتاب عليه. ابن عباس می گوید از رسول خدا (ص) پرسیدم درباره کلماتی که آدم از خداوند دریافت نمود و با آنها خداوند توبه‌اش را پذیرفت و او را بخشید پیامبر(ص) فرمود: آدم از خداوند درخواست کرد که به حق محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین او را ببخشد و خداوند هم او را بخشید وتوبه اش را پذیرفت.الدرالمنثور، ج۱،ص۶۰.|اندازه= یا به درصد یا به پیکسل: 50% یا 10px}} |تاریخ بایگانی| منبع = | تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = 14px|رنگ پس‌زمینه =#FFF9E7| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||
|اندازه= یا به درصد یا به پیکسل: 50% یا 10px}} |تاریخ بایگانی| منبع = | تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = 14px|رنگ پس‌زمینه =#FFF9E7| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | |||
منظور از کلمات در آیه مزبور، یعنی سخنانی که خدا برای توبه به حضرت آدم تعلیم داد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۱۹۷.</ref> در تفسیر واژه «کلمات» بین [[تفسیر قرآن|مفسران]] اختلاف است. عده‌ای گفته‌اند، منظور همان آیه ۲۳ [[سوره اعراف]] است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۱۳۳.</ref>{{یادداشت|{{متن قرآن|قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ|ترجمه=گفتند: «پروردگارا، ما بر خويشتن ستم كرديم، و اگر بر ما نبخشايى و به ما رحم نكنى، مسلماً از زيانكاران خواهيم بود.|سوره=۷|آیه=۲۳}}}} در روایتی از [[امام باقر (ع)]] نقل شده است که منظور از کلماتی که [[خدا|خداوند]] به [[حضرت آدم علیه‌السلام|آدم]] آموخت، [[دعا|دعایی]] است که با این جمله شروع می‌شود:ز [[امام باقر (ع)]] نقل است که منظور از کلمات، این [[دعا]] و نیایش است: {{-}}{{عربی|اللّهم لا إله إلّا أنت، سبحانك و بحمدك، ربّ إنّى ظلمت نفسى فاغفر لى، إنّك خير الغافرين. اللّهم لا إله إلّا أنت، سبحانك و بحمدك، ربّ إنّى ظلمت نفسى فارحمنى إنّك خير الراحمين. اللّهم لا إله إلّا أنت، سبحانك و بحمدك، ربّ إنّى ظلمت نفسى فتب عَلىّ إنّك أنت التوّاب الرحيم. «اللهم لا اله الا انت، سبحانک و بحمدک ربّ إنّي ظلمت نفسی...»<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۰۰.</ref> | منظور از کلمات در آیه مزبور، یعنی سخنانی که خدا برای توبه به حضرت آدم تعلیم داد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۱۹۷.</ref> در تفسیر واژه «کلمات» بین [[تفسیر قرآن|مفسران]] اختلاف است. عده‌ای گفته‌اند، منظور همان آیه ۲۳ [[سوره اعراف]] است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۱۳۳.</ref>{{یادداشت|{{متن قرآن|قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ|ترجمه=گفتند: «پروردگارا، ما بر خويشتن ستم كرديم، و اگر بر ما نبخشايى و به ما رحم نكنى، مسلماً از زيانكاران خواهيم بود.|سوره=۷|آیه=۲۳}}}} در روایتی از [[امام باقر (ع)]] نقل شده است که منظور از کلماتی که [[خدا|خداوند]] به [[حضرت آدم علیه‌السلام|آدم]] آموخت، [[دعا|دعایی]] است که با این جمله شروع می‌شود:ز [[امام باقر (ع)]] نقل است که منظور از کلمات، این [[دعا]] و نیایش است: {{-}}{{عربی|اللّهم لا إله إلّا أنت، سبحانك و بحمدك، ربّ إنّى ظلمت نفسى فاغفر لى، إنّك خير الغافرين. اللّهم لا إله إلّا أنت، سبحانك و بحمدك، ربّ إنّى ظلمت نفسى فارحمنى إنّك خير الراحمين. اللّهم لا إله إلّا أنت، سبحانك و بحمدك، ربّ إنّى ظلمت نفسى فتب عَلىّ إنّك أنت التوّاب الرحيم. «اللهم لا اله الا انت، سبحانک و بحمدک ربّ إنّي ظلمت نفسی...»<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۰۰.</ref> | ||