Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۰۹۹
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←نام و محتوا: لینکدهی) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
* '''احمد بن حسین غضائری''': موافقان انتساب کتاب به ابنغَضائری، با استناد به گزارش [[شیخ طوسی]] در [[الفهرست (شیخ طوسی)|کتاب الفهرست]]<nowiki/>که از وجود دو کتابِ رجالی، نوشته ابنغضائری خبر داده است،<ref>شیخ طوسی، فهرست، ۱۴۲۰ق، ص۲.</ref> گفتهاند کثرت نقل برخی از رجالیان مانند [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] و [[علامه حلی]] به این کتاب، نشانه آن است که کتاب را ابنغضائری نوشته است.<ref> رحمانستایش، آشنایی با کتب رجالی شیعه، ۱۳۸۵ش، ص۴۰.</ref> این نظر را دیدگاه مشهور رجالیان شیعه میدانند.<ref>رحمانستایش، آشنایی با کتب رجالی شیعه، ۱۳۸۵ش، ص۴۳.</ref> عالمانی همچون [[علامه مجلسی]]<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۴۱.</ref> و [[سید علی حسینی سیستانی|آیتالله سیستانی]] از موافقان آن هستند.<ref>[https://www.sistani.org/persian/data/3/ «زندگینامه حضرت آیت الله سیدعلی حسینی سیستانی.»]</ref> | * '''احمد بن حسین غضائری''': موافقان انتساب کتاب به ابنغَضائری، با استناد به گزارش [[شیخ طوسی]] در [[الفهرست (شیخ طوسی)|کتاب الفهرست]]<nowiki/>که از وجود دو کتابِ رجالی، نوشته ابنغضائری خبر داده است،<ref>شیخ طوسی، فهرست، ۱۴۲۰ق، ص۲.</ref> گفتهاند کثرت نقل برخی از رجالیان مانند [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] و [[علامه حلی]] به این کتاب، نشانه آن است که کتاب را ابنغضائری نوشته است.<ref> رحمانستایش، آشنایی با کتب رجالی شیعه، ۱۳۸۵ش، ص۴۰.</ref> این نظر را دیدگاه مشهور رجالیان شیعه میدانند.<ref>رحمانستایش، آشنایی با کتب رجالی شیعه، ۱۳۸۵ش، ص۴۳.</ref> عالمانی همچون [[علامه مجلسی]]<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۴۱.</ref> و [[سید علی حسینی سیستانی|آیتالله سیستانی]] از موافقان آن هستند.<ref>[https://www.sistani.org/persian/data/3/ «زندگینامه حضرت آیت الله سیدعلی حسینی سیستانی.»]</ref> | ||
*'''حسین بن عبیدالله غضائری:''' برخی کتاب را به حسین بن عبیدالله پدر احمد بن حسین غضائری منسوب کردهاند.<ref> شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۵-۴۶. </ref> این دیدگاه به عبارتی از [[ | *'''حسین بن عبیدالله غضائری:''' برخی کتاب را به حسین بن عبیدالله پدر احمد بن حسین غضائری منسوب کردهاند.<ref> شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۵-۴۶. </ref> این دیدگاه به عبارتی از [[خلاصةالاقوال]] در شرححال [[سهل بن زیاد آدمی]] استناد میکند که در آن، ابنغضائری به احمد بن حسین عطف شده است و این نشان میدهد باید دو نفر بوده باشند.<ref>شوشتری، قاموسالرجال، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۵.</ref> از [[شهید ثانی]]، [[آقاحسین خوانساری]]،<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۴۱۳ ق، ج۱، ص۹۵ و ۹۶</ref> محمد بن حسین ساوجی، [[مقدس اردبیلی]]، [[احمد نراقی]] و [[اسدالله کاظمی تستری|شیخ اسدالله کاظمی]] بهعنوان موافقان این نظریه یاد شده است.<ref>نک: رحمانستایش، آشنایی با کتب رجالی شیعه، ۱۳۸۵ش، ص۴۳-۴۴.</ref> | ||
[[محمدتقی شوشتری]] این عبارت را توجیه کرده و توضیح داده است که نمیتوان از آن چنین برداشتی داشت.<ref>شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۵-۴۶.</ref> همچنین در اشکال به آن گفتهاند در منابع، کتابی در موضوع رجال، به حسین بن عبدالله منسوب نشده است.<ref>نگاه کنید به ابن غضائری، الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۱۷.</ref> | [[محمدتقی شوشتری]] این عبارت را توجیه کرده و توضیح داده است که نمیتوان از آن چنین برداشتی داشت.<ref>شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۵-۴۶.</ref> همچنین در اشکال به آن گفتهاند در منابع، کتابی در موضوع رجال، به حسین بن عبدالله منسوب نشده است.<ref>نگاه کنید به ابن غضائری، الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۱۷.</ref> |