Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
آیه سلم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه | {{جعبه اطلاعات آیه | ||
| عنوان | | عنوان =آیه سلم | ||
| تصویر | | تصویر = | ||
| توضیح تصویر | | توضیح تصویر = | ||
| اندازه تصویر | | اندازه تصویر = | ||
| نام آیه | | نام آیه = سلم | ||
| واقع در سوره | | واقع در سوره = [[سوره بقره|بقره]] | ||
| شماره آیه | | شماره آیه =۲۰۸ | ||
| جزء | | جزء =۲ | ||
| شماره صفحه | | شماره صفحه =۳۲ | ||
| شأن نزول | | شأن نزول =عمل [[یهودیان]] تازه مسلمان بر طبق دستورات [[تورات]] | ||
| مکان نزول | | مکان نزول =[[مدینه]] | ||
| موضوع = اخلاقی | | موضوع = اخلاقی | ||
|درباره=اطاعت از دستورات خدا | |درباره=اطاعت از دستورات خدا | ||
| سایر | | سایر = | ||
| آیات مرتبط=[[آیه صلح]] | | آیات مرتبط=[[آیه صلح]] | ||
}} | }} | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|تراز=وسط | |تراز=وسط | ||
|عنوان={{عربی|اندازه=۱۰۰%|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ ﴿٢٠٨﴾}} | |عنوان={{عربی|اندازه=۱۰۰%|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ ﴿٢٠٨﴾}} | ||
|ای کسانی که ایمان | |ای کسانی که ایمان آورده‌اید، همگی به اطاعت [خدا] درآیید، و گام‌های شیطان را دنبال مکنید که او برای شما دشمنی آشکار است.}} | ||
== معرفی و شأن نزول == | == معرفی و شأن نزول == | ||
آیه ۲۰۸ [[سوره بقره]] را آیه سِلْم نام نهاده‌اند<ref>الراضی، سبیل النجاه فی تتمه المراجعات، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۵۴.</ref> که همراه شش آیه بعدی به عنوان راهکاری برای حفظ وحدت دینی در جامعه انسانی معرفی شده‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۱۰۱.</ref> این آیه درباره گروهی از [[یهود]] به رهبری [[عبدالله بن سلام]] نازل شد که ضمن ایمان داشتن به [[پیامبر اسلام(ص)]]، بر رعایت احکام و دستورات شریعت [[حضرت موسی(ع)]] نیز تاکید داشتند. آنها روز شنبه را محترم دانسته، گوشت و شیر شتر را استفاده نمی‌کردند و برخی از چیزهایی که در [[تورات]] بود را مبنای عمل خود قرار داده بودند که این رفتار آنان مورد اعتراض [[مسلمانان]] قرار گرفت. یهودیان از پیامبر (ص) درخواست کردند که تعطیلی کسب و کار شنبه و حرمت گوشت شتر همچنان برای آنان باقی بماند؛ ولی این [[آیه]] نازل شد و از آنان خواست به همه احکام اسلام بدون استثنا پایبند باشند.<ref>واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۶۸؛ مقاتل بن سلیمان، | آیه ۲۰۸ [[سوره بقره]] را آیه سِلْم نام نهاده‌اند<ref>الراضی، سبیل النجاه فی تتمه المراجعات، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۵۴.</ref> که همراه شش آیه بعدی به عنوان راهکاری برای حفظ وحدت دینی در جامعه انسانی معرفی شده‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۱۰۱.</ref> این آیه درباره گروهی از [[یهود]] به رهبری [[عبدالله بن سلام]] نازل شد که ضمن ایمان داشتن به [[پیامبر اسلام(ص)]]، بر رعایت احکام و دستورات شریعت [[حضرت موسی(ع)]] نیز تاکید داشتند. آنها روز شنبه را محترم دانسته، گوشت و شیر شتر را استفاده نمی‌کردند و برخی از چیزهایی که در [[تورات]] بود را مبنای عمل خود قرار داده بودند که این رفتار آنان مورد اعتراض [[مسلمانان]] قرار گرفت. یهودیان از پیامبر(ص) درخواست کردند که تعطیلی کسب و کار شنبه و حرمت گوشت شتر همچنان برای آنان باقی بماند؛ ولی این [[آیه]] نازل شد و از آنان خواست به همه احکام اسلام بدون استثنا پایبند باشند.<ref>واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۶۸؛ مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۱۸۰.</ref> | ||
== محتوای آیه == | == محتوای آیه == | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
در [[تفسیر المیزان]] مراد از سلم در آیه را به تسلیم شدن در برابر خدا بعد از ایمان آوردن به او دانسته شده و اینکه به صلاح‌دید خود و با [[تفسیر به رأی]] به غیر آن راهی که خدا و رسولش امر کرده‌اند وارد نشوند؛ چراکه هلاکت هر قومی به دلیل رها کردن راه خدا و پیمودن راه نفس است. در این تفسیر پیروی راه [[شیطان]] را به پیروی از دعوت‌های او که ذیل عنوان دین و به نام دین به انسان‌ها ارائه می‌دهد، تعبیر کرده است، دعوتی که انسان‌های جاهل بدون دلیل آن را می‌پذیرند و علامت شیطانی بودن آن این است که در میان تعالیم خدا و رسولش نامی از آنها برده نشده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۱۰۱-۱۰۲.</ref> | در [[تفسیر المیزان]] مراد از سلم در آیه را به تسلیم شدن در برابر خدا بعد از ایمان آوردن به او دانسته شده و اینکه به صلاح‌دید خود و با [[تفسیر به رأی]] به غیر آن راهی که خدا و رسولش امر کرده‌اند وارد نشوند؛ چراکه هلاکت هر قومی به دلیل رها کردن راه خدا و پیمودن راه نفس است. در این تفسیر پیروی راه [[شیطان]] را به پیروی از دعوت‌های او که ذیل عنوان دین و به نام دین به انسان‌ها ارائه می‌دهد، تعبیر کرده است، دعوتی که انسان‌های جاهل بدون دلیل آن را می‌پذیرند و علامت شیطانی بودن آن این است که در میان تعالیم خدا و رسولش نامی از آنها برده نشده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۱۰۱-۱۰۲.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
بر اساس برخی از [[روایات]] دخول تحت اطاعت امر خدا در این آیه را به داخل شدن تحت ولایت [[امام علی(ع)]] و [[ائمه(ع)]] تعبیر کرده‌اند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۱۷؛ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۲۹۹.</ref> در [[تفسیر منسوب به امام حسن عسکری]] قبول [[ولایت]] علی (ع) را مانند قبول [[نبوت]] پیامبر اسلام(ص) دانسته و کسی را که اعتراف به نبوت پیامبر (ص) داشته باشد ولی اعتراف به ولایت علی (ع) به عنوان وصی او را نداشته باشد، [[مسلمان]] نمی‌داند.<ref> | بر اساس برخی از [[روایات]] دخول تحت اطاعت امر خدا در این آیه را به داخل شدن تحت ولایت [[امام علی(ع)]] و [[ائمه(ع)]] تعبیر کرده‌اند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۱۷؛ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۲۹۹.</ref> در [[تفسیر منسوب به امام حسن عسکری]] قبول [[ولایت]] علی(ع) را مانند قبول [[نبوت]] پیامبر اسلام(ص) دانسته و کسی را که اعتراف به نبوت پیامبر(ص) داشته باشد ولی اعتراف به ولایت علی(ع) به عنوان وصی او را نداشته باشد، [[مسلمان]] نمی‌داند.<ref>تفسیر منسوب به امام عسکری، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۲۶.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
از آیه سلم چنین استفاده شده است که اسلام تمام احکام و معارفی را که مردم به آن نیاز دارند و باعث صلاح آنان می‌شود را در اختیار آنها قرار داده و نیازی به غیر این احکام و معارف ندارند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۱۰۱.</ref> | از آیه سلم چنین استفاده شده است که اسلام تمام احکام و معارفی را که مردم به آن نیاز دارند و باعث صلاح آنان می‌شود را در اختیار آنها قرار داده و نیازی به غیر این احکام و معارف ندارند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۱۰۱.</ref> | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* | * التفسیر المنسوب إلی الإمام الحسن بن علی العسکری علیهم السلام، قم، مدرسه امام مهدی، ۱۴۰۹ق. | ||
* الراضی، حسین، سبیل النجاة فی تتمة المراجعات، بیروت، ۱۴۰۹ق. | * الراضی، حسین، سبیل النجاة فی تتمة المراجعات، بیروت، ۱۴۰۹ق. | ||
* طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، | * طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیا التراث العربی، ۱۳۹۰ق. | ||
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش. | * طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش. | ||
* طوسی، محمد بن حسن، الامالی، قم، دارالثقافه، ۱۴۱۴ق. | * طوسی، محمد بن حسن، الامالی، قم، دارالثقافه، ۱۴۱۴ق. | ||
* طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، مصحح احمد | * طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، مصحح احمد حبیب عاملی، بیروت، دار احیا التراث العربی. | ||
* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق. | * کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق. | ||
* مقاتل بن سلیمان، تفسیر، محقق عبدالله محمود شحاته، | * مقاتل بن سلیمان، تفسیر، محقق عبدالله محمود شحاته، بیروت، دار احیا التراث العربی، ۱۴۲۳ق. | ||
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب العلمیه، ۱۳۷۱ش. | * مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب العلمیه، ۱۳۷۱ش. | ||
* واحدی، علی بن احمد، اسباب نزول القرآن، محقق | * واحدی، علی بن احمد، اسباب نزول القرآن، محقق کمال بسیونی زغلول، بیروت، دار الکتب العلمیة، ۱۴۱۱ق. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{آیات مشهور قرآن}} | {{آیات مشهور قرآن}} | ||