ای اهل حرم میر و علمدار نیامد: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ای اهل حرم میر و علمدار نیامد''' بخشی از یک شعر معروف که [[شیعه|شیعیان]] [[ایران]] در شب و [[روز تاسوعا]] و در مراسم عزاداری برای [[حضرت عباس علیه السلام| حضرت عباس(ع)]] می‌خوانند.<ref>[http://www.rajanews.com/news/157729 سایت رجا نیوز، ۱۳۹۷ش.]؛ [http://sobhe-no.ir/newspaper/324/8/12578 خدا توی این مداحی‌ها نیست]، روزنامه صبح نو.</ref> این شعر مفصل است ولی دو بند اول به صورت [[دو دمه]] در هیئت‌های [[عزاداری]] تکرار می‌شود. سراینده این شعر مشخص نیست و منبع مکتوبی در این زمینه وجود ندارد.<ref>[https://jamejamdaily.ir/newspaper/item/38467 روزنامه جام‌جم، شماره ۵۴۷۴، ص۹.]</ref> به گفته یکی از پژوهشگران آثار آیینی درباره این شعر دو روایت شفاهی وجود دارد که یکی آن را سروده [[حاج مرزوق]]، مداح عراقی‌الاصل ساکن [[تهران]] (درگذشته [[۱۷ تیر]] [[سال ۱۳۲۹ هجری شمسی| سال ۱۳۲۹ش]]) می‌داند. و دیگری آن را از سروده‌های حاج اکبر ناظم.<ref>روزنامه جام‌جم، شماره ۵۴۷۴، ص۹.</ref> و بنابر نقلی دیگر این شعر سروده [[میرزا عبدالله خداداد]] از نوحه‌سرایان تهرانی است که با تخلص «دیوانه» شعر می‌سرود.<ref>[http://sobhe-no.ir/newspaper/324/8/12578 خدا توی این مداحی‌ها نیست]، روزنامه صبح نو.</ref> زمان دقیق سرودن این شعر مشخص نیست.{{یادداشت|محمد مرزوق عرب حائری (مداح) معروف به حاج مرزوق، پدرنوحه خوانی معاصر ایران. او در نیمه قرن سیزدهم شمسی از عراق به ایران آمد و نوحه خوانی کنونی در ایران را پایه‌گذاری کرد. وی در ۱۷ تیر سال ۱۳۲۹ش. در تهران درگذشت و پس از تشییع جنازه‌ای باشکوه در قبرستان نو در قم به خاک سپرده شد. بسیاری از مداحان قدیمی، همچون حاج اکبر ناظم، مرحوم شاه حسین، حاج محمد علامه و حاج محمد علی اسلامی شاگردان حاج مرزوق بودند.}}

{{پانویس|2}}