پرش به محتوا

سید عبدالهادی شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Fayaz
imported>Fayaz
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۹: خط ۵۹:
سید عبدالهادی شیرازی، فرزند سید اسماعیل شیرازی در سال ۱۳۰۵ق در [[سامرا]] به دنیا آمد. با درگذشت پدرش در همان سال، سرپرستی او را [[سید محمدحسن شیرازی]] پسر عموی پدرش، برعهده گرفت.  
سید عبدالهادی شیرازی، فرزند سید اسماعیل شیرازی در سال ۱۳۰۵ق در [[سامرا]] به دنیا آمد. با درگذشت پدرش در همان سال، سرپرستی او را [[سید محمدحسن شیرازی]] پسر عموی پدرش، برعهده گرفت.  
سید عبدالهادی شیرازی، عصر جمعه [[۱۰ صفر]] [[سال ۱۳۸۲ هجری قمری|۱۳۸۲ق]] در [[کوفه]] بر اثر بیماری تب درگذشت و در [[حرم امام علی(ع)]] به خاک سپرده شد.<ref>گلشن ابرار، ج۴، ص۴۴۵.</ref>
سید عبدالهادی شیرازی، عصر جمعه [[۱۰ صفر]] [[سال ۱۳۸۲ هجری قمری|۱۳۸۲ق]] در [[کوفه]] بر اثر بیماری تب درگذشت و در [[حرم امام علی(ع)]] به خاک سپرده شد.<ref>گلشن ابرار، ج۴، ص۴۴۵.</ref>
 
<br>
شیرازی در سال ۱۳۶۹ق بر اثر بیماری از هر دو چشم نابینا شد. وی را برای ادامه معالجات به [[تهران]] آوردند؛ ولی  معالجه سودبخش واقع نشد.<ref>الطهرانی، آقا بزرگ؛ نقباء البشر فی قرن الرابع عشر/ مشهد، دارالمرتضی، ۱۴۰۴ ق، قسم الثالث من الجزء الاول، ۱۲۵۳و۱۲۵۴؛ بنقل از الشیعه؛ دوانی، علی، مفاخر شیعه، ج یازده، ص ۳۱۱.</ref> عبدالهادی در زمان حضور در ایران با علما و بزرگان دو [[حوزه علمیه مشهد|حوزه مشهد]] و [[حوزه علمیه قم در دوره معاصر|قم]] به خصوص با [[آیت الله بروجردی]] دیدار داشت. پس از رحلت بروجردی، تعدادی از مقلدین وی به صف مقلدین شیرازی پیوستند.<ref>الطهرانی، آقا بزرگ؛ نقباء البشر فی قرن الرابع عشر/ مشهد، دارالمرتضی، ۱۴۰۴ ق، قسم الثالث من الجزء الاول، ۱۲۵۳و۱۲۵۴؛ بنقل از الشیعه؛ دوانی، علی، مفاخر شیعه، ج یازده، ص ۳۱۱.</ref>
==تحصیلات==
==تحصیلات==
سیدعبدالهادی در [[سامرا]] تحصیلات مقدماتی خویش را با سیدعلی، فرزند میرزای شیرازی و محمدتقی شیرازی به پایان برد. وی در سال ۱۳۲۶ق راهی نجف شد و در درس [[آخوند خراسانی]] و [[شیخ الشریعه اصفهانی]] شرکت کرد و فلسفه و حکمت را از [[محمدباقر اصتهباناتی]] و درس اخلاق را از شیخ [[رضا تبریزی]] آموخت.<ref>گلشن ابرار، ج۴، ص۴۳۷.</ref> عبدالهادی پس از بازگشت به سامرا، دوباره به درس علی شیرازی رفت و بعد از مدتی وی با استاد دیگرش [[محمدتقی شیرازی]]، رهبر مردم عراق در جریان انقلاب ضد انگلیسی، به [[کربلا]] مهاجرت کرد. شیرازی به [[نجف|نجف اشرف]] رفت و پس از درگذشت شیخ الشریعه اصفهانی، تدریس طلاب [[حوزه نجف]] را به عهده گرفت.<ref>گلشن ابرار، ج۴،ص۴۳۷.</ref> <ref>دوانی، علی، مفاخر شیعه، ج یازده، ص ۳۱۰.</ref>
سیدعبدالهادی در [[سامرا]] تحصیلات مقدماتی خویش را با سیدعلی، فرزند میرزای شیرازی و محمدتقی شیرازی به پایان برد. وی در سال ۱۳۲۶ق راهی نجف شد و در درس [[آخوند خراسانی]] و [[شیخ الشریعه اصفهانی]] شرکت کرد و فلسفه و حکمت را از [[محمدباقر اصتهباناتی]] و درس اخلاق را از شیخ [[رضا تبریزی]] آموخت.<ref>گلشن ابرار، ج۴، ص۴۳۷.</ref> عبدالهادی پس از بازگشت به سامرا، دوباره به درس علی شیرازی رفت و بعد از مدتی وی با استاد دیگرش [[محمدتقی شیرازی]]، رهبر مردم عراق در جریان انقلاب ضد انگلیسی، به [[کربلا]] مهاجرت کرد. شیرازی به [[نجف|نجف اشرف]] رفت و پس از درگذشت شیخ الشریعه اصفهانی، تدریس طلاب [[حوزه نجف]] را به عهده گرفت.<ref>گلشن ابرار، ج۴،ص۴۳۷.</ref> <ref>دوانی، علی، مفاخر شیعه، ج یازده، ص ۳۱۰.</ref>
===اجازه روایی===
===اجازه روایی===
وی از شیخ الشریعه اصفهانی، سیدمهدی آل حیدر کاظمی، سیدعلی شیرازی، علی یزدی نجفی و [[شیخ عباس قمی]]، [[اجازه نقل روایت]] داشت.<ref>گلشن ابرار،جلد ۴، ص۴۳۸.</ref>
وی از شیخ الشریعه اصفهانی، سیدمهدی آل حیدر کاظمی، سیدعلی شیرازی، علی یزدی نجفی و [[شیخ عباس قمی]]، [[اجازه نقل روایت]] داشت.<ref>گلشن ابرار،جلد ۴، ص۴۳۸.</ref>
===شاگردان مشهور===
===شاگردان مشهور===
{{ستون-شروع|۲}}
{{ستون-شروع|۲}}
خط ۹۱: خط ۹۱:


==مرجعیت==
==مرجعیت==
در سال ۱۳۶۵ق با درگذشت [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، سیدحسین طباطبایی قمی جانشین وی گردید. برخی از علمای نجف، از عبدالهادی شیرازی خواستند اعلام مرجعیت کند. سیدعبدالهادی، این مسئولیت را پذیرفت و رساله وی منتشر شد.<ref>الطهرانی، آقا بزرگ؛ نقباء البشر فی قرن الرابع عشر، ۱۴۰۴ق، قسم الثالث من الجزء الاول، ۱۲۵۳و۱۲۵۴، [http://farsi.al-shia.org/%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B8%D9%85%DB%8C-%D8%B3%D9%8A%D9%91%D8%AF-%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%87%D8%A7%D8%AF%D9%8A-%D8%B4%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D8%B2%D9%8A/ بنقل از الشیعه]؛ گلشن ابرار، ج۴، ص۴۴۰.</ref>
در سال ۱۳۶۵ق با درگذشت [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[سید حسین طباطبایی قمی]] جانشین وی گردید. برخی از علمای نجف، از عبدالهادی شیرازی خواستند اعلام مرجعیت کند. سیدعبدالهادی، این مسئولیت را پذیرفت و رساله وی منتشر شد.<ref>الطهرانی، آقا بزرگ؛ نقباء البشر فی قرن الرابع عشر، ۱۴۰۴ق، قسم الثالث من الجزء الاول، ۱۲۵۳و۱۲۵۴، [http://farsi.al-shia.org/%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B8%D9%85%DB%8C-%D8%B3%D9%8A%D9%91%D8%AF-%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%87%D8%A7%D8%AF%D9%8A-%D8%B4%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D8%B2%D9%8A/ بنقل از الشیعه]؛ گلشن ابرار، ج۴، ص۴۴۰.</ref>


==فعالیت سیاسی==
==فعالیت==
[[پرونده:آیت الله سید عبدالهادی شیرازی.jpg|بندانگشتی]]
[[پرونده:آیت الله سید عبدالهادی شیرازی.jpg|بندانگشتی]]
سیدعبدالهادی شیرازی مخالف حکومت و سلطه حزب کمونیست عراق بود. در سال ۱۳۷۹ق [[سید محسن حکیم]] و سید عبدالهادی شیرازی [[فتوا]] به گمراهی حزب کمونیست دادند.<ref>حرزالدین، معارف الرجال، ج۲، ص۷۸.</ref> {{یادداشت|متن فتوای سید عبدالهادی شیرازی که در تاریخ [[هشتم شوال]] ۱۳۷۹ق صادر شد، چنین است: «الشیوعیةُ ضلالٌ و إلحادٌ فلایَجوزُ الإنتماءُ إلیها؛ کمونیسم، گمراهی و بی‌ایمانی است پس گرایش به آن جایز نیست.»}}
سیدعبدالهادی شیرازی مخالف حکومت و سلطه حزب کمونیست عراق بود. در سال ۱۳۷۹ق [[سید محسن حکیم]] و سید عبدالهادی شیرازی [[فتوا]] به گمراهی حزب کمونیست دادند.<ref>حرزالدین، معارف الرجال، ج۲، ص۷۸.</ref> {{یادداشت|متن فتوای سید عبدالهادی شیرازی که در تاریخ [[هشتم شوال]] ۱۳۷۹ق صادر شد، چنین است: «الشیوعیةُ ضلالٌ و إلحادٌ فلایَجوزُ الإنتماءُ إلیها؛ کمونیسم، گمراهی و بی‌ایمانی است پس گرایش به آن جایز نیست.»}}


==نابینایی==
 
سیدعبدالهادی شیرازی در سال ۱۳۶۹ق بر اثر بیماری از هر دو چشم نابینا شد. وی را برای ادامه معالجات به [[تهران]] آوردند؛ ولی  معالجه سودبخش واقع نشد. سید عبدالهادی در زمان حضور در ایران با علما و بزرگان دو [[حوزه علمیه مشهد|حوزه مشهد]] و [[حوزه علمیه قم در دوره معاصر|قم]] به خصوص با [[آیت الله بروجردی]] دیدار داشت. پس از رحلت بروجردی، تعدادی از مقلدین وی به صف مقلدین شیرازی پیوستند.<ref> الطهرانی، آقا بزرگ؛ نقباء البشر فی قرن الرابع عشر/ مشهد، دارالمرتضی، ۱۴۰۴ ق، قسم الثالث من الجزء الاول، ۱۲۵۳و۱۲۵۴. [http://farsi.al-shia.org/%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B8%D9%85%DB%8C-%D8%B3%D9%8A%D9%91%D8%AF-%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%87%D8%A7%D8%AF%D9%8A-%D8%B4%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D8%B2%D9%8A/ بنقل از الشیعه]؛ دوانی، علی، مفاخر شیعه، ج یازده، ص ۳۱۱.</ref>
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس۲}}
{{پانویس۲}}
کاربر ناشناس