confirmed، templateeditor
۱۱٬۷۸۷
ویرایش
جز (←شاگردان) |
جز (←تبعید و شهادت) |
||
خط ۱۴۸: | خط ۱۴۸: | ||
*صبح روز هفتم آبان ماه ۱۳۰۵ هنگامی که مدرس برای تدریس به سوی مدرسه سپسهالار رهسپار گشت، در خم کوچهای از پشت سر و جلو و نیز پشتبام او را هدف گلوله قرار دادند اما مدرس با ترفندی جان سالم بدر برد.<ref>اصغر محمدی، فعالیتهای سیاسی اجتماعی آیتالله شهید سید حسن مدرس، مطالعات انقلاب اسلامی ۱۳۸۶ شماره ۹ و ۱۰.</ref><ref>زندگی نامه خودنوشت مدرس، روزنامه جمهوری اسلامی ۱۰/۰۹/۱۳۸۴.</ref> | *صبح روز هفتم آبان ماه ۱۳۰۵ هنگامی که مدرس برای تدریس به سوی مدرسه سپسهالار رهسپار گشت، در خم کوچهای از پشت سر و جلو و نیز پشتبام او را هدف گلوله قرار دادند اما مدرس با ترفندی جان سالم بدر برد.<ref>اصغر محمدی، فعالیتهای سیاسی اجتماعی آیتالله شهید سید حسن مدرس، مطالعات انقلاب اسلامی ۱۳۸۶ شماره ۹ و ۱۰.</ref><ref>زندگی نامه خودنوشت مدرس، روزنامه جمهوری اسلامی ۱۰/۰۹/۱۳۸۴.</ref> | ||
[[پرونده:مرقد سید حسن مدرس در کاشمر.jpg|بندانگشتی|مرقد سید حسن مدرس در کاشمر]] | |||
==تبعید و شهادت== | ==تبعید و شهادت== | ||
شامگاه ۱۶ مهرماه سال ۱۳۰۷ سرتیپ درگاهی، رئیس شهربانی تهران و همراهانش به منزل مدرس هجوم آوردند و وی را ابتدا به یکی از روستاهای اطراف مشهد و سپس به شهر دورافتاده خواف تبعید کردند. [[شهید]] مدرس در خواف در قلعهای نظامی زندانی شد و تحت نظر شدید مأموران امنیتی قرار گرفت و ممنوعالملاقات شد. دوران تبعید او بیشتر از نه سال طول کشید. سرانجام غروب ۲۶ رمضان ۱۳۵۷ برابر با دهم آذر ۱۳۱۶ سه مامور نزد مدرس آمدند و چای سمی را به اجبار به او خوراندند ماموران که دیدند خبری از اثر سم نیست، عمامه سید را در هنگام نماز از سرش برداشتند، برگردنش انداختند و او را خفه کردند. وی در شهر کاشمر به خاک سپرده شد.<ref>اصغر محمدی، فعالیتهای سیاسی اجتماعی آیتالله شهید سید حسن مدرس، مطالعات انقلاب اسلامی ۱۳۸۶شماره ۹ و ۱۰.</ref><ref>تاریخ بیست سالة ایران، مکی، ج ۵. [http://dowran.ir/show.php?id=147428411 بنقل از ماهنامه الکترونیکی تاریخ معاصر ایران].</ref> | شامگاه ۱۶ مهرماه سال ۱۳۰۷ سرتیپ درگاهی، رئیس شهربانی تهران و همراهانش به منزل مدرس هجوم آوردند و وی را ابتدا به یکی از روستاهای اطراف مشهد و سپس به شهر دورافتاده خواف تبعید کردند. [[شهید]] مدرس در خواف در قلعهای نظامی زندانی شد و تحت نظر شدید مأموران امنیتی قرار گرفت و ممنوعالملاقات شد. دوران تبعید او بیشتر از نه سال طول کشید. سرانجام غروب ۲۶ رمضان ۱۳۵۷ برابر با دهم آذر ۱۳۱۶ سه مامور نزد مدرس آمدند و چای سمی را به اجبار به او خوراندند ماموران که دیدند خبری از اثر سم نیست، عمامه سید را در هنگام نماز از سرش برداشتند، برگردنش انداختند و او را خفه کردند. وی در شهر کاشمر به خاک سپرده شد.<ref>اصغر محمدی، فعالیتهای سیاسی اجتماعی آیتالله شهید سید حسن مدرس، مطالعات انقلاب اسلامی ۱۳۸۶شماره ۹ و ۱۰.</ref><ref>تاریخ بیست سالة ایران، مکی، ج ۵. [http://dowran.ir/show.php?id=147428411 بنقل از ماهنامه الکترونیکی تاریخ معاصر ایران].</ref> | ||