۱۷٬۰۰۰
ویرایش
شیخ طوسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
اصلاح جزیی
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (ویرایش و تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (اصلاح جزیی) |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| شهر وفات = | | شهر وفات = | ||
| محل دفن = [[مسجد شیخ طوسی]] | | محل دفن = [[مسجد شیخ طوسی]] | ||
| استادان =[[شیخ مفید | | استادان =[[شیخ مفید]]، [[ابن حاشر|ابن حاشر بزاز]]، [[ابن ابی جنید]]، [[ابن الصلت]]، [[سید مرتضی]] | ||
| شاگردان =[[ابوالصلاح حلبی]]، [[ابوالفتح کراجکی]]، [[منصور بن حسین آبی]] | | شاگردان =[[ابوالصلاح حلبی]]، [[ابوالفتح کراجکی]]، [[منصور بن حسین آبی]] | ||
| اجازه روایت از = | | اجازه روایت از = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| وب‌گاه رسمی = | | وب‌گاه رسمی = | ||
}} | }} | ||
'''محمد بن حسن بن علی بن حسن''' ([[سال ۳۸۵ هجری قمری|۳۸۵]] - [[سال ۴۶۰ هجری قمری|۴۶۰ق]])، مشهور به '''شیخ طوسی''' و '''شیخ الطائفه''' | '''محمد بن حسن بن علی بن حسن''' ([[سال ۳۸۵ هجری قمری|۳۸۵]]-[[سال ۴۶۰ هجری قمری|۴۶۰ق]])، مشهور به '''شیخ طوسی''' و '''شیخ الطائفه''' (به معنای بزرگ قوم/بزرگ شیعیان)، از بزرگترین [[حدیث|محدثان]] و [[فقیهان]] [[شیعه]]. وی نویسنده دو کتاب [[التهذیب]] و [[الاستبصار]] از [[کتب اربعه|کتاب‌های چهارگانه حدیثی]] شیعه است. در ۲۳ سالگی از [[خراسان]] به [[عراق]] آمد و از اساتیدی چون [[شیخ مفید]]، [[سید مرتضی]] استفاده کرد. خلیفه [[عباسیان|عباسی]]، کرسی تدریس [[کلام]] [[بغداد]] را به او سپرد. هنگامی که [[کتابخانه شاپور]] در آتش سوخت، به ناچار به [[نجف]] رفت و در آنجا [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه]] ساخت. شیخ طوسی، بعد از وفات [[سید مرتضی]] رهبری و مرجعیت [[شیعیان]] را بر عهده گرفت. | ||
نظریات و | نظریات و نوشته‌های فقهی او مثل نهایه، الخلاف و مبسوط، مورد توجه [[فقیهان]] شیعه است. [[ التبیان فی تفسیر القرآن|التبیان]]، کتاب مهم تفسیری اوست. شیخ طوسی در سایر علوم اسلامی مثل [[علم رجال|رجال]] و کلام و [[اصول فقه]] نیز صاحب‌نظر بود و کتاب‌های او جزء کتاب‌های مرجع علوم دینی است. او تحول در [[اجتهاد]] [[شیعی]] را آغاز کرد و مباحث آن را گسترش داد و در برابر اجتهاد [[اهل سنّت]] به آن استقلال بخشید. نامدارترین شاگرد او [[ابوالصلاح حلبی]] است. | ||
== زندگی‌نامه== | == زندگی‌نامه== | ||
شیخ طوسی در [[رمضان]] ۳۸۵ هجری قمری، ۴ سال پس از وفات [[شیخ صدوق]] در [[طوس]] یکی از شهرهای مهم [[خراسان بزرگ|خراسان]] متولد شد.<ref>آقابزرگ، طبقات اعلام الشیعة، ص۱۶۱.</ref> [[کنیه]] او ابوجعفر است که گاهی در برابر [[شیخ کلینی]] و [[شیخ صدوق]] که کنیه هر دوی آنها ابوجعفر بود به او ابوجعفر ثالث می‌گویند. | شیخ طوسی در [[رمضان]] ۳۸۵ هجری قمری، ۴ سال پس از وفات [[شیخ صدوق]] در [[طوس]] یکی از شهرهای مهم [[خراسان بزرگ|خراسان]] متولد شد.<ref>آقابزرگ، طبقات اعلام الشیعة، ص۱۶۱.</ref> [[کنیه]] او ابوجعفر است که گاهی در برابر [[شیخ کلینی]] و [[شیخ صدوق]] که کنیه هر دوی آنها ابوجعفر بود به او ابوجعفر ثالث می‌گویند. | ||
وی در ۴۰۸ ه.ق. در ۲۳ سالگی به [[عراق]] رفت و ۵ سال شاگرد [[شیخ مفید]] ( | وی در ۴۰۸ ه.ق. در ۲۳ سالگی به [[عراق]] رفت و ۵ سال شاگرد [[شیخ مفید]] (متوفای۴۱۳ق)، ۳ سال شاگرد [[ابن غضائری]] (متوفای۴۱۱) و نیز شاگرد [[ابن حاشر|ابن حاشر بزاز]]، [[ابن ابی جید]]، و [[ابن الصلت]] بود. بعضی از مشایخ وی و [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] (۳۷۲-۴۵۰ق) مشترکند. او [[سید مرتضی]] (م ۴۳۶) را درک کرد. <ref>آقابزرگ، طبقات اعلام الشیعة، ص۱۶۱.</ref> | ||
[[خلیفه]] [[عباسیان|عباسی]]، [[القائم بامر الله]]، کرسی [[علم کلام]] [[بغداد]] را بدو سپرد. در میان شاگردانش ۳۰۰ تن از علما بودند. وی در این جایگاه بود تا اینکه بغداد به دست ترکان [[سلجوقی]] سقوط کرد و در سال ۴۴۷ [[طغرل]] وارد بغداد شد و [[کتابخانه شاپور]] را سوزاند. | [[خلیفه]] [[عباسیان|عباسی]]، [[القائم بامر الله]]، کرسی [[علم کلام]] [[بغداد]] را بدو سپرد. در میان شاگردانش ۳۰۰ تن از علما بودند. وی در این جایگاه بود تا اینکه بغداد به دست ترکان [[سلجوقی]] سقوط کرد و در سال ۴۴۷ [[طغرل]] وارد بغداد شد و [[کتابخانه شاپور]] را سوزاند. | ||