کاربر ناشناس
بیداء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (− رده:نشانههای ظهور (هاتکت)) |
imported>M.bahrami بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
''' بَیداء'''، بیابانی بیآب و علف میان [[مکه]] و [[مدینه]].<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۱، ص۵۲۳.</ref> این بیابان در دو کیلومتری [[مسجد شجره]] به سمت مکه قرار دارد.<ref>شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۱۶۰-۱۶۱.</ref> | ''' بَیداء'''، بیابانی بیآب و علف میان [[مکه]] و [[مدینه]].<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۱، ص۵۲۳.</ref> این بیابان در دو کیلومتری [[مسجد شجره]] به سمت مکه قرار دارد.<ref>شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۱۶۰-۱۶۱.</ref> در روایات واقعه فرو رفتن زمین در این بیابان یکی از نشانههای ظهور عنوان شده است.<ref>نعمانى، ترجمه غيبت نعمانى، ۳۷۶، ص ۳۵۶-۳۵۷.</ref> | ||
نام این مکان در حدیث [[خسف بیداء|خَسفِ بَیداء]] (فرو رفتن در سرزمین بیداء) مطرح شده است که [[روایت|روایات]] شیعه و [[اهل سنت]] آن را از [[علائم ظهور |علائم ظهور امام دوازدهم]] بیان کردهاند.<ref>صنعانی، المصنف، بیتا، ج۱۱، ح۲۰۷۶۹؛ کوفی، المصنف، ۱۴۰۹ق، ح۱۹۰۶۶؛ کلینی، کافی، ۱۴۰۱ق، ج۸، ص۳۱۰؛ صدوق، خصال، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳۰۳؛ نعمانی، الغیبة، مکتبة الصدوق، ص۲۵۷، ح۱۵.</ref> | نام این مکان در حدیث [[خسف بیداء|خَسفِ بَیداء]] (فرو رفتن در سرزمین بیداء) مطرح شده است که [[روایت|روایات]] شیعه و [[اهل سنت]] آن را از [[علائم ظهور |علائم ظهور امام دوازدهم]] بیان کردهاند.<ref>صنعانی، المصنف، بیتا، ج۱۱، ح۲۰۷۶۹؛ کوفی، المصنف، ۱۴۰۹ق، ح۱۹۰۶۶؛ کلینی، کافی، ۱۴۰۱ق، ج۸، ص۳۱۰؛ صدوق، خصال، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳۰۳؛ نعمانی، الغیبة، مکتبة الصدوق، ص۲۵۷، ح۱۵.</ref> | ||
در روایتی از [[امام باقر(ع)]] آمده است در [[آخر الزمان]]، وقتی سپاه [[سفیانی|سُفیانی]] وارد سرزمین بیداء میشود، منادی از آسمان ندا میدهد: «ای دشت! آن قوم را نابود ساز»؛ سپس زمین، لشکر سفیانی را فرو برده و همگی به جز سه نفر از بین | در روایتی از [[امام باقر(ع)]] آمده است در [[آخر الزمان]]، وقتی سپاه [[سفیانی|سُفیانی]] وارد سرزمین بیداء میشود، منادی از آسمان ندا میدهد: «ای دشت! آن قوم را نابود ساز»؛ سپس زمین، لشکر سفیانی را فرو برده و همگی به جز سه نفر از بین میروند تا آن افراد به دیگران بگویند که بر سر سپاهیان چه آمده است».<ref>نعمانی، الغیبة، مکتبة الصدوق، ص۲۷۹، باب۱۴، ح۶۷.</ref> | ||
بر پایه منابع فقهی، [[نماز]] خواندن در این بیابان [[مکروه]] است و در آینده، عذاب الهی بر این مکان نازل میشود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۸، ص۳۴۹.</ref> | بر پایه منابع فقهی، [[نماز]] خواندن در این بیابان [[مکروه]] است و در آینده، عذاب الهی بر این مکان نازل میشود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۸، ص۳۴۹.</ref> | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
* نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۲ش. | * نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۲ش. | ||
* نعمانی، محمد بن ابراهیم، کتاب الغیبه، به کوشش علی اکبر غفاری، تهران، مکتبة الصدوق، بیتا. | * نعمانی، محمد بن ابراهیم، کتاب الغیبه، به کوشش علی اکبر غفاری، تهران، مکتبة الصدوق، بیتا. | ||
* نعمانی، محمد بن ابراهیم، ترجمه غيبت نعمانى، غفارى، محمدجواد، تهران، نشر صدوق، ۱۳۷۶ش. | |||
* هاشمی شاهرودی، سیدمحمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، قم، مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، ۱۳۹۲ش. | * هاشمی شاهرودی، سیدمحمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، قم، مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، ۱۳۹۲ش. | ||
* یاقوت حموی، ابوعبدالله، معجم البلدان، بیروت، دار صادر، ۱۹۹۵م. | * یاقوت حموی، ابوعبدالله، معجم البلدان، بیروت، دار صادر، ۱۹۹۵م. |