ساره: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اساس [[حدیث|روایات اسلامی]]، ساره دخترعمو و دخترخاله [[ابراهیم(ع)]] است.<ref>حسنی عاملی، الأنبیاء حیاتهم-قصصهم، ۲۰۰۲م، ص۱۱۵.</ref> مادر ساره با مادر ابراهیم هر دو از فرزندان لاحج پیامبر بوده‌اند که یکی از آنان با [[تارخ]]، پدر ابراهیم، و دیگری با برادر تارخ، بتوائیل، ازدواج کرده است.<ref>حسنی عاملی، الأنبیاء حیاتهم-قصصهم، ۲۰۰۲م، ص۱۱۵.</ref> ساره همچنین خواهر [[لوط(ع)]] است.<ref>حسنی عاملی، الأنبیاء حیاتهم-قصصهم، ۲۰۰۲م، ص۱۱۵.</ref>{{یادداشت|گرچه ابراهیم(ع) عموی لوط است، اما ازدواج ابراهیم(ع) و ساره ازدواج عمو و برادرزاده نیست؛ زیرا ساره برادر مادریِ لوط است و پدران لوط و ساره یکی نیستند.}} محل تولد ساره، منطقه کوثی در کوهستان‌های بابِل، [[عراق]] کنونی، ذکر شده است.<ref>محلاتی، ریاحین الشریعه، ۱۳۶۹ش، ج۵، ص۱۱۶ و ۱۱۷.</ref>

ساره به همراه برادرش لوط، به ابراهیم ایمان آورد و [[توحید|یکتاپرست]] شد.<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۱۸۲و ۱۸۳.</ref> او همچنین با حضرت ابراهیم که پسرعمویش بود، [[ازدواج]] کرد.<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۱۸۳.</ref> ساره، یکی از زیباترین زنان دوره خود معرفی شده است.<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۱۰۱؛ مقدسی، البدء و التاریخ، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۴۴۱.</ref> او زمین‌های کشاورزی و دام‌های فراوان داشته و همه دارایی‌اش را در اختیار ابراهیم قرار داده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۳۷۰.</ref>

===هجرت به مصر===

پس از دعوت ابراهیم به یکتاپرستی در [[بابل|بابِل]]، عده‌ کمی به او ایمان آوردند، و ابراهیم به همین دلیل به همراه ساره و لوط، به شام هجرت کرد،‌اما با شیوع قحطی و بیماری، ساره به همراه همسرش ابراهیم(ع)، رهسپار [[مصر]] شد.<ref>دقس، آشنایی با زنان قرآنی، ۱۳۸۹ش، ص۱۱۰ و ۱۱۱.</ref>

بنابر روایات تاریخی، پادشاه مصر از زیبایی ساره مطلع شد<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۱۵۰؛ فعال عراقی، داستان‌های قرآن و تاریخ انبیاء در المیزان، ۱۳۷۸ش، ص۳۶۸</ref> و ابراهیم در پاسخ به اینکه چه نسبتی با ساره دارد، او را خواهر خود معرفی کرد.<ref>ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۲۲و۲۳.</ref> چنانکه ابن اثیر گفته، ابراهیم از آنجا که می‌دانسته اگر ساره را همسر خود معرفی کند، پادشاه دستور قتل او را صادر خواهد کرد تا ساره را تصاحب کند، حقیقت را مخفی کرده است.<ref>ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۲۲و۲۳.</ref> پادشاه مصر، ساره را احضار می‌کند و تلاش می‌کند او را تصاحب کند، اما در همین حین، دستش خشک می‌شود.<ref>ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۲۲و۲۳.</ref> پادشاه از ساره می‌خواهد دعا کند که دستش دوباره سالم شود، تا او را رها کند، اما پس از دعای ساره و سلامت دست پادشاه، او دوباره تلاش می‌کند به ساره نزدیک شود و این اتفاق سه بار رخ می‌دهد.<ref>ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۲۲و۲۳.</ref> پادشاه پس از آن، از کردهٔ خود پشیمان می‌شود، کنیزی به نام هاجر، و هدایایی به ساره می‌بخشد و او را آزاد می‌کند.<ref>مقدسی، البدء و التاریخ، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۴۴۱.</ref>

===بشارت فرزند در ۹۰ سالگی===

چنانکه در منابع تاریخی آمده، [[فرشته|فرشتگان الهی]] در ۹۰ سالگی ساره، به او بشارت تولد فرزندی دادند.<ref>دقس، آشنایی با زنان قرآنی، ۱۳۸۹ش، ص۱۱۶-۱۱۹.</ref> او از سر ناباوری خندید و گفت که چطور ممکن است زنی سالخورده حامله شود؟<ref>دقس، آشنایی با زنان قرآنی، ۱۳۸۹ش، ص۱۱۶-۱۱۹.</ref> او پس از مدتی باردار شد. [[اسحاق]]، فرزند او و ابراهیم است.<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۱۸۷.</ref> در دو سوره از قرآن کریم، به بشارت فرشتگان و واکنش ساره به فرزندار شدن خود اشاره شده است.<ref>نگاه کنید به: سوره هود، آیه ۷۱-۷۳؛ سوره ذاریات، آیه ۲۹ و ۳۰.</ref>

ساره، همسر ابراهیم(ع)، در سن ۱۲۷ سالگی در منطقه [[حبرون]] درگذشت.<ref>ابن‌خلدون، تاریخ، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۳۶ و ۳۷.</ref> پس از وفات ساره، ابراهیم مکانی از حبرون را از ساکنان آن خرید و ساره را در آنجا دفن کرد.<ref>ابن‌خلدون، تاریخ، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۳۶ و ۳۷.</ref> بعدها ابراهیم، [[اسحاق]] و [[یعقوب (پیامبر)|یعقوب]] در این مکان دفن شدند.{{مدرک}} در دوره کنونی این مکان به [[مسجد الابراهیمی]] مشهور است و در منطقه [[الخلیل]] در [[فلسطین]] واقع شده است.{{مدرک}}