نماز غفیله: تفاوت میان نسخه‌ها

غُفَیلَه اسم مُصَغَّر عربی از «غفلت» به معنی غفلت کوچک است. بر اساس روایتی از [[پیامبر اکرم(ص)]]، ساعت بین مغرب و عشا ساعت غفلت از یاد [[خدا]] است<ref> صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، حسن زاده، صادق، ص ۱۱۵، ح ۱</ref> و به همین مناسبت، نمازی که در این ساعت خوانده می‌شود را «نماز غُفَیله» نامیده‌اند. [[امام صادق(ع)]] بهترین شیوه این نماز مستحبی را به [[هشام بن سالم]] یاد داده‌اند که در [[مفاتیح الجنان]] آورده شده است. در بسیاری از [[مسجد|مساجد]] ایران، نمازگزاران بین [[نماز جماعت]] مغرب و عشاء این [[نماز]] را می‌خوانند.

:::در رکعت اول بعد از [[سوره حمد]]: وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیهِ فَنَادَی فِی الظُّلُمَاتِ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَک إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّینَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ<ref group="یادداشت">و یاد آر حال یونس را از هنگامی که از میان قوم خود غضبناک بیرون رفت و چنین پنداشت که ما او را هرگز در مضیقه نمی افکنیم فریاد کرد که الها خدایی بجز ذات یکتای تو نیست، تو از شرک منزهی و من از ستمکاران بر نفس خودم به حالم ترحم فرما پس ما دعای او را مستجاب کردیم و او را از گرداب غم نجات دادیم و ما اهل ایمان را اینگونه نجات میدهیم.|آدرس= سوره انبیاء،آیات ۸۷-۸۸</ref>

:::در رکعت دوم بعد از حمد: وَ عِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَیبِ لایعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ وَ یعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ مَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلاَّ یعْلَمُهَا وَ لا حَبَّةٍ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلاَّ فِی کتَابٍ مُبِینٍ<ref group="یادداشت"> و نزد خداست کلیدهای گشایش پنهانی که کسی جز او بر آنها آگاه نیست و او هر چه در بیابان و دریاست همه را میداند و برگی از درخت نمیافتد جز آنکه می‌داند و نیست دانه ای در تاریکیهای زمین و نیست هیچ‌تر و خشکی مگر آنکه در کتاب روشن علم خدا (یعنی قرآن) موجود است. سوره انعام،آیه۵۹</ref>

:::در [[قنوت]] ابتدا این دعا خوانده می‌شود: اَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَفَاتِحِ الْغَیبِ الَّتِی لایَعْلَمُهَا إِلاَّ أَنْتَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَفْعَلَ بی‌...<ref group="یادداشت">ای خدا از تو درخواست می‌کنم به حق اسرار پنهانی که جز تو کسی دانای آن اسرار نیست که درود بر محمد(ص) و آل او فرستی و حاجتهای مرا بر آوری...</ref> و پس از ذکر حاجات می‌گویی: اَللَّهُمَّ أَنْتَ وَلِیُّ نِعْمَتِی وَ الْقَادِرُ عَلَی طَلِبَتِی تَعْلَمُ حَاجَتِی فَأَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَیهِ وَ عَلَیهِمُ السَّلاَمُ لَمَّا قَضَیتَهَا لِی<ref group="یادداشت">خدایا تو ولی نعمت من هستی و قادر بر انجام مقصود من، حاجتم را میدانی پس در خواستم از تو این است که قسم به حق محمد و آل او علیهم السلام که حاجتم را بر آوری.</ref>

[[هشام بن سالم]] از [[امام صادق(ع)]] ضمن بیان کیفیت خواندن این نماز نقل می‌کند: هر کس این دو رکعت را بین نماز مغرب و عشاء بخواند و به این دعا [[تبرک|تبرّک]] جوید و حاجت خود را طلب نماید خداوند حاجت او را بر آورده نماید و آن چه را خواهد به او کرامت فرماید.<ref> وَ فِی الْمِصْبَاحِ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ صَلَّی بَینَ الْعِشَاءَینِ رَکعَتَینِ یقْرَأُ فِی الْأُولَی الْحَمْدَ وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً - إِلَی قَوْلِهِ وَ کذلِک نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ- وَ فِی الثَّانِیةِ الْحَمْدَ وَ قَوْلَهُ وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیبِ لا یعْلَمُها إِلَّا هُوَ إِلَی آخِرِ الْآیةِ فَإِذَا فَرَغَ مِنَ الْقِرَاءَةِ رَفَعَ یدَیهِ وَ قَالَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِمَفَاتِحِ الْغَیبِ الَّتِی لَا یعْلَمُهَا إِلَّا أَنْتَ أَنْ تُصَلِّی عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ- وَ أَنْ تَفْعَلَ بی‌کذَا وَ کذَا- وَ تَقُولُ اللَّهُمَّ أَنْتَ وَلِی نِعْمَتِی وَ الْقَادِرُ عَلَی طَلِبَتِی تَعْلَمُ حَاجَتِی فَأَسْأَلُک بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ لَمَّا قَضَیتَهَا لِی- وَ سَأَلَ اللَّهَ حَاجَتَهُ أَعْطَاهُ اللَّهُ مَا سَأَلَ. وسائل الشیعه، ج۸، ص۱۲۱ و بهایی، منهاج النجاح فی ترجمة مفتاح الفلاح، بسطامی، علی بن طیفور، ص ۳۰۹</ref> سند این حدیث را صحیح دانسته‌اند.<ref> [http://fa.tabrizi.org/1390/08/08/4574/ سایت آیت الله میرزا جواد تبریزی]</ref>