اعجاز علمی قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

مخالفان تفسیر علمی [[قرآن]] می‌گویند: قرآن کتاب هدایت است و نباید از آن انتظار داشت که نظریه‌های علمی و قوانین فیزیک و شیمی را بیان کند. آنها بر این باورند که نظریه‌های علمی همواره در معرض تغییر و تحول و ابطال قرار دارند و در صورت ابطال نظریه‌ها، قرآن زیر سؤال می‌رود. در مقابل موافقان استدلال کرده‌اند که تطبیق یافته‌های علمی با [[آیه|آیات]] قرآن، منافاتی با کتاب هدایت بودن آن ندارد؛ به‌عکس، نشان‌دادن حقایق علمی قرآن، حقانیت آن را اثبات کرده و به هدایتگری آن کمک می‌کند.<ref>برومند، «بررسی و نقد توجیه علمی اعجاز قرآن»، ص۷۷-۷۸.</ref>

میان موافقان تفسیر علمی قرآن هم اختلاف نظر هست: برخی بر این باورند که همه علوم در قرآن وجود دارد و تلاش کرده‌اند دانش‌هایی چون پزشکی، ریاضیات، هندسه، جبر و نجوم را از آن استخراج کنند؛<ref>رضایی اصفهانی، پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، ۱۳۸۸ش، ص۴۷-۴۹.</ref> [[طنطاوی]]، محمد عبدالنعیم الجمال، محمد بن احمد اسکندرانی و سید احمدخان هندی از این دسته هستند.<ref>پورحسن، «نقد و بررسی روش تفسیر علمی قرآن»، ص۹۰.</ref>

گروه دیگری از آنها معتقدند دسته نخست، در زمینه [[تفسیر]] علمی، افراط کرده و بدون رعایت روش‌های علمی تفسیر، نظریه‌های علوم تجربی را به قرآن تحمیل کرده‌اند. به باور اینان قرآن از همه علوم سخن نگفته است، اما در برخی از آیات قرآن حقایقی بیان شده است که دانشمدان علوم تجربی قرن‌ها بعد آنها را کشف کرده‌اند. این آیات نشان‌دهنده اعجاز علمی قرآن هستند.<ref>رضایی اصفهانی، پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، ۱۳۸۸ش، ص۴۷-۴۹.</ref> سید قطب، [[رشید رضا]]، محمدتقی شریعتی، [[سید محمود طالقانی]] و [[مهدی بازرگان]] از این گروهند.<ref>پورحسن، «نقد و بررسی روش تفسیر علمی قرآن»، ص۹۰-۹۱.</ref>