فاطمه دختر امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

گفته شده فاطمه پس از درگذشت حسن مُثَنّی، یک سال بر مزار او به سوگ نشست و روزها روزه می‌گرفت و شب‌ها به عبادت می‌پرداخت.<ref>بخاری، صحیح البخاری،۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۴۶؛ مزی، تهذیب الکمال،۱۴۰۵ق، ج۶، ص۹۵؛علامه مجلسی، بحارالانوار،۱۴۰۳ق، ج۴۴، ص۱۶۷؛ ابن عساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۲۱ق، ج۷۰، ص۱۹؛ مفید، الارشاد ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۲۶.</ref>  

فاطمه پس از درگذشت [[حسن مثنی]]، با [[عبداللّه‌ بن عمرو بن عثمان ‌بن عفان]] ازدواج کرد.<ref>مزی، تهذیب الکمال،۱۴۰۵ق، ج۳۵، ص۲۵۶؛ اصفهانی،مقاتل الطالبین،۱۳۸۵ق، ص۱۶۷</ref> پس از مرگ عبداللّه، [[عبدالرحمان‌بن ضحاک]]، والی [[مدینه]]، از فاطمه خواستگاری کرد که او نپذیرفت.<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۰۵ق، ج۸، ص ۴۷۴.</ref>

فاطمه از حسن مثنی، چهار فرزند به نام‌های [[عبدالله محض|عبدالله]]، ابراهیم، حسن و زینب داشت<ref>مزی، تهذیب الکمال،۱۴۰۵ق، ج۳۵، ص۲۵۶؛بیهقی، لباب الانساب،۱۴۱۰ق، ج۱، ص۳۸۵؛</ref> و از همسر دومش [[عبدالله بن عمرو بن عثمان]]، دارای سه فرزند به نام‌های محمد دیباج، قاسم و رقیه شد.<ref> مزی، تهذیب الکمال،۱۴۰۵ق، ج۳۵، ص۲۵۶؛ابن قتیبه، المعارف ،۱۳۹۰ق، ص ۱۹۹</ref> بیشتر فرزندان و نوادگان وی، در مبارزه با خلفای [[بنی عباس]] به [[شهادت]] رسیدند یا زندانی شدند.<ref>طبری،تاریخ الطبری،۱۹۶۷م، ج۷، ص۵۳۶</ref>