اباصالح: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اَباصالح''' کنیه‌ای درباره [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(ع)]] که از [[قرن یازدهم قمری]] برای اشاره به آن حضرت به کار رفته است. این واژه و واژه‌های مشابه آن، «صالح» و «باصالح»، در چند [[حدیث]] به‌کار رفته است که توصیه می‌کنند اگر راه را گم کردید، با صدازدن «صالح» و «اباصالح» یا «باصالح»، از آن‌ها برای یافتن راه کمک بخواهید. ولی در این احادیث از القاب و کنیه‌ها به عنوان کنیه‌های امام زمان یاد نشده و محدثان و شارحان حدیث نیز آن‌ها را کنیه امام زمان ندانسته‌اند.

اباصالح کنیه‌ایی مشهور است که برای [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(ع)]] به کار می‌رود.<ref> ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۳۲۲.</ref> این کنیه در روایات و متون قدیمی تاریخی برای امام زمان ذکر نشده است.<ref> ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۳۲۲.</ref>  تنها در منابع متأخر آمده است که برخی امام زمان را با ندای اباصالح صدا زده‌اند. برای مثال [[میرزا حسین نوری]] از عالمان شیعه قرن سیزدهم و چهاردهم قمری نوشته است عرب‌زبان‌ها در مرثیه‌ها و اشعار امام زمان(عج) را با نام «اباصالح» صدا می‌زنند.<ref> نوری، جنة المأوی، ۱۴۲۷ق، ص۱۳۶؛  نوری، نجم الثاقب، ۱۴۱۰ق، ص۴۵.</ref>