سید حسن مدرس: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[شعبان]] ۱۳۱۱ ق وارد [[نجف]] و با شیخ [[حسنعلی نخودکی اصفهانی]] هم حجره شد.<ref> مدرسی، علی، مدرس جلد۱، ۱۳۶۶. ص ۲۴.</ref> در درس [[سید محمد فشارکی]] و [[شیخ الشریعة اصفهانی|شریعت اصفهانی]] شرکت نمود و درس‌های خود را با [[سید ابوالحسن اصفهانی]] و سید علی کازرونی مباحثه می‌کرد. مدرس به هنگام اقامت در نجف روزهای پنجشنبه و جمعه هر هفته کار کرده، درآمد آن را در پنج روز دیگر مصرف می‌کرد.<ref> مدرسی، علی، مدرس، ۱۳۶۶.ص ۲۴.</ref> پس از هفت سال اقامت در نجف و تأیید مقام [[اجتهاد]] او از سوی علمای این شهر در سال ۱۳۱۸ ق. (در چهل سالگی) به اصفهان بازگشت.<ref> گلشن ابرار، جلد دوم، ص۵۶۴و ۵۶۵.</ref><ref>مجله حصون - آذر و دیماه ۱۳۸۹، شماره ۲۷. [http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/5415/7504/93719/ بنقل از پایگاه اطلاع رسانی حوزه].</ref>

===استادان===

{{ستون-شروع|۳}}

{{پایان}}

===تدریس ===

مدرس پس از بازگشت به اصفهان، صبح‌ها در [[مدرسه جده کوچک]] (مدرسه شهید مدرس) [[فقه]] و [[اصول]] و عصرها در مدرسه جده بزرگ، منطق و شرح منظومه و در روزهای پنجشنبه [[نهج البلاغه]] را تدریس می‌کرد.<ref>مدرس مجاهدی شکست ناپذیر، عبدالعلی باقی، ص ۲۹. [http://www.aviny.com/news/83/09/10/08.aspx بنقل از سایت شهید آوینی].</ref> با ورود به [[تهران]] درس خود را در ایوان زیر ساعت در [[مدرسه سپهسالار]] (شهید مطهری کنونی) آغاز کرد. وی در (۲۷ تیرماه ۱۳۰۴ش) تولیت این مدرسه را به عهده گرفت و برای اولین بار طرح امتحان طلاب را به مرحله اجرا درآورد و به منظور حسن اداره این مدرسه، نظام‌نامه‌ای تدوین کرد و امور تحصیلی طلاب را مورد رسیدگی قرار داد و سعی در احیا و آبادانی روستاها و مغازه‌های موقوفه مدرسه کرد.<ref>گلشن ابرار، جلد دوم، ص۵۶۵.</ref>