کاربر ناشناس
کشتی نوح: تفاوت میان نسخه‌ها
←داستان کشتی نوح
imported>M.bahrami بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>M.bahrami |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
#تغییر_مسیر [[نوح (پیامبر)]] | #تغییر_مسیر [[نوح (پیامبر)]] | ||
[[پرونده:کشتی نوح- ربیع رشیدی.jpg|thumb|387x387px|نگاره کشتی نوح مربوط به کتاب جامع التواریخ یا تاریخ رشیدی که در دوره حکومت ایلخانی و زمان غازان خان؛ قرن ۸ هجری یا ۱۴ میلادی تصویر نگاری شد.]] | [[پرونده:کشتی نوح- ربیع رشیدی.jpg|thumb|387x387px|نگاره کشتی نوح مربوط به کتاب جامع التواریخ یا تاریخ رشیدی که در دوره حکومت ایلخانی و زمان غازان خان؛ قرن ۸ هجری یا ۱۴ میلادی تصویر نگاری شد.]] | ||
جریان کشتی نوح بخشی از داستان زندگی و [[پیامبری]] [[نوح (پیامبر)|حضرت نوح(ع)]] است. وقتی نوح به پیامبری برگزیده شد مامور شد تا قومش را که بت پرست و [[مشرک]] بودند به [[توحید|خداپرستی]] دعوت کند.<ref>سوره نوح، آیه ۱.</ref> به روایت بسیاری از [[مفسر|مفسرین]] بر اساس آیه ۱۴ [[سوره عنکبوت]] «وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَامًا» حضرت نوح ۹۵۰ سال در میان قوم خود مردم را به خداپرستی دعوت کرد.<ref>طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج ۱۰، ص ۴۰۱؛ ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص ۷۴.</ref> او در این مدت با مشقت و تلاش شب و روز قومش را هدایت کرد<ref>سوره نوح، آیه ۵؛قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۲؛ جاد المولی، قصه‌های قرآنی، ، ۱۳۸۰ش، ص۳۷.</ref> اما قومش دعوتش را قبول نمی‌کردند و در تمام این مدت افراد اندکی به او ایمان آوردند.<ref>ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص ۷۲؛ بیومی مهرام، بررسی تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۹، ج۴، ۱۶.</ref> نوح در مقابل همه آزار و اذیت‌های قومش صبوری می‌کرد و در دعوت مردم بردبار بود و همواره از خداوند هدایت آنان را طلب می‌کرد،<ref>جزایری، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین (قصص قرآن)، ۱۳۸۱ش، ص ۱۱۷؛ | جریان کشتی نوح بخشی از داستان زندگی و [[پیامبری]] [[نوح (پیامبر)|حضرت نوح(ع)]] است. وقتی نوح به پیامبری برگزیده شد مامور شد تا قومش را که بت پرست و [[مشرک]] بودند به [[توحید|خداپرستی]] دعوت کند.<ref>سوره نوح، آیه ۱.</ref> به روایت بسیاری از [[مفسر|مفسرین]] بر اساس آیه ۱۴ [[سوره عنکبوت]] «وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَامًا» حضرت نوح ۹۵۰ سال در میان قوم خود مردم را به خداپرستی دعوت کرد.<ref>طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج ۱۰، ص ۴۰۱؛ ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص ۷۴.</ref> او در این مدت با مشقت و تلاش شب و روز قومش را هدایت کرد<ref>سوره نوح، آیه ۵؛قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۲؛ جاد المولی، قصه‌های قرآنی، ، ۱۳۸۰ش، ص۳۷.</ref> اما قومش دعوتش را قبول نمی‌کردند و در تمام این مدت افراد اندکی به او ایمان آوردند.<ref>ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص ۷۲؛ بیومی مهرام، بررسی تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۹، ج۴، ۱۶.</ref> نوح در مقابل همه آزار و اذیت‌های قومش صبوری می‌کرد و در دعوت مردم بردبار بود و همواره از خداوند هدایت آنان را طلب می‌کرد،<ref>جزایری، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین (قصص قرآن)، ۱۳۸۱ش، ص ۱۱۷؛ ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص ۷۲.</ref> و در خصوص عدم ایمان، سبک سری و جهالت قومش نیز به خدا شکایت می‌کرد.<ref>سوره نوح، آیه ۶ و ۷.</ref> تا اینکه خداوند به نوح وحی کرد که هیچ فرد دیگری از قومش به او ایمان نخواهد آورد.<ref>سوره هود، آیه ۳۶.</ref> اینگونه بود که حضرت نوح قومش را نفرین کرد و گفت «پروردگارا هیچ کس از کافرین را بر روی زمین باقی مگذار» <ref>سوره نوح، آیه ۲۶.</ref> و خداوند نیز [[عذاب|عذابی]] سخت به صورت [[طوفان نوح|طوفان]] برای آنها مقرر کرد تا همه کافرین از روی زمین از بین بروند.<ref>سوره قمر، آیه ۱۴؛ سوره هود، آیه ۲۵-۴۹؛ سوره نوح، آیه ۱-۲۵.</ref> خداوند برای نجات نوح، مومنان و همچنین حیوانات به او دستور داد کشتیی بسازد.<ref>سوره هود، آیه ۳۷؛ سوره مومنون آیه ۲۷.</ref> [[نوح (پیامبر)|حضرت نوح]] که به روایت برخی نجار بود<ref name=":0">جزایری، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین (قصص قرآن)، ۱۳۸۱ش، ص ۱۱۹؛ مکارم شیرازی، قصه‌های قرآن، ۱۳۸۰ش. ص۱۴۹؛ قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۷؛ مجلسی، تاریخ پیامبران، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص ۲۵۵.</ref> با هدایت خداوند توسط [[جبرئیل]] توانست کشتیی با چوب و میخ بسازد<ref>سوره قمر، آیه ۱۳.</ref> کشتیی بزرگی که نه قبل از آن مثلش ساخته شده بود و نه بعد از آن مثلش ساخته شد.<ref name=":1">ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۴۶۰.</ref>کشتیی که قرار بود مومنان حضرت نوح(ع) و همچنین دو جفت از همه حیوانات را از عذاب الهی حفظ کند.<ref>سوره هود، آیه ۴۰.</ref> | ||
به روایت [[قرآن کریم]] زمانی که [[حضرت نوح(ع)]] ساخت کشتی را آغاز کرد هر کس از مردمان بی ایمان از محل ساخت کشتی عبور می‌کرد نوح را مسخره می‌کرد.<ref>سوره هود، آیه ۳۸؛ ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۷۵.</ref> در خصوص محتوی تمسخر قوم نوح منبع معتبری وجود ندارد اما بر اساس برخی از روایات ممکن است نحوه مسخره کردن آنها این باشد که نوح در بیابانی که هیچ آبی ندارد در حال ساخت کشتی بزرگی است!، یا اینکه حالا که اینجا کشتی می‌سازی کنارش دریا هم بساز <ref>جزایری، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین (قصص قرآن)، ۱۳۸۱ش، ص ۱۱۹؛ نژادی، انبیاء الوالعزم، ۱۳۹۰ش، ص۱۵۰؛ قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۲.</ref>یا اینکه تو تا قبل از این گمان می‌کردی که پیغمبر و رسول خدایی چه شده است که نجار شده‌ای و کشتی می‌سازی.<ref>جاد المولی، قصه‌های قرآنی، ، ۱۳۸۰ش، ص۴۰.</ref> حضرت نوح نیز در مقابل مسخره آنان می‌گفت: زمانی فرا می‌رسد که ما نیز شما را مسخره می‌کنیم و از حال شما تعجب می‌کنیم که استمرار شما بر کفر و همچنین عنادی که نسبت به ایمان آوردن داشتید شما را در عذاب الهی غرق کرد.<ref>ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۷۵.</ref> | به روایت [[قرآن کریم]] زمانی که [[حضرت نوح(ع)]] ساخت کشتی را آغاز کرد هر کس از مردمان بی ایمان از محل ساخت کشتی عبور می‌کرد نوح را مسخره می‌کرد.<ref>سوره هود، آیه ۳۸؛ ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۷۵.</ref> در خصوص محتوی تمسخر قوم نوح منبع معتبری وجود ندارد اما بر اساس برخی از روایات ممکن است نحوه مسخره کردن آنها این باشد که نوح در بیابانی که هیچ آبی ندارد در حال ساخت کشتی بزرگی است!، یا اینکه حالا که اینجا کشتی می‌سازی کنارش دریا هم بساز <ref>جزایری، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین (قصص قرآن)، ۱۳۸۱ش، ص ۱۱۹؛ نژادی، انبیاء الوالعزم، ۱۳۹۰ش، ص۱۵۰؛ قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۲.</ref>یا اینکه تو تا قبل از این گمان می‌کردی که پیغمبر و رسول خدایی چه شده است که نجار شده‌ای و کشتی می‌سازی.<ref>جاد المولی، قصه‌های قرآنی، ، ۱۳۸۰ش، ص۴۰.</ref> حضرت نوح نیز در مقابل مسخره آنان می‌گفت: زمانی فرا می‌رسد که ما نیز شما را مسخره می‌کنیم و از حال شما تعجب می‌کنیم که استمرار شما بر کفر و همچنین عنادی که نسبت به ایمان آوردن داشتید شما را در عذاب الهی غرق کرد.<ref>ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۷۵.</ref> | ||