علی‌اکبر غفاری: تفاوت میان نسخه‌ها

علی اکبر غفاری در سال ۱۳۰۳ خورشیدی در [[تهران]]  به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را به پایان رسانده و به فراگیری [[قرائت قرآن]]، [[تجوید]]، [[احکام]] و مسائل مربوط به آن در نزد یکی از قاریان معروف تهران پرداخت و پس از تکمیل این مرحله با تشویق و راهنمایی او به تحصیل دروس مربوط به [[تفسیر قرآن]] روی آورد. دروس حوزوی، نظیر [[فقه]]، [[اصول]]، [[کلام]]، [[ادبیات عرب]] و غیره را فرا گرفت، دروس «سطح» را نزد یکی از فضلا و مدرسان [[مدرسه علمیه مروی تهران|مدرسه  مروی]] در خارج از مدرسه تا پایان [[شرح لمعه]] فرا گرفته و برای شرکت در درس تفسیر آیت اللّه اشراقی که در [[قم]] تشکیل می شد و عده ای از فضلا نیز در آن شرکت می کردند، عازم قم گردید. همزمان در جلسات تفسیر قرآن [[میرزا خلیل کمره ای]] در تهران نیز حضور یافت. در درس [[آیت اللّه آقا سیدکاظم گلپایگانی]] - که در تهران تشکیل می شد - نیز به طور کامل شرکت کرد و موفق شد یک دوره کامل تفسیر [[قرآن مجید]] را از وی فرا گیرد.<ref>مجله پیام حوزه - بهار و تابستان ۱۳۸۳، شماره ۴۱ و ۴۲.</ref>

علی اکبر غفاری در آغاز فعالیت های علمی و فرهنگی خود ابتدا با [[سید جلال الدین آشتیانی|آیت الله سیدجلال الدین آشتیانی]] آشنا شد که همکاری نزدیک او با سید جلال تا پایان عمر آن مجتهد ادامه داشت. شخص دیگری که تأثیرش در آثار غفاری از جهت تحقیق، مقدمه نویسی، تعلیق و غیره بسیار آشکار است، [[میرزا ابوالحسن شعرانی|آیت الله میرزا ابوالحسن شعرانی]] است. او با علامه [[محمد حسین طباطبایی|سید محمد حسین طباطبایی]] و [[عبدالحسین امینی|آیت الله عبدالحسین امینی]] نیز در تماس بود و با آنها آشنایی نزدیک و همکاری داشت. ارتباط با عالمان، غفاری را از دوران جوانی به کار تنقیح و تصحیح متون علم الحدیث و [[درایه]] و [[رجال]] وارد کرد. وی در پایان هشتاد سال عمر خویش، بیش از پنجاه عنوان کتاب (حدود دویست و پنجاه جلد) را با تحقیق، تعلیق و تصحیح خود منتشر کرد.<ref>مجله پیام حوزه - بهار و تابستان ۱۳۸۳، شماره ۴۱ و ۴۲.</ref>